Fotografie of voor de gek houderij ?
-
Tammo Schut
Mikemix,
Je hebt gelijk dat de maker van genoemde foto creatief is. Nogmaals; ik vond het een pracht foto.
Maar bij mij blijft de vraag of het niet om twee verschillende talenten gaat. Talent op gebied van fotografie en talent op gebied van beeldbewerken.
Ik denk dat als je die twee aspecten uit elkaar zou trekken en foto's zou beoordelen op die twee afzonderlijke aspecten je veel meer zou leren.
De beeldbewerken zou meer kunnen leren van de fotograaf en de fotograaf van de beeldbewerker.
Veel geposte foto's worden beoordeeld met ; een pracht plaat of mooi.
En verder wordt er niets gezegd.
En daar maak ik me ook schuldig aan.
Je zou een geposte foto moeten kunnen beoordelen op a) fototechnisch, zoals compositie en b) beeldbewerking.
Voor het laatste zou dan ook het origineel moeten worden gepost.
Dan krijg je veel minder oppervlakkige commentaren.
En we zijn er toch om van elkaar te leren.
Tammo
Je hebt gelijk dat de maker van genoemde foto creatief is. Nogmaals; ik vond het een pracht foto.
Maar bij mij blijft de vraag of het niet om twee verschillende talenten gaat. Talent op gebied van fotografie en talent op gebied van beeldbewerken.
Ik denk dat als je die twee aspecten uit elkaar zou trekken en foto's zou beoordelen op die twee afzonderlijke aspecten je veel meer zou leren.
De beeldbewerken zou meer kunnen leren van de fotograaf en de fotograaf van de beeldbewerker.
Veel geposte foto's worden beoordeeld met ; een pracht plaat of mooi.
En verder wordt er niets gezegd.
En daar maak ik me ook schuldig aan.
Je zou een geposte foto moeten kunnen beoordelen op a) fototechnisch, zoals compositie en b) beeldbewerking.
Voor het laatste zou dan ook het origineel moeten worden gepost.
Dan krijg je veel minder oppervlakkige commentaren.
En we zijn er toch om van elkaar te leren.
Tammo
-
mikemix
-
Tammo Schut
-
iJoost
Ach, kleurcorrectie lijkt me toch minimaal altijd nodig (de witbalans is per slot van rekening maar een eerste benadering). Verscherpen hoort er echt ook gewoon bij. En daarna volgt nog een hele reeks van bewerkingen die je in een doka ook zou (kunnen) doen.
Ergens op die glijdende schaal gaat de werkelijkheid verloren. En zelfs dat hoeft dan natuurlijk geen ramp te zijn zolang je daar maar duidelijk/eerlijk over bent.
Kortom, voor mij hoort nabewerking er met digitaal nog net zo bij als het er met met analoog bij hoorde. Misschien dat "men" wel eens vergeet dat "vroeger" de afdrukcentrale de kleurcorrectie deed.
Ergens op die glijdende schaal gaat de werkelijkheid verloren. En zelfs dat hoeft dan natuurlijk geen ramp te zijn zolang je daar maar duidelijk/eerlijk over bent.
Kortom, voor mij hoort nabewerking er met digitaal nog net zo bij als het er met met analoog bij hoorde. Misschien dat "men" wel eens vergeet dat "vroeger" de afdrukcentrale de kleurcorrectie deed.
-
Frederix
-
Zaronny
Interessante discussie is dit. Waar het in mijn optiek om gaat is de volgorde. Eerst is er de fotografie, het vastleggen van de basis. Vervolgens is er de bewerking om het naar je zin je maken. Wat ik enerzijds bij de digitale fotografie constateer is, dat men de fotografie niet beheerst en middels de beeldbewerking poogt er iets van te maken. Op dit forum zijn hier denk ik wel voorbeelden van te vinden. Anderzijds constateer ik ook, dat daar waar vroeger de fotograaf (Paul Huff mag best als voorbeeld) dat ene moment wist vast te leggen (en, accoord, de afdruk best enigzins bewerkte om een effect te versterken) tegenwoordig middels de software foto's worden gemaakt, die niet meer realistisch zijn en dus een beeld oproepen, wat niet bestaat. En dat zou in mijn ogen geen fotografie meer zijn.
-
mikemix
Is een keer op TV geweest,
Paul Huf met een jong fotografie talent op pad.
Gingen ze ieder op hun eigen manier een oud gebouw vastleggen.
Paul Huf schoot een Polaroid met zijn Hasselblad om vervolgens een 120 film vol te schieten (12 stuks), die jonge knaap schoot met zo'n 300 foto's zijn geheugenkaart vol.
Huf zat met ongeloof naar die knaap te kijken om de hoeveelheid beeld deze aan het weg schieten was.
Terwijl Paul Huf verder werd geinterviewd zat die knaap intussen zijn beeld op zijn zelf mee genomen Macje te shoppen.
Ik geloof dat ik beide foto's indrukwekkend vond, met iets meer voorkeur naar dat jonge talent.
Verschil was dat de afdruk van de heer Huf een paar dagen op zich liet wachten.
Ik denk dat je zonder te veroordelen zelf eruit kan sprokkelen wat in bepaalde situaties de essentie is en wat praktisch
Paul Huf met een jong fotografie talent op pad.
Gingen ze ieder op hun eigen manier een oud gebouw vastleggen.
Paul Huf schoot een Polaroid met zijn Hasselblad om vervolgens een 120 film vol te schieten (12 stuks), die jonge knaap schoot met zo'n 300 foto's zijn geheugenkaart vol.
Huf zat met ongeloof naar die knaap te kijken om de hoeveelheid beeld deze aan het weg schieten was.
Terwijl Paul Huf verder werd geinterviewd zat die knaap intussen zijn beeld op zijn zelf mee genomen Macje te shoppen.
Ik geloof dat ik beide foto's indrukwekkend vond, met iets meer voorkeur naar dat jonge talent.
Verschil was dat de afdruk van de heer Huf een paar dagen op zich liet wachten.
Ik denk dat je zonder te veroordelen zelf eruit kan sprokkelen wat in bepaalde situaties de essentie is en wat praktisch
-
Léon Obers
- Forumlid
- Berichten: 14887
- Lid geworden op: vr okt 28 2005 3:26 pm
- Locatie: Eindhoven
- Ervaringsniveau: *****
Het antwoord van Frederix spreekt me het meest aan.
"Vroeger werd er net zo goed in de doka met tegenhouden, doordrukken, maar ook maskers etc. gewerkt om de afdruk te maken die men voor ogen had.
Werkelijkheid?
Die wordt al in een bepaald jasje gestoken door de keuze van de fotograaf die een scene op een bepaalde wijze inkadert, keuze van brandpunt en standpunt. Een ander kan een heel andere kijk en inkadering maken, het resultaat en zeggingskracht tegenovergesteld zijn.
Het is ook de context waarin foto's gebruikt worden.
Een foto van rokende schoorstenen bij een immens fabriekscomplex had in de jaren 30-40 van de vorige eeuw het imago van industriële bedrijvigheid en economische vooruitgang. Dezelfde foto in een andere tijd, de weerzin van luchtvervuiling.
In een traditie van reclamefotografie werden er indertijd in een fotostudio complete sets opgebouwd of nagebouwd naar de werkelijkheid en als "werkelijkheid" gefotografeerd. Nu wordt er gePhotoshopt.
Met licht en lichtopstellingen rondom een scene kun je een totaal andere sfeer creëren en een andere suggestieve foto maken, dan wat de werkelijkheid "in werkelijkheid" is.
Dus je kunt nogal wat kanten op. Altijd al geweest. Dus waar praten we over? De enige "waarheid" waar ik morele restricties in zie, is het wegpoetsen of extra objecten erbij gaan plaatsen bij journalistieke fotografie om daarmee het journalistieke inhoudelijke aspect in die werkelijkheid geweld aan te doen. Wegpoetsen van een stuk papier of wat vuiligheidjes wat toevallig in de scene voorkomt, verandert in de meeste gevallen niet het inhoudelijke aspect. Dat hoeft dan geen probleem te zijn.
Het wegpoetsen door diverse krantenredacties van lijken op de foto's van de terroristische aanslag enkele jaren terug op de Spaanse Spoorwegen, vind ik persoonlijk niet mogen kunnen. Net een stap te ver.
"Vroeger werd er net zo goed in de doka met tegenhouden, doordrukken, maar ook maskers etc. gewerkt om de afdruk te maken die men voor ogen had.
Werkelijkheid?
Die wordt al in een bepaald jasje gestoken door de keuze van de fotograaf die een scene op een bepaalde wijze inkadert, keuze van brandpunt en standpunt. Een ander kan een heel andere kijk en inkadering maken, het resultaat en zeggingskracht tegenovergesteld zijn.
Het is ook de context waarin foto's gebruikt worden.
Een foto van rokende schoorstenen bij een immens fabriekscomplex had in de jaren 30-40 van de vorige eeuw het imago van industriële bedrijvigheid en economische vooruitgang. Dezelfde foto in een andere tijd, de weerzin van luchtvervuiling.
In een traditie van reclamefotografie werden er indertijd in een fotostudio complete sets opgebouwd of nagebouwd naar de werkelijkheid en als "werkelijkheid" gefotografeerd. Nu wordt er gePhotoshopt.
Met licht en lichtopstellingen rondom een scene kun je een totaal andere sfeer creëren en een andere suggestieve foto maken, dan wat de werkelijkheid "in werkelijkheid" is.
Dus je kunt nogal wat kanten op. Altijd al geweest. Dus waar praten we over? De enige "waarheid" waar ik morele restricties in zie, is het wegpoetsen of extra objecten erbij gaan plaatsen bij journalistieke fotografie om daarmee het journalistieke inhoudelijke aspect in die werkelijkheid geweld aan te doen. Wegpoetsen van een stuk papier of wat vuiligheidjes wat toevallig in de scene voorkomt, verandert in de meeste gevallen niet het inhoudelijke aspect. Dat hoeft dan geen probleem te zijn.
Het wegpoetsen door diverse krantenredacties van lijken op de foto's van de terroristische aanslag enkele jaren terug op de Spaanse Spoorwegen, vind ik persoonlijk niet mogen kunnen. Net een stap te ver.
Vriendelijke groet, Léon Obers
-
mikemix
-
Léon Obers
- Forumlid
- Berichten: 14887
- Lid geworden op: vr okt 28 2005 3:26 pm
- Locatie: Eindhoven
- Ervaringsniveau: *****
Wat licht betreft, bij de meesten zou het kunnen, bij een ander "misschien" weer niet (je kent de opstelling van het studiolicht niet). Er is op zichzelf wel zoveel mogelijk rekening gehouden met de lichtval in de tunnel. (Lichval op de gezichten bij de mensen links en rechts in de tunnel, tegenlicht schaduw op de grond, de lichte glimmers links en rechts op de gezichten van het licht uit de achtergrond).mikemix schreef:Dat zie ik zo al, het licht klopt niet op de mensen...maar dat wil niet zeggen dat de foto matig of slecht is.
Een en ander beter te beoordelen op de website van Tim Tanner, zie portfolio.
Je hebt 3 opties om zoiets tot stand te brengen en combinaties ervan.
- Je bouwt een tunnel in een studio, en fotografeert de scene daar.
(Lijkt me wel erg kostbaar in het nabouwen nu heden ten dage).
- Je haalt alle mensen bij elkaar en gaat ter plekke met studioverlichting zo'n tunnel in om foto's te maken.
- Je fotografeert los de mensen en zet ze via retouche in een plaatje van zo'n tunnel.
Een combinatie van de laatste twee opties.
Het eindresultaat is grotendeels "van hetzelfde" (mits goed gedaan).
Dus wat zou er niet mogen, of wat wel in een vooropgezet beeld met een bepaalde intentie en boodschap?
Volgens mij maakt dat hier helemaal niks uit.
Vriendelijke groet, Léon Obers
-
Derk
Is niet iedere foto die uit een digitale camera komt, een bewerking (RAW/NEF uitgezonderd)? De bewerking door de hard- en software in onze camera en de instellingen die we daarbij kiezen, maken toch al een bewerking van de werkelijkheid. En feitelijk is doka-werk niet anders (korter, langer belichten etc.).
Fotobewerking begint wel een kunst op zich te worden. Ik heb er persoonlijk weinig mee. Maar eigenlijk ook alleen wat op tegen als gepretendeerd wordt een waarheidsgetrouwe plaat te hebben gemaakt, zonder vermelding van de bewerkingshandelingen.
Fotobewerking begint wel een kunst op zich te worden. Ik heb er persoonlijk weinig mee. Maar eigenlijk ook alleen wat op tegen als gepretendeerd wordt een waarheidsgetrouwe plaat te hebben gemaakt, zonder vermelding van de bewerkingshandelingen.