Wat begon als een simpele blaar werd een onsteking die "naar binnen" is geslagen.
Een opzwollen voet en compleet niet meer mobiel zijn.
Je kunt je wel voorstellen dat sinds de komst van mijn nieuwe camera ik hiermee niet blij was
en dit een groot gat in mijn altijd vrolijke humeur heeft geslagen.
Gelukkig door "tussenkomst" van de dokter en een flinke dosis antibioticum (weet niet of ik dit goed geschreven heb),
ben ik wel in staat geweest om ons familie-uitje hiervoor niet te hoeven laten schieten.
Op de 2e en laatste dag zijn we het bos in getrokken.
Heerlijk weer en het is nu prachtig om te zien hoe een bos zich weer hersteld van de winter.
Alles wurmt zich nu werkelijk naar buiten en de tegenstelling tussen dor, oud, verrot en het nieuwe is werkelijk
van een zeer mooije schoonheid. Althans dat vind ik...
En om deze schoonheid met jullie te delen, denk ik dat de onderstaande foto alles zegt...
Véél kijkplezier.

En voor de mensen die mij (goed) kennen en zich wellicht zorgen maken.... ik ben inmiddels weer hersteld!
Groet'n
Lawrence