Maar na een maandje stoeien met de 70-200 vraag ik me af hoe goed hij is. Zo heb ik de indruk dat de VR soms juist voor trillingen zorgt; soms zie ik het beeld 'schommelen' en moet ik even de camera bewegen om het schomelen te laten stoppen. Erg vreemd. Ook zijn vaak foto's minder scherp met dan zonder VR. Ik heb een vrij vaste hand en heb zojuist deze testjes gemaakt. Het zijn 100% crops, zo uit de camera (D200), beide op ISO 400, F/2.8 en 1/40 op 200mm.

Zonder VR.

Met VR.
Ik weet dat 1/40 op 200mm beetje lang is, maar zoals je kan zien is die met VR slechter. Dit heb ik ook op andere sluitertijden (zoals 1/125 of sneller). Ook heb ik wel mooie foto's, maar het aantal slechte foto's valt gewoon op.
Ook lijkt de continu focus stand hypergevoelig. Ik heb al LONG ingesteld in de camera voor het houden van de focus in deze stand (om juist verspringen van scherpstelling te voorkomen). DEZE FOTO is volgens de camera wel scherp (rood focuspunt), maar ik vind toch echt van niet (1/400, F/4, 200mm). Ik had nog een andere testfoto van een statisch object, maar die heb ik al op de camera gewist. Dat was een mooi onscherp plaatje van een scherp, stilstaand object.....
Wat is de mening van de ervaringsdeskundigen???? Zie ik spoken of is mijn versie gewoon niet zo goed? Alle foto's hier zijn 100% crops en zo uit de camera. Dit is ongeveer het beste wat ik eruit heb gekregen (zo uit camera, F/3.2)

Hieronder nog even een toegift van de Tamron, door dubbel glas (een raam, ja) heen (op statief, ISO 640).
