Een moeilijke en zware opdracht
-
- Clublid
- Berichten: 1345
- Lid geworden op: za mei 27 2006 4:07 pm
- Locatie: Heemstede
- Ervaringsniveau: ****
- Foto's bewerken toestaan: Nee
Helaas heb ik woensdag ook reportage van begrafenis moeten maken. Mijn broer is onverwacht overleden en mijn schoonzus vroeg vlak voor de plechtigheid of ik foto's wilde maken. Gelukkig lag mijn camera in de auto. Dit zijn geen leuke dingen omdat je er persoonlijk bij betrokken bent. Ik ben van mening dat deze foto's toch zeer waardevol zijn. Maar heel moeilijk om onopvallend de foto's te maken.
Re: Een moeilijke en zware opdracht
Wim, dit is een heftig gebeuren. Ik vind het erg dapper dat je dit op je genomen hebt. Ik wil je er erg veel sterkte bij wensen.wim schreef:Vandaag mijn zwaarste opdracht vervuld. Vrienden van ons gingen in ondertrouw en komend uit het stadhuis zijn zij geschept door een auto. Zij is bijna direct overleden en hij ligt zeer zwaar gewond in het ziekenhuis. Omdat hij niet bij de begrafenis kon zijn hebben ze mij gevraagd te filmen en een fotoserie te maken. Natuurlijk heb ik dat toegezegd, maar wat is me dat zwaar gevallen. Alhoewel ik best wel het gevoel heb dat ik esthetisch nette en verantwoorde foto's heb gemaakt, voelde ik me ook een voyeur, al het verdriet vastleggend met dat ongenadige oog. Nog los van mijn eigen gevoelens, ik zou dit beroepsmatig zelfs heel zwaar hebben gevonden. Natuurlijk kan voor de nabestaanden dit helpen in rouwverwerking, maar voor mij geldt: Eens maar nooit weer.Nu bladerend door mijn set foto's wil ik deze wel delen, anoniem genoeg.
Brrrr, kreeg een koude rilling over mijn rug.
Tragisch en ongelooflijk.
Ik heb het ook eens "moeten" doen, hele goede vriend zijn moeder.
Nog net geen 50, deed op zolder nog even een was in de machine, gleed uit op de trap, direct in coma, erna overleden.
Ik stond te janken met die camera tegen mijn oog.
Doe het nooit meer. Ik kon geen afstand nemen, stond te dichtbij voor mij.
Sterkte.
Tragisch en ongelooflijk.
Ik heb het ook eens "moeten" doen, hele goede vriend zijn moeder.
Nog net geen 50, deed op zolder nog even een was in de machine, gleed uit op de trap, direct in coma, erna overleden.
Ik stond te janken met die camera tegen mijn oog.
Doe het nooit meer. Ik kon geen afstand nemen, stond te dichtbij voor mij.
Sterkte.
Ook heel veel sterkte Wil.wil schreef:Helaas heb ik woensdag ook reportage van begrafenis moeten maken. Mijn broer is onverwacht overleden en mijn schoonzus vroeg vlak voor de plechtigheid of ik foto's wilde maken. Gelukkig lag mijn camera in de auto. Dit zijn geen leuke dingen omdat je er persoonlijk bij betrokken bent. Ik ben van mening dat deze foto's toch zeer waardevol zijn. Maar heel moeilijk om onopvallend de foto's te maken.
Diep respect,
Helaas heb ik ook vorige week een begrafenis van de vader van mijn beste vriend moeten doen, echter was hij al ziek (hersentumor). Maar geschept worden door een auto terwijl je net in ondertrouw bent gegaan is 100x zuurder, de mensen zijn jonger en staan nog midden in hun leven en een wat een mooie dag had moeten zijn slaat om in een in en in trieste dag. Begrafenis foto's zijn heel lastig om te maken, en je weet niet wat je moet fotograferen. Ik heb het bij overzichtfoto's gehouden, zodat ze een sfeerimpressie hadden en konden zien hoe vol de kerk stond (ruim 500 man).
Gecondoleerd met je verlies en sterke en moed gewenst in de nabije toekomst ook voor je vriend.
Marco
Helaas heb ik ook vorige week een begrafenis van de vader van mijn beste vriend moeten doen, echter was hij al ziek (hersentumor). Maar geschept worden door een auto terwijl je net in ondertrouw bent gegaan is 100x zuurder, de mensen zijn jonger en staan nog midden in hun leven en een wat een mooie dag had moeten zijn slaat om in een in en in trieste dag. Begrafenis foto's zijn heel lastig om te maken, en je weet niet wat je moet fotograferen. Ik heb het bij overzichtfoto's gehouden, zodat ze een sfeerimpressie hadden en konden zien hoe vol de kerk stond (ruim 500 man).
Gecondoleerd met je verlies en sterke en moed gewenst in de nabije toekomst ook voor je vriend.
Marco