Pruimpit schreef:Remco H schreef:
Hmm, ik heb de nadelen van G-objectieven nog niet kunnen ontdekken. Het ontbreken van die diafragmaring vind ik meer een voordeel dan een nadeel. Dan heb je tenminste niet meer dat je ontdekt dat je fototoestel niet wil, en dat dat komt doordat die diafragmaring, die ik never nooit gebruik, weer eens in de verkeerde stand staat, omdat het vergrendelingsschakelaartje per ongeluk en ongemerkt verkeerd stond.
Ik een diafragmaringhater? Hmm, dat is wel overdreven. Het is slechts zo dat de praktijkervaring mij een bepaald idee daarover geeft. En voor mij is die ring volstrekt overbodig.
De nadelen van G-objectieven zijn evident:
- Je kunt ze niet op de echte Nikons gebruiken.
- Je mist directe controle omdat je nu via onoverzichtelijke menutjes en krakkemikkige instelwieltjes (Uitvinding van Canon!) moet werken.
- Je mist de scherptediepteschaal.
- De objectieven zijn gewoon lelijker.
Echte Nikons? Wat zijn echte Nikons?
Voor mij is een Nikon uit de D-reeks geen minder echte Nikon dan enige andere. Juist op een Nikon D zal je die diafragmaring echter nooit nodig hebben.
Volgens de volkssmaak is de 911 de enige echte Porsche. Iets anders dan zoiets, met een boxermotor, accepteerde men niet. Ik vond dat altijd onzin. De eerste Porsche die ik leerde kennen was de 924, en daarom vond ik dat een hele echte Porsche. Net als de 944 en de 928 (wat me een héérlijke auto lijkt!). Die auto's waren voor mij niks minder echt Porsche dan de 911. Het is dus maar net welke indrukken bepalend voor je zijn.
Het werken via menu's en instelwielen is niet zozeer een eigenschap van een bepaald objectief, maar meer van de camera zelf. Met mijn F100 gebruikte ik objectieven waar wel een diafragmaring op zat. Maar je kon die ring nooit gebruiken, want de camera kon er niet mee overweg. Het enige wat ik mij er dan ook van kan herinneren, is dat de de camera het wel eens niet deed omdat het vergrendelingsschakelaartje verkeerd stond, waardoor die ring ging draaien.
En als iemand ergens graag zelf aan draaien wil... in plaats van de diafragmaring kan dat nu met het voorste instelwiel. Dus ja, dan heb je weer wat te draaien. Volgens mij net zo directe controle als met een diafragmaring. Je zou een punt hebben als je een objectief op een Nikon F50 zet. Ga dan maar eens handmatig het diafragma instellen! Maar dan heb je eerder wat in te brengen tegen het ontwerp van de Nikon F50, dan van een objectief wat al of niet van het G-type is.
En dat het instelwiel op de camera door Canon uitgevonden is, zegt me niet zoveel. Als het functioneel goed en nuttig is, is daar niks mis mee, om het dan over te nemen. Iets is niet goed of slecht omdat een bepaald ander merk het heeft, maar bepalend is of het functioneel nuttig is. Als langs een dergelijke weg mijn foto's niet lelijker worden, en de camera makkelijker te bedienen wordt, is er niks aan de hand.
Geen scherptediepteschaal... ja, dat klopt. Die zie ik niet zitten op mijn Nikkor AF-S 17-55mm f/2.8G. Heb ik tot nu toe nog nooit echt gebruikt trouwens. Maar er ontbreekt dan inderdaad wel iets, waarover het in een fotografiecursus ging die ik eens deed.
Lelijkere objectieven? Tja, echt lelijk vind ik ze niet.
Toegeven, ik vond zo'n ring met witte en oranje cijfers wel mooi staan. Maar op een camerabody die geen gebruik maakt van de diafragmaring, vind ik hem functioneel nadelig. Dus dan toch maar liever niet.
En lelijk vind ik mijn Nikkor AF-S 17-55mm f/2.8G er niet van.
Ik kom dus eigenlijk tot de conclusie, dat wie tegen G-objectieven protesteert, te laat begonnen is met protesteren. Die had al meteen moeten gaan protesteren toen Nikon de instelling van het diafragma niet meer via de diafragmaring liet verlopen. Het protest en de weerstand richt zich dus eigenlijk niet tegen G-objectieven, maar tegen Nikon-bodies vanaf een bepaalde tijd.
Tussen haakjes, wat ik me afvraag: in wat voor stappen is het diafragma eigenlijk in te stellen met zo'n ring? In hele stops alleen? Of is er op de camera ook een functie voor halve of derde stops?