Zulke tabellen zijn allemaal leuk en aardig, maar onthoud dat maar eens in het veld.
Een vrij algemeen voorkomend objectief hier is de AF 50mm f1,8D
Je ziet een scherptediepteschaal afgezet tegen een bepaald diafragma (f11 en f22). Het is alleen wel een beetje summier. Op f11 bereik je de hyperfocale afstand door het oneindig tekentje tegenover f11 te zetten.
Dit is de manuele focus versie. Je ziet allerlei streepjes die corresponderen met de kleuren van de getoonde diafragmawaardene zodat je de scherptediepte nauwkeurig kan bepalen. Bijkomend voordeel is, is dat de scherpstelring meer bereik heeft waardoor je naukweurig kunt scherpstellen.
Nu snap je ook het nut van die lijne bij een zoomlens. Hoe groter het brandpunt, hoe kleiner de scherptediepte. De afbuigende lijnen corresponderen met bepaalde diafragmawaarden.
Persoonlijk vind ik hoe pentax het vroeger deed nog handiger. (Dan de streepjes)
