ElRonno schreef:Je citeert mij, niet Onno
Sorry, misschien haal ik jullie echte namen door elkaar. Ik haal in ieder geval wel het juiste bericht aan.
ElRonno schreef:
Jouw engelstalige citaat overtuigt me geenszins. Er wordt zelfs beweerd dat de belichting er iets mee van doen heeft... Die heeft, en dat staat er ook, te maken met de percieved sharpness. En niet met de scherptediepte. Ben ik lekker eigenwijs he
Ik kan je nog wel andere links geven waaruit het wellicht duidelijker is:
http://bobatkins.com/photography/technical/dofcalc.html
Lees dan vanaf:
"....It's important to note that DOF isn't a lens characteristic like focal length or aperture. It takes into account some subjective factors like print size and viewing distance. That's the reason different values for the CoC are used for different formats. Larger formats need to be enlarged less than smaller formats, and so a larger CoC can be used. For example to get an 8x10 print from an 8x10 negative, no enlargement is required, wheras to get the same print from a 35mm negative, an 8x enlargement is needed. So to get the same sharpness in a print, the 35mm negative must be 8x as sharp, or in terms of DOF and CoC, the CoC value used for DOF calculation must be 8x smaller...."
http://www.normankoren.com/Tutorials/MTF6.html
"....The standard criterion for choosing C (the largest allowable value of Cf and Cr) is that on an 8x10 inch print viewed at a distance of 10 inches, the smallest distinguishable feature is (allegedly) 0.01 inch. That was the assumption in the 1930's when film was much softer than it is today. At 8x magnification this corresponds to 0.00125 inches = 0.032 mm on 35mm film, close to the standard 0.03 mm used by 35mm lens manufacturers to calculate their DOF scales....."
Voor wat betreft de belichting. Je bent het er kennelijk wel mee eens dat het de scherpte
kan beïnvloeden.
(Denk aan overbelichting bij digitaal en daarmee ontstane kleurrandjes of uiterste randen van contouren die gaan wegvallen door clipping. Bij onderbelichting waarbij delen flink worden opgepept om een aanvaardbaar beeld over te houden en je de ruis versterkt en daarmee wellicht de scherpte anders is als een correct belichte opname. Bij film eveneens verschijnselen waarbij de scherpte verandert door een verkeerde belichting.)
Als het de scherpte beïnvloed, doet het dat op scherpe delen (en mogelijk ook op onscherpe delen ?). Met die andere scherpte vallen er wellicht nu delen buiten de COC-waarde die er eerst binnen vielen, weer andere delen die eerste ruim binnen de COC-waarde lagen komen nu wellicht op de grens van de COC-waarde. De grens van delen in een foto wat we als scherp ervaren verschuift daarmee, en daarmee dus de scherptediepte van een afbeelding. (Bedenk daarbij dat de COC een vaste waarde heeft als scherptediepte criterium). Het verschil zal beslist wel heel klein zijn, maar het is er.
En
uiteraard "percieved sharpness".
De perceptie van het menselijk oog is namelijk datgene wat ten grondslag ligt aan de scherptediepteproblematiek.
Puur optisch gezien zonder rekening te houden met de menselijke beperkingen in zicht-eigenschappen van wat we als perceptie waarnemen
bestaat er namelijk helemaal
geen scherptediepte. Alleen het puur oneindig dunne vlak waarop is scherp gesteld is scherp, de rest niet meer. Binnen de eigenschappen van een lens is dat oneindig dunne vlak "recht", (enigszins) hol of bol.
