Hoewel ik nog lang niet alle foto’s heb uitgewerkt zal ik alvast een begin maken van het reisverslag;
Al vele jaren reizen mijn vrouw en ik de wereld af. Als begenadigde fotografen maken we graag reisfoto’s, wie niet tenslotte?
We waren op zoek naar een leuke bestemming voor het voorjaar van 2009 toen ons oog viel op een fotoreis naar China, aangeboden door VNC travel (http://www.vnc.nl)
Tsja, wat wil je dan nog meer zou je zeggen? Het besluit was snel genomen, het reisschema sprak ons aan dus de reis was snel geboekt.
Enkele weken voor vertrek was er een bijeenkomst op het kantoor van VNC. Daar kregen we een presentatie van de reis en tevens de gelegenheid om de reisgenoten te ontmoeten. De groep bestond uit 9 fotografen, reisleidster Nathalie (aardige meid, zelf ook een fanatieke fotografe) en ‘pro’ fotograaf en docent aan de fotoacademie, Marcel Scholing. Hij blijkt al snel een sympathieke kerel te zijn die niet alleen veel ervaring heeft maar ook goed en gemakkelijk uit kan leggen.
Op 14 februari jl. vertrokken met met China Southern Airlines via Peking naar Guangzhuo. Klonk ons volledig onbekend, maar bleek een stad met maar liefst 12 miljoen inwoners…
Daar aangekomen zijn we meteen ’s avonds gaan genieten van de sub tropische temperaturen en onze eerste foto’s gemaakt langs de rivier.
Meteen al veel indrukken, de enorm nieuwsgierige Chinese bevolking, de jeugd die langs de rivier aan het skaten is en de kitscherige verlichting langs de wal maar ook op de rivierschepen.
De volgende ochtend vlogen we door naar Yangshuo, een kleine plaats aan de Li rivier en tevens gelegen in het bijzondere Karst gebergte. Was het de dag ervoor nog aangenaam 27 graden, vanaf vandaag zouden we alleen maar kou meemaken. De eerste blanken zagen we ook pas weer na twee weken.
Yangshuo is de uitvalbasis voor een boottocht over de Li rivier, slenteren door het gezellige plaatsje en als hoogtepunt een ballonvaart over de Li rivier.
Het element ‘fotoreis’ merken we al snel, omdat iedereen komt om foto’s te maken is het programma ook dusdanig ingericht dat we plenty tijd krijgen op mooie lokaties. Daarnaast is Marcel een ware uitkomst, hij staat de hele dag paraat om je uitleg en tips te geven. Daarnaast hebben we elke avond na het diner een nabespreking van de dag. Met een laptop en beamer worden de foto’s van de deelnemers bekeken en indien van toepassing van commentaar voorzien.
Naast de technische vragen, de tips en trucs geeft Marcel ons ook enkele opdrachten. Zo leren we (beter) om te gaan met het aanwezige licht, wat zeker in de vele kleine dorpjes die we nog gaan bezoeken tot schitterende foto’s leidt. Ook behandelen we o.a. flitstechnieken, pannen, kadrering, compositie, reportagefotografie enz. enz. Aan de hand van voorbeelden is het gelukkig goed te verteren leerstof.
Na Yangshuo reizen we per touringcar door naar Sanjiang waar de Dong minderheden leven. Onderweg stoppen we bij diverse kleine dorpjes. Die dorpjes blijken een enorme inspiratie bron, de mensen zijn vriendelijk en gastvrij en kijken hun ogen uit naar die groep blanke reuzen. Want neem van mij aan, in het binnenland van China val ik met mijn 1.93 echt héél erg op!
Overal worden we binnen gevraagd, de mensen versta je niet en zij ons ook niet. Desondanks hebben we pret voor tien en mogen vrijwel overal fotograferen. Ik zal niet elk dorpje bespreken, maar enkele voorbeelden geven.
In ons hotel was een vergadering van politie agenten. Toen ze mij zagen moest ik direct aan tafel plaats nemen en werd er een borrel voor me neergezet. Na een half uur en zeker 6 borrels verder lag iedereen in een deuk van het lachen. Toen ik daarna met het grootse gemak een van die schriele agentjes optilde en met spartelende beentjes door het hotel meenam was ik hun vriend voor het leven.. De volgende dag liep ik een aantal agenten tegen het lijf midden in het dorp. Ze begroetten ons uitbundig en werden uitgenodigd in het bureau voor een kop thee.
Scholen, wat is er mooier dan een groep kinderen fotograferen. In China is dat niet anders, de leraar vond alles prima en zo stonden wij gewoon voor de klas om foto’s te maken. Even later ging ik zelf voor de klas staan en met z’n allen begonnen we “beren Botje’ te zingen. De kinderen vonden het gewéldig en ik vrees dat de rust die dag niet meer terug keerde in de klas.
Niet alleen scholen maar ook markten zijn een fotografische grabbelton. Kleuren, mensen en spullen, alles vraagt er om om vastgelegd te worden.
Voor het eerste deel wil ik het hier even bij laten, ik hoop dat de plaatjes een beetje kunnen weergeven wat we deze twee weken zoal gezien hebben.
Nog een paar sfeerplaatjes;
