Als je naar de dynamic range curve van de D300 kijkt zie je dat de curve van ISO 100 steiler loopt in de witte partijen. Dit houdt in dat bij ISO 100 de 'afstand' tussen de lichtste grijstinten iets groter is dan bij ISO 200. Bij ISO 200 worden de hoge lichten meer 'soepig'.

Voor de volgende test (van vorig jaar) heb ik een schoen en een witte doek zo verlicht dat er nog net tekening zit in de witten en de zwarten op ISO 200, de standaardinstelling. Hier de opname en een link naar het volledige bestand:

http://www.pbase.com/flashlight/image/9 ... iginal.jpg
Voor de test heb ik behalve de ISO de camera instellingen hetzelfde gelaten en met de studioflitser de lichtintensiteit aangepast. Deze link laat drie opnames zien, eerst ISO 200, dan ISO 100 met het licht 1 stop verhoogd en ten slotte ISO 100 met het licht 0.8 stops verhoogd om de echte witten hetzelfde te krijgen als bij ISO 200 (plaatjes te groot voor het forum).
witten: http://www.pbase.com/flashlight/image/9 ... iginal.jpg
zwarten (doe het licht uit): http://www.pbase.com/flashlight/image/9 ... iginal.jpg
Ga je nu in PP de zwarten ophalen met bijv. een control point in Capture NX dan blijkt diep in de schaduwen de kwaliteit van ISO 100 beter dan die van ISO 200. Ik heb hier de zwarten heel sterk opgehaald op een manier zoals je dat normaal nooit zou doen:

Wat ik nog niet geprobeerd heb is of dit voordeel biedt bij heel groot afdrukken, maar dat kan bijna niet anders lijkt me, zeker als je nog een beetje flink wil bewerken.
Flip