Kijk, ik kan me inderdaad voorstellen dat je heel goed het zaakje moet voorbereiden, en dat het veel werk kost zoiets te bereiken. Een dag werk zegt eigenlijk al genoeg.Capivara schreef: Het model heet Melissa Huiberts. De foto is gemaakt voor een themaweek op Flickr (oude dingen). Er is een dag werk besteed aan het bestuderen van oude foto's en opmaken.
Improviseren hoeft geen beletsel te zijn in het resultaat. Vroeger knipte ik ook kartonnen kokers e.d. om een "spot" te maken bij gebrek er van met een werkelijke spotlight. Je uitleg van het gebruik van een witte doek is voor mij voldoende om te begrijpen hoe het uitstralende lichtoppervlak wordt vergroot en verzacht en daarmee het licht wordt gecreëerd.Capivara schreef:De twee peertjes hingen in een kale fitting, aan 1 zijde afgeschermd met wit doek, eentje linksonder, eentje rechtsboven. Reflecties van doodordinair wit behang en een plafond zorgden voor de gewenste verstrooing. Ik heb geen studiomaterialen, dus het zaakje hangt van improviseren aan elkaar.
Licht indirect gebruikt via witte wanden en plafond is verder een prima werkwijze om het geheel te verzachten en kan prima aanvullen in andere verlichting. (Bij reportages binnen en een klein flitsertje doe ik niet anders).
Komplimenten voor de aanpak en het resultaat.
