Kortere werkelijke brandpunten bij nieuwe 70-200mm/2.8 VR II

[ArendV]

Bedankt voor de toelichting emdeklerck !

En nee, die gaat niet zonder PN-11 tot één-op-één. Maakt dat uit, dan? Is de 2,8/60mm Micro-Nikkor alleen korter van brandpuntsafstand bij één-op-één? Nee, dat gaat geleidelijk. Bij één-op-twee is het alleen nog niet de maximale verkorting.

In die zin maakt het uit dat we het ook hier ook over werkafstand hebben bij maximale vergroting.
Met tussenring (b.v. PN-11) wordt die ook drastisch minder, voor de 105/4 micro nikkor zakt die dan van 277 naar 172mm (als je van 1:2 naar 1:1 gaat), gemeten door David Hartman in draadje

Overigens noemt diezelfde Hartman daar ook de voordelen van DX voor macro, iets dat u zeker zal aanspreken

Using a DX format DSLR will helps with working distance just as a teleconvert will with full format

[emdeklerk]

"In die zin maakt het uit dat we het ook hier ook over werkafstand hebben bij maximale vergroting.
Met tussenring (b.v. PN-11) wordt die ook drastisch minder, voor de 105/4 micro nikkor zakt die dan van 277 naar 172mm (als je van 1:2 naar 1:1 gaat), gemeten door David Hartman in draadje xxx"

"Overigens noemt diezelfde Hartman daar ook de voordelen van DX voor macro, iets dat u zeker zal aanspreken"

Nee maar, zijn we er zomaar ineens achter dat de werkafstand minder wordt als je van één-op-twee naar één-op-één gaat...
Jeetje, dat had ik nou nooit kunnen bevroeden...

En wat fijn dat de DX-werkers die een zoom- of Micro-Nikkor gebruiken door die 1,5x cropfactor zo veel minder last hebben van die brandpuntsverkortingen... (En hoe zit het dan met die werkafstand? En dat allemaal op een APS-postzegeltje...)
Nee, maar nu begrijp ik het ineens: dat DX-formaat is met voorbedachten rade verzonnen vanwege al die optische beperkingen van IF en zoom... Je kunt als fabrikant smokkelen met brandpuntsafstanden als je maar DX-camera's aanbiedt... Gelukkig klopt alles weer...

En zegt u maar je hoor!

Groet, E.M. de Klerk

En nog even een aanvulling:
Dhr. Hartman: "Using a DX format DSLR will helps with working distance just as a teleconvert will with full format"
Zoals ik al aangaf: hoe moet dat nou met die werkafstand? Eén-op-één blijft één-op-één, een DX-camera maakt uitsluitend een kleinere uitsnede op een gelijke werkafstand. Je kunt inderdaad beeldvullend gaan werken, en dan MOET je met DX verder van je onderwerp. Vind ik nog steeds niet hetzelfde, want dan werk je dus niet meer op één-op-één. Blijft moeilijk, dat DX-gedoe, geloof ik. Nog even afgezien van de spelfouten in alleen al die ene regel: "will helps" en wat is een teleconvert? een bekeerling op afstand?

[ArendV]

Ik vind het allemaal prima, maar vergeet niet dat dat APS-C postzegeltje meer resolutie biedt op die oppervlakte en dan heeft die cropfactor echt wel voordeel.

Overigens dwalen we iets af volgens mij, deze discussie hoort meer onder macro.

[Remco H]

Die AF 105mm f/2D DC kan ik zeer zeker aanraden voor portretten. Als je kijkt naar de weergave van huidskleuren, dan kunnen bijvoorbeeld de AF 80-200mm f/2.8D en de AF-S 24-70mm f/2.8G daar niet tegenop. Hoe een vergelijking met de AF-S 70-200mm f/2.8G VR II uitvalt weet ik niet. Dus wil je serieus met portretten aan de gang, dan moet je zoiets als de AF 105mm f/2D DC wel hebben.

Je hoort vaak beweren dat die lenzen zgn 'huidtinten' beter weergeeft dan andere lenzen, maar ik heb het nog nooit iemand zien aantonen in een vergelijking met een andere goede lens. Er zijn zat mooie foto's met die lenzen gemaakt maar dat zegt niets als je niet dezelfde foto maakt met de andere lens onder precies gelijke omstandigheden.

In een gezicht zitten alle kleuren van de regenboog, je ziet ook blauw en groen, dus als je 'huidtinten' goed wilt weergeven moet je alle kleuren goed weergeven. Je hebt gewoon een lens nodig met een goede kleurweergave en daarin doet de 24-70 het heel goed. Dat je alleen met die DC lenzen serieuze portretten zou kunnen maken is volstrekte onzin.

Daar kom je zelf toch achter, als Nikon-fotograaf? Of ben jij al uitverzameld als je de geijkte zoomobjectieven hebt?
Mijn beweringen komen ook uit mijn praktijkervaring. Niet door op twee dezelfde plekken letterlijk te vergelijken. (Al wil ik een dergelijke methode best eens uitproberen voor bepaalde objectieven.) Maar ik heb wel een tijd ervaring achter de rug met bijvoorbeeld de AF-S 24-70mm f/2.8G. En met die ervaring in mijn geheugen zie ik dan de beelden die uit een AF 105mm f/2D DC komen. En dat geeft een bepaalde indruk.

Ik zeg ook niet dat het onmogelijk is om met de AF-S 24-70mm f/2.8G eens een portret te schieten. Dat heb ik ook wel eens gedaan, en inderdaad, dat is helemaal geen slecht portret geworden. Maar als ik een portret ga maken, en ik heb het bij me, dan zou ik toch het liefste de AF 105mm f/2D DC op mijn camera draaien.

Hoe bijvoorbeeld de AF 85mm f/1.4D in dit verhaal uitvalt, weet ik niet uit eigen ervaring, dus daar ga ik dan ook niks over zeggen.

[psilin]

En nog even een aanvulling:
Dhr. Hartman: "Using a DX format DSLR will helps with working distance just as a teleconvert will with full format"
Zoals ik al aangaf: hoe moet dat nou met die werkafstand? Eén-op-één blijft één-op-één, een DX-camera maakt uitsluitend een kleinere uitsnede op een gelijke werkafstand. Je kunt inderdaad beeldvullend gaan werken, en dan MOET je met DX verder van je onderwerp. Vind ik nog steeds niet hetzelfde, want dan werk je dus niet meer op één-op-één. Blijft moeilijk, dat DX-gedoe, geloof ik. Nog even afgezien van de spelfouten in alleen al die ene regel: "will helps" en wat is een teleconvert? een bekeerling op afstand?

Daar zit hem precies de crux bij dit soort discussies. Het verschil tussen theorie en praktijk zeg maar. Het 1:1, 1:5 en 1:10 verhaal gerelateerd aan het uitgangspunt van 35mm kleinbeeld.

Echter net als bij tele, de werkafstand is bij een DX groter dan bij FX. De beeldvullende beeldhoek bepaald nl deze werkafstand. Foto's van kathedralen zonder torens zijn nu eenmaal minder interessant om te bekijken.
De theoretische discussie omtrent 1:1, 2:1 op 1:5 hebben praktisch gezien dan ook geen enkele waarde zonder het bijbehorende afbeeldingsvlak. Of je moet de keuze maken: beeldvullend op DX, en 16/24 beeldvullend bij FX. Dan zijn de afbeeldingen op de sensor qua grootte en daarmee de werkafstand hetzelfde. Vervelend is dan alleen nog dat bij afdrukken naar hetzelfde formaat ( zeg 20x30) het object op de FX afdruk 16/24 kleiner wordt afgedrukt dan de DX variant.

[Léon Obers]

Daar zit hem precies de crux bij dit soort discussies. Het verschil tussen theorie en praktijk zeg maar. Het 1:1, 1:5 en 1:10 verhaal gerelateerd aan het uitgangspunt van 35mm kleinbeeld.

De waarden als vergrotingsmaatstaf zoals 1:1, 1:5 en 1:10 zijn absolute waarden. Bij 1:1 wordt een onderwerp van 5 millimeter ook als 5 millimeter beeldgrootte op de sensor geprojecteerd. Ongeacht de grootte van de sensor.

Verwarrend wordt dit gegeven van absolute vergrotingsmaatstaven naar rato van de beelduitsnedes bij verschillende opnameformaten.
De praktijk is dat je in de vergelijking van FX met DX eigenlijk dezelfde uitsnede wilt maken en niet uitgaat van dezelfde vergrotingsmaatstaf.
In die zin heb je met dezelfde lens meer rendement om bij eenzelfde absolute vergrotingsmaatstaf, een kleinere uitsnede van het onderwerp over te houden met dezelfde megapixels op DX dan met FX. Ofwel uiteindelijk een sterkere vergroting in je eindresultaat als afdruk.