1.
Het
lijkt alsof mijn vrouw met grote ogen naar dit wonderlijke verschijnsel zit te kijken, de beroemde mysterieuze "orbs". Voor wie ze niet kent: zoek ze maar op in Google-afbeeldingen.
In werkelijkheid zagen we NIETS van deze "bolletjes". Het had net weer een beetje gesneeuwd, maar het was weer droog, dachten we, en we gingen even een eindje om. Het voelde nog wel "knisperfris" aan. Ik had de SB600 mét diffuser op de camera gezet en maakte een paar foto's om op het moni-torretje te kijken hoe het eruit zou zien. Zo dus! Nog voordat we het in de gaten hadden was het dus net weer héél lichtjes gaan sneeuwen (even later geleidelijk weer steviger). Dat verklaarde achteraf de "frisheid" op de huid.
Minuscule vlokjes (maar van variërende grootte) aan de lenszijde van de scherptediepte werden zo gevangen in het flitslicht en kaatsten dat als onscherpe ronde bokeh-vlekjes terug. Hoe verder weg, hoe transparanter. Binnen de scherptediepte zag de camera ze evenmin als wij dat konden. Wéér een argument om tegen de new wave mirakelzoekers te gebruiken! YES!!
p.s.: mensen met een bril herkennen de orbs: stofje op de bril, lichtval erop, donkere achtergrond. Zelfde beeld.