Van passie m'n beroep maken

[Myriad]

De afgelopen 15 jaar ben ik werkzaam geweest in de IT.
Maar de laatste 2 jaar begint ´t meer en meer te knagen; ik heb in fotografie een passie ontdekt,
iets wat er - in alle eerlijkheid - in m'n huidige werk nooit is geweest. Daar wil ik iets mee gaan doen.

Het is niet zomaar iets; ik heb een gezin met 2 kinderen etc. te onderhouden en ben hoofdkostwinner. Gelukkig staat m'n vrouw achter me.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben op eigen initiatief recent aan een loopbaanbegeleidingstraject begonnen.
Het vak als fotograaf ben ik serieus aan het overwegen. Over de invulling daarvan en het pad daar naartoe ga ik binnenkort zaken op een rij zetten en keuzes maken.

Ik ben van plan m'n deeltijdopleiding fotografie weer op te pakken. Er is nog veel te leren, vakmatig, maar ook qua commercie etc.
M'n sterke kant vind ik natuur & landschapfotografie, m'n zwakke kant (weinig ervaring mee) is portretten/producten/studiowerk.

Wat zijn jullie ideeën/gedachten bij zo'n ommezwaai? Ook tips zijn uiteraard welkom!

Bij voorbaat dank voor serieuze reakties.

[a90]

Tsja, moeilijk hoor.

Is er geen weg tussen ? part time werken (bv 3 dagen) en dan 2 dagen beginnen als fotograaf ? Je zal toch waarschijnlijk niet volop werk hebben. Of ben je misschien nu al zzp'er ?

Wat voor richting had je in gedachten ? ik lees waar je goed en minder bedreven in bent maar wat wil je graag ? Bruidsfotografie is weer wat heel anders als bv. autosportfotografie of medische fotografie en met landschapsfotografie moet je maar net een goed afzetkanaal weten. Wil je de zakelijke markt op of de particuliere ? vragen, vragen..

Ik zou je willen adviseren om voor jezelf een goed beeld te vormen wat je precies wil en vanaf daar verder werken. En bedenk je dat het vak te lijden heeft onder een toenemende schare van semi pro fotografen die 'voor weinig' wel wat willen regelen.

[george013]

Waarom ben je gestopt met de deeltijdopleiding?
Ik geloof dat het heel moeilijk zal zijn om je een plaats te veroveren in de fotografiewereld.
Aan de andere kant, als je je werk kunt behouden, gedeeltelijk of geheel, heb je in iedergeval inkomen.
En kun je opdrachten binnenkrijgen en je laten inschrijven als zelfstandig fotograaf, kan best met behoud van je ander werk, dan heb je altijd het voordeel van de btw-aftrek.
Wet betreft zekerheid van inkomen zal ik nooit alleen op de fotografie gokken.
George

[Jolanda]

Als het gaat knagen en je kunt de passie volgen, zou ik zeggen doen!

Het draait niet altijd om geld en spullen, toch?

Als je vrouw erachter staat (heel belangrijk) en je kunt voldoende inkomsten genereren om je boterham te beleggen, waarom dan niet? Als je het nu niet probeert, krijg je er later spijt van. En spijt is iets wat je niet wilt.....

Jolanda

[Melliw]

Ik zou inderdaad voorzichtig beginnen, een opdrachtje hier een daar 's avonds en in het weekend. Je moet klanten hebben om te kunnen bestaan tenslotte. Wanneer je goed werk aflevert, ik bedoel dan ook vooral de service, zal je kring best wel groeien. Misschien kun je dan 1 dag in de week ermee bezig zijn. Naar mijn idee moet je er zo ingroeien, in één keer pats boem fulltime voor jezelf is er link.

Groeten van Willem

[Léon Obers]

M'n sterke kant vind ik natuur & landschapfotografie, m'n zwakke kant (weinig ervaring mee) is portretten/producten/studiowerk.

Met dit gegeven zou je toch heel sterk moeten overwegen of het een verstandige keus is.
Je moet je voor jezelf afvragen wat de markt is waarbij mensen bereid zijn een stevig bedrag neer te tellen voor foto's. In natuur & landschapfotografie is maar weinig commercieel werk voorhanden. Fotografen die bijvoorbeeld voor bladen als National Geographic fotograferen zijn dikwijls "einzelgängers" die weken/maanden van huis zijn en geen verplichtingen elders hebben.
Je moet nogal wat in huis hebben om op een of andere manier uit te blinken.

De Fotografenfederatie is net met een bracheonderzoek bezig geweest en het rapport is misschien net afgerond of zal zeer binnenkort gebeuren. Dat zou je eens kunnen opvragen. Geeft de meest betrouwbare economische situatie van dit moment. Maar ik schat in dat het nu een erg slechte tijd is. Ik ken best wel wat fotografen die een grote florerende studio hadden en inmiddels zijn gestopt of overwegen dat te doen, of naarstig op zoek zijn om hun markt te verleggen.
Het is simpel. Gaat het economisch slecht, wordt er het eerst bezuinigd op "luxe" zaken en reclame-uitingen.
Mensen in die creatieve beroepen voelen dat het eerst en werkt het lang door.

Denk ook aan praktische kanten. Heb je een koophuis met een stevige hypotheek moet je verzekerd zijn van een vast inkomen.
Ben je met een buitenlandse dame getrouwd (buiten de EU), kan een verblijfsvergunning alsnog worden ingetrokken als je geen vast inkomen hebt. (Nederland heeft daarin de meest strenge regelgeving van Europa).
Is er in fotografieland de ene maand geen droog brood te verdienen, moet je de andere maand feitelijk dubbel zoveel verdienen om aan je gemiddelde inkomenstax te komen. Kansen aangrijpen, "hooien als de zon schijnt".
Het is geen van 9 tot 17.00 uur baan. De effectiviteit op uurbasis is laag. Heb je een afspraak bij een klant om 10.00 uur 's morgens is de tijd ervoor feitelijk al verloren. De tijd erna tot de lunch ook. Dus je bent al gauw uren met "werken" bezig terwijl je nog niks verdient hebt. Je hebt ook heel veel onbetaalde uren, dat je bezig bent maar niet bij een klant op de rekening kunt zetten. Boekhouding, het vergaren van kennis in je vakgebied, marktverkenning, klantenwerving, beurzen (Photokina).

Maak een ondernemingsplan.
Ga daarbij uit van wat een "normaal" iemand aan dagen per jaar werkt, inclusief vakanties, ziektedagen e.d.
Dan houdt je ongeveer 210 dagen over om je werk te verrichten. Door die lage effectiviteit zoals hierboven aangegeven, mag je blij zijn als je aan pakweg 60% efficiency komt waarin je je geld kunt verdienen, terwijl je toch echt 100% van de tijd in touw bent. Dus financieel moet je je geld in pakweg 125 betaalde dagen bij elkaar kunnen verdienen. Reken daar je uur- en dagprijzen naar, op basis wat je aan vaste onkosten hebt, bedrijfskosten etc. en wat je aan inkomen wilt overhouden.
En dan maar hopen dat je ook een volledige gevulde orderportefeuille kunt overhouden. Zijn het minder dagen, moet je je uur- en dagprijs weer naar boven bijstellen. Ook weer niet te hoog want dan prijs je jezelf de markt uit. Te goedkoop eveneens, want dan kom je niet aan je minimale inkomsten en delf je uiteindelijk ook het onderspit. Moeilijk daarin tot de juiste balans te komen.

Ik weet niet hoe jong je kinderen zijn, maar bedenk dat je kinderen (en je vrouw) veel aandacht zullen missen op momenten dat ze dat misschien wel nodig hebben. Vooral in heel de opbouwfase van je "bedrijf". Je moet je voor jezelf heel goed beseffen of het dat allemaal waard is.

[Patrick]

Hoewel ik geen ervaring die kant op heb, lijkt het mij ook verstandig niet te hard van stapel te lopen. Zeker gezien je specialiteiten, waar volgens mij nauwelijks vraag naar is uit de commerciële hoek. Dus voorlopig op z'n minst een basisinkomen proberen te houden door parttime te blijven werken voor je baas als dat kan lijkt mij niet onverstandig.

Wel veel respect van mijn kant. Je moet het maar durven, en dat op zich is al een felicitatie waard!

[Hans Braakhuis]

Heb zelf ook wel eens die keuze willen maken. En gelukkig vond ik een andere leuke baan en heb de fotografie als hobby gehouden.
Vandaag nog met 2 professionals gesproken en beiden zijn blij dat ze naast de fotografie ook nog een baan voor 2 of 3 dagen hebben op een foto-vak-school.

[M.Oorthuis]

zelf drie jaar geleden ook mezelf geregistreerd als zzp-er, mede omdat de EXPO mijn foto's ging verkopen. Langzamerhand kwam er steeds meer opdrachten en nu sta ik voor het dilemma of ik mijn huidige baan op ga zeggen en in de fotografie verder ga of dat ik wat minder opdrachten aanneem. Ik heb het nu te druk voor beide, maar als ik mijn baan op zeg heb ik weer net te weinig fotografie opdrachten om fulltime ermee bezig te zijn. Ik ben al enige tijd aan het zoeken naar een geschikte locatie om een soort van winkel/ studio te openen in Vlaardingen (er zit hier namelijk helemaal niet zo'n winkel en ik denk dat daar wel vraag naar is.)

Ik denk dus dat eerst 's avonds en het weekend werken naast je huidige baan verstandiger is dan in 1 keer over.

[Myriad]

Allen heel hartelijk dank voor de zeer nuttige informatie, kanttekeningen en adviezen!

Uiteraard lijkt me een geleidelijke weg verstandiger; er langzaam ingroeien. Aan een radicale ommezwaai zat ik niet te denken.

@george013: Voor het IT-vak heb ik al de nodige HBO/Universitaire opleidingen en trainingen gehad.
Van de 4-jarige deeltijd vakopleiding fotografie heb ik het 1e jaar gedaan en daarna gedurende 2 jaar in werkgroepen (minder frequent; fotojournalistiek en natuur & landschap) gezeten, wegens tijdgebrek.
Vandaag heb ik besloten toch het 2e jaar te gaan doen en meteen in daden omgezet. Het jaar was weliswaar net begonnen, maar het kon nog. Het geeft me zoveel energie. En de benodigde tijd verwacht ik nu wel vrij te kunnen maken.

@a90: Ik ben geen ZZP-er, maar 'gewoon' in loondienst. Het onderscheid tussen kunnen en willen is een hele waardevolle. Die ga ik zeker meenemen bij de oriëntatie.
Er zijn meer vormen van fotografie waarin ik me thuisvoel dan de hier even snel genoemde. Een aantal daarvan moet ik nog verder ontwikkelen.
Daar wil ik o.a. het 2e jaar voor gebruiken. Dat jaar zet de puntjes op de i en is met name geschikt om je verder te orienteren op de soorten fotografie.

@M.Oorthuis: Heel waardevol dat je over je eigen ervaringen vertelt en voor welke keuzes je staat.
Het bevestigt het beeld dat het niet eenvoudig is en dat je gedoseerd weloverwogen keuzes moet maken.

[RVK]

Dat je van je hobby je beroep wil maken zie je veel (ook op dit forum) en is zeker geen slechte gedachte, het werk doen dat je leuk vindt kan zeer bevredigend zijn.

Maar denk wel eerst goed na, en ga niet alleen uit van fotografie, je wordt namelijk ook ondernemer en dat is iets waar veel mensen niet de juiste kijk op hebben.

Orienteer je vooral eerst goed en vraag jezelf af wat wil ik eigenlijk, wat is mijn doelstelling en hoe zie ik het.

Ik zelf ben 12 jaar geleden voor mezelf begonnen ( nu andere tak van sport, vroeger fotografie) en heb daar nooit spijt van gehad, maar ik kan je verzekeren dat het totaal anders is gelopen dan dat ik had verwacht, en zeker niet altijd beter (gelukkig meestal ook wel)

Wat ik, en anderen hier, sterk kan aanraden is, schrijf een ondernemingsplan, dat dwingt je tot nadenken over zaken waar je nu niet bij stil staat.

Laat het beoordelen door deskundige mensen, ik heb dat een aantal malen moeten doen en was altijd verbaasd hoeveel gaten die mensen in mijn werk schoten.

Wees eerlijk tegenover jezelf en vooral realistisch, buiten de fotografie houdt ondernemen ook in werving, financiering, etc., durf je ongevraagd iemand op te bellen, durf je jezelf op te dringen en kun je overweg met niet altijd eerlijke concurrentie, hoe reageer je op niet betalende klanten. ( ik werd daar in het begin goed ziek van)

De markt is op dit moment moeilijk, iedere goede amateur met redelijke apparatuur kan kleine opdrachten vervullen en doet dat ook, er zijn ongelofelijk veel beunhazen.

Enige weken geleden een discussie gehad met een succesvolle natuurfotograaf en als ik zie wat deze al, als internationaal bekende fotograaf moet doen om rond te komen, dan is het op dit moment zeker voor een beginnend fotograaf zeer moeilijk.
Staar je ook niet blind op,wat ik op dit forum wel gezien heb, op de redenering als ik beroeps ben heb ik de duurste apparatuur. De camera en lenzen worden een investering en moeten worden terugverdiend. Bovenstaande, zeer succesvolle, fotograaf, werkt met een Sigma lens en een D700.
(wel een duur statief)

Het klinkt hard maar ga er vanuit dat niemand op je zit te wachten, de enige tak van fotografie waar op dit moment echt veel vraag naar is, is technisch wetenschappelijke fotografie.
Maar dat moet je liggen, en vraag specifiek kennis, bv. microscopie, macro, holografie, schlieren, optica, etc.

Ik kan je alleen maar zeggen dat ik blij ben dat ik voor mezelf begonnen ben, maar, nogmaals, denk goed na en bezie het realistisch, neem eens contact op met Oorthuis ik denk dat zijn traject ook voor jouw de beste is.

In de tussentijd ben ik nu professioneel amateur, fotografeer wat ik wil, wanner ik wil, maak foto cursussen en dat bevalt uitstekend

In ieder geval veel succes

RVK

[Replay]

Hoi Myriad,

Ik kan helemaal in je beslissing meegaan om er iets meer mee te doen. Als je van je hobby je werk kan maken is dat natuurlijk een optie.
Ik doe al bijna 12 jaar aan autosportfotografie met name voor de Dutch Supercar Challenge(sinds 2001).
Omdat veel kinderen van rijders karten ben ik ook daarin beland en ondertussen wil een autosportmagazine ook maandelijks van mijn diensten gebruik maken.
Maar omdat mijn klantenkring steeds groter wordt en ik van het één in het ander val heb ik enige tijd geleden besloten om mij als freelancer/zzp-er te laten regristeren.
Ik blijf daarnaast wel mijn huidige baan houden omdat er verder(tot nu toe) niets veranderd. Ik was toch al de weekenden weg en als ik wat langer vrij wil hebben om b.v. naar het buitenland te gaan dan is dat op mijn werk eigenlijk geen probleem.
Mijn huidige baan zal ik er niet voor opgeven omdat autosport veelal een seizoensgebonden sport is, en in de winter wil ik er ook warm bij zitten en een boterham eten .
Ik moet alles in een paar maanden verdienen om de winter ook door te komen en dat is,in vergelijking met mijn huidige loon, vrijwel onmogelijk. Daarom wil ik dit naast mijn 40-urige baan houden en dan loop je eigenlijk geen risico. Voor mij geldt dan ook: 'niet geschoten is altijd mis'. Daarbij heb ik wel het geluk dat ik geen onbekende meer ben in autosportland maar dat is iets wat ik in 12 jaar heb opgebouwd. Ik heb eerst gezaaid en nu probeer ik te oogsten.
Misschien opent het deuren die eerst altijd gesloten bleven en kan ik er in de toekomst meer mee doen maar dat zie ik t.z.t. wel. Maar voorlopig niet.
De meeste autosportfotografen die ik ken doen dit op deze manier.

Succes ermee,
Roel Louwers.

[flitslicht]

zelf drie jaar geleden ook mezelf geregistreerd als zzp-er, mede omdat de EXPO mijn foto's ging verkopen. Langzamerhand kwam er steeds meer opdrachten en nu sta ik voor het dilemma of ik mijn huidige baan op ga zeggen en in de fotografie verder ga of dat ik wat minder opdrachten aanneem. Ik heb het nu te druk voor beide, maar als ik mijn baan op zeg heb ik weer net te weinig fotografie opdrachten om fulltime ermee bezig te zijn. Ik ben al enige tijd aan het zoeken naar een geschikte locatie om een soort van winkel/ studio te openen in Vlaardingen (er zit hier namelijk helemaal niet zo'n winkel en ik denk dat daar wel vraag naar is.)

Ik denk dus dat eerst 's avonds en het weekend werken naast je huidige baan verstandiger is dan in 1 keer over.

Merkwaardig, toen ik je laatst vroeg of je full-time fotograaf was zij je volmondig 'ja' en nu blijkt dat toch niet zo te zijn

@Myriad: Ik denk dat Léon het aardig samenvat. Wil je een beetje redelijk inkomen genereren dan moet je een hoge uurprijs hebben en dus in een gewilde tak van de fotografie zitten. Met landschappen is dat heel moeilijk. Temeer daar erg veel mensen, zoals hier ook op het forum, erg trots zijn als iemand hun foto wil gebruiken en daar dan geen of nauwelijks vergoeding voor vragen. Sinds de digitale revolutie is het aantal fotografen en foto-opleidingen sterk gestegen en is de concurrentie echt moordend, voor zover die dat niet al was.

Vaak hebben mensen al een goed gevoel als ze gedurende een jaar hun gekochte fotospullen 'terugverdienen' en vergeten dan voor het gemak de als fotograaf gewerkte uren daar eerst vanaf te trekken.

Het probleem met part-time is dat men je op de gekste uren belt/verwacht. Ik heb een tijd lang zorgplicht gehad voor mijn kinderen en als je ze dan dagelijks om drie uur van school moet halen heb je een flink probleem. OK, je kan iemand inhuren maar dat wilde ik niet.