Nikon's beste 10

[F5]

O.K. Ken R. heeft uiteraard al een lijstje opgesteld met 12 top-tien objectieven en dat is zeker geen slecht lijstje, maar dat is wel opgesteld door 1 persoon.
zie http://www.kenrockwell.com/nikon/10-best.htm.

Ook zijn het alleen Nikon's en geen andere merken met Nikon-mount die wellicht beter (?) kunnen presteren.

Vaak zie ik op het forum vragen en daarop (veelal onderbouwde) adviezen voorbijkomen dat ik denk, daar zit wat in.
Die zijn dan weer onder te verdelen in beste macro (sorry Nikon, bedoel Micro-objectieven), zoom-, tele- portretlenzen etc.

Is er al zo een lijstje gemaakt of samengesteld op dit forum door ervaringsdeskundigen die dit (sorry voor het aankomende onvermijdelijke woordgrapje)objectief kunnen beoordelen?
Zo niet, dan graag jullie mening/lijstje (hoeven er uiteraard niet precies 10 te zijn):

Zelf ligt mijn interesse in portretten en durf te zeggen dat de Nikon 85mm 1.4 en de 135 2.0 DC in mijn optiek hiervoor de beste lenzen zijn.
Al zal dit wellicht door anderen betwist kunnen worden.

Mijn onderbouwing: de bokeh (85mm) en de scherpte icm DC (135mm) (echt een specifieke vrouwen- en mannenobjectief) en de bouw van het objectief. Al geef ik meer om de optische kwaliteiten dan de bouw.

Dus mijn beperkte lijstje zou dan worden:
Portret: 85mm 1.4D en de 135 dc 2.0D
Standaard: 50 mm 1.4 D
Standaardzoom:
Tele
Telezoom
Groothoek
Groothoekzoom

Heb wel de 80-200mm 2.8d draai (telezoom) in bezit waar ik erg tevreden over ben maar om die een plek in de top 10 te geven
terwijl er de 70-200 vrII uit is ???(is die echt zoveel beter dan de VRI ?)

Kanshebbers volgens mij:
De 24-70mm 2.8 en de 14-24 2.8, standaardzoom en groothoekzoom, maar hoe goed ik ook zoek in mijn fototas, die kan ik daar niet terugvinden.
De 105 en/of de 200 mm (micro),
de 24mm 1.4 (groothoek)

ps. aanschafprijs doet er niet toe (die afweging dient men bij aankoop zelf te maken) maar wel of je er persoonlijk ervaring mee hebt.

Wat hoort er volgens jullie in de top tien wat men zonder twijfel aan kan schaffen en waar je geen spijt van gaat krijgen ?

[Skippy]

Doe er dan ook een foto bij, door jezelf gemaakt met je persoonlijke keuze ...

Mijn lijstje is dan.

50mm MF f1.2 Ais


105mm AF-D f2 DC


180mm AF-D f2.8

[Patrick]

Ik kan slechts uit eigen ervaring een lijstje samenstellen. Dan mis ik natuurlijk 95%+ van wat Nikon heeft uitgebracht. Toch een poging.

Beste prijs/prestatieverhouding: 50mm f1.8D. Wat hebben we al niet gezegd over dit kleine mirakeltje... Goede tweede is de beste "kitlens" ooit: de AF-S 18-70 DX. Alleen jammer dat die laatste nogal eens stuk wil gaan. Hier is een tweede exemplaar ermee opgehouden.

Portret: 85mm f1.4D, veel mooier bokeh dan de 85mm f1.8D die ik zelf heb. De laatste is wel heerlijk compact en wat scherper, maar ja, dat bokeh. Met langer spul heb ik geen ervaring. Helaas, want er is hier nog veel te ontdekken volgens mij.

Telezoom: Ik vind mijn AF-S 80-200 f2.8 enorm goed, maar ik zou 'm zo ruilen voor een AF-S 70-200 f2.8 VR 2. Maar vooralsnog blijft het een van mijn beste objectieven.

Macro: AF-S 105mm f2.8 VR. Mijn beste macro/micro ooit. Maar ja, het is pas mijn tweede macro en pas m'n eerste Nikon. Ik heb ook geen ervaring met andere macro-objectieven dan deze, behalve dan de 105mm AF-D. Die vond ik optisch gezien niet zo mooi als mijn Tamron 90mm die ik onlangs vervangen heb. De Tamron staat overigens wel nummer 1 op mijn lijstje van goedkoop-maar-goed alternatieven in het macrogebied!

Groothoekzoom op DX: Tokina 12-24 f4. Ik vind 'm beter dan de Nikon 12-24 f4, zowel wat bouw als optisch gezien. En natuurlijk ook wat prijs betreft. Ik heb weinig gedaan met andere groothoekzooms. Ik meen dat er voor mij nog steeds niets uitgekomen is dat veel beter is dan mijn Tokina.

NIET op de lijst: standaardzoom Nikon 17-55 f2.8. Hij is prima, maar eigenlijk te duur naar mijn mening. Voor dat geld had hij nog beter moeten zijn. De Tamron 17-50 zou eerder in aanmerking komen, omdat die onwaarschijnlijk goed is voor de prijs. Maar die wordt het ook niet; de autofocus en bouw is zoveel slechter dan die eigenlijk te dure 17-55 f2.8 van Nikon.

Zoals gezegd: ik heb geen ervaring met veel ander spul, zoals bijvoorbeeld geweldenaren als de 300mm f2.8. Wel een keer de 200mm f2 mogen vasthouden. Al dit soort speelgoed ligt ver boven mijn budget, dus lekker blijven dromen voorlopig. Is ook prettig; er moet wel wat te wensen overblijven!

[Léon Obers]

Wat de beste objectieven zijn is heel moeilijk aan te geven.
Objectieven zijn altijd een compromis, is het niet op optisch gebied, dan wel in lichtsterkte, handelbaarheid, wel of geen autofocus.

De vraag zou eerder kunnen zijn, wat zijn de beste objectieven voor een bepaald gebruiksdoel.
Een sportfotograaf stelt andere eisen dan een landschapsfotograaf, iemand die plantjes fotografeert andere dan iemand die portretten maakt, iemand die architectuur fotografeert andere dan iemand die optredens in schaars verlichte clubs vastlegt.
Wat voor het ene gebruiksdoel erg goed werkt, kan voor een ander gebruiksdoel juist helemaal een verkeerde keuze zijn. Dat schept soms wel eens verwarring en teleurstelling als mensen een objectief kopen op basis van verwachtingen van een verkeerd gesteld gebruiksdoel. Bedenk dat bij bepaalde objectief-constructies de gevoeligheid voor een aantal negatieve eigenschappen sterker naar voren komt als bij andere constructies (bijv. AF versus manueel).

Dus vraag jezelf vooral af waar je een objectief voor wilt inzetten en loop via testen, maar vooral gebruikservaringen na (veel voorbeelden op Flickr bekijken) waar objectieven in bepaalde aspecten juist minder goed in zijn voor een specifiek gebruiksdoel.
Bedenk dat de hoogste scherpte in de meeste gevallen zeker niet de belangrijkste factor is in het beoordelen van een objectief of het voldoet. Je kunt een objectief hebben die scherper is dan alle andere, maar als die verder heel vervelende eigenschappen heeft in allerlei andere beeldende aspecten en lensfouten, kom je echt beter uit met een minder scherp objectief maar verder heel aangename beeldeigenschappen voor de rest.

Dus ik begin maar met het opnoemen van bepaalde typische lensfouten die bepaalde objectieven in zijn algemeenheid juist wel of niet hebben gerelateerd aan bepaalde constructies.

HOGE LICHTSTERKTE ( objectieven met lichtsterkte f/1.2 - f/1.4 en in veel gevallen zelfs nog bij f/2 of minder lichtsterk).
Zonder uitzondering hebben dit soort objectieven erg veel last van Longitudinale (Axiale) Chromatisch Aberratie (LoCA).
Dat is de kleuromslag op contouren van details in onscherpe delen, vóór en achter het scherpstelpunt bij grote lens-openingen.
Voorwerpen worden dan purper-roodachtig vóór het scherpstelpunt, groen-achtig in de delen achter het scherpstelpunt.
Dat heeft verder ook behoorlijke consequenties op de kleurindruk in details van het gehele beeld als zuiverheid in kleur.
Voor een correcte weergave van delicate schakeringen in kleur, met fijne pasteltinten in een onderwerp is LoCA juist niet iets wat je kunt gebruiken.
Een voorbeeld van een lens met erg veel LoCA is bijv. de Zeiss ZA Sonnar T* 135mm f/1.8
Bron: http://www.photozone.de/sonyalphaff/500 ... ff?start=1" onclick="window.open(this.href);return false;



Dergelijke fouten verdwijnen pas volledig of in voldoende mate vanaf diafragma f/5.6 of daar omtrent.
Het is verder ook een detail waar objectief-fabrikanten in zijn algemeenheid meer of minder prioriteit aan schijnen te geven in hun lensontwerpen. Van Zeiss objectieven is bekend dat ze relatief vrij veel LoCA hebben. In tegenstelling tot de gewone CA (kleurrandjes op contouren in hoeken en randen van het beeld) is LoCA softwarematig nauwelijks of niet te corrigeren.
Denk nu niet dat het bij Nikon veel anders is, want met name bij de laatste nieuwe Nikon objectieven liggen prioriteiten kennelijk ook op een ander vlak. Nikon heeft in Capture NX2 wel een correctiemogelijkheid waarmee je het iets kunt beperken.

Het kan voor bepaalde fotografie daarom raadzaam zijn minder lichtsterke objectieven te gebruiken die nauwelijks of geen last hebben van LoCA. Die starten met die lagere lichtsterkte op volle opening op dit punt in veel gevallen al stukken beter dan het hoge lichtsterke objectief tot dezelfde waarde gediafragmeerd.
Een objectief wat dat betreft bekend staat als voortreffelijk op LoCA gecorrigeerd is de Voigtländer SL 125mm f/2.5 APO-Lanthar. Bron: http://www.photozone.de/canon-eos/267-v ... ew?start=1" onclick="window.open(this.href);return false;



Dat is een van de redenen dat dit objectief (niet meer nieuw te krijgen) 2e hands circa het 3-4 voudige kost als wat het ooit nieuw heeft gekost. De 90mm en 180mm Voigtländer APO-Lanthars doen het wat LoCA betreft ook erg goed.
Lees ook verderop de invloed van manueel versus autofocus.

COMA:
Lichtsterke objectieven worden verder met name gebruikt bij gebrekkige lichtomstandigheden, stadsgezichten e.d.
Fouten waar lichtsterke objectieven ook meer last van hebben is COMA. Dat is dat bij lichtpuntjes in de randen en hoeken van een beeld daar een vreemd vlinder-achtig veegje aan vast hangt of een staart zoals bij een komeet.

Coma bij de oude manuele Nikkor 35mm/1.4G AI-s
Bron: http://www.momentcorp.com/review/nikon_ ... _ai-s.html" onclick="window.open(this.href);return false;


Coma bij de nieuwe Nikkor 85mm/1.4G AF-S
Bron: http://www.lenstip.com/264.7-Lens_revie ... atism.html" onclick="window.open(this.href);return false;


Ter vergelijk Coma bij de Samyang 85mm/1.4
Bron: http://www.lenstip.com/166.7-Lens_revie ... atism.html" onclick="window.open(this.href);return false;


Verder zul je in het algemeen coma ook in sterkere mate tegenkomen bij groothoekobjectieven dan bij tele-lenzen.

CA (Chromatische aberratie) zijn de geel/blauwe of groen/rode kleurrandjes buiten het centrum in het beeld rondom contouren. Het is of de RGB-kanalen iets verschoven zijn. Bij groothoekobjectieven doorgaans wat sterker aanwezig dan bij normaal brandpunt objectieven. Deze fout kan tegenwoordig prima softwarematig gecorrigeerd worden. Bij de huidige Nikon camera's gebeurd het zelfs direct in de camera als je JPG-bestanden als uitvoerbestand aanhoudt. Bij RAW in de processing achteraf.


MANUEEL versus AF of AF-S + VR constructies:
Bij de eerste autofocus lenzen werd gewoon een complete groep lenzen via een schroefspindel heen en weer bewogen voor de juiste scherpstelling. Feitelijk op vergelijkbare manier wat er bij manueel scherp te stellen objectieven gebeurd door het lenzenstelsel heen en weer in de objectief-tubes te verdraaien.
Dergelijke scherpstelmethoden zijn voor een autofocus lens minder prettig omdat ze erg traag zijn. Zeker bij toenemende brandpunt waarbij de trajecten van lensverstellingen en de afmetingen van lensdelen en massa steeds groter worden. Dus werden er constructies bedacht om intern slechts enkele lensdelen over een veel kleiner traject te laten verschuiven.
IF ofwel Interne Focusverstelling. Later met nog meer ingrijpende constructies bij het gebruik van AF-S (met eventuele toevoeging van VR).

Dit soort constructies is enkel bedacht om een snelle autofocus te kunnen uitvoeren maar heeft optisch consequenties in de verhoogde gevoeligheid voor bepaalde lensfouten. Met name dit soort constructies geeft eerder kleurrandjes rondom contouren bij hoge contrasten voor delen buiten het scherptegebied, en ook de neiging van LoCA (hetgeen wat hiervoor bij hoge lichtsterke objectieven is besproken) neemt daarbij toe. Dat moet weer met meer complexe ontwerpen gecompenseerd worden om tot goede optische prestaties te komen. Wat in de prijs van dergelijke objectieven is terug te vinden.

Michael (A90) heeft onlangs de nieuwe Nikkor 85mm/1.4G AF-S aangeschaft, getest en constateerde dat de LoCA van de nieuwe lens sterker is als van het oude model 85mm/1.4 AF-D, die daarbij overigens ook al van een interne scherpstelling was voorzien.
Dus AF-S heeft zeker zijn consequenties. Gelukkig wordt dat wel weer ruimschoots gecompenseerd met andere kwaliteiten van die lens. Maar het is beslist een punt wat je wel moet beseffen als je dit soort objectieven (bedoeld met AF-S en lichtsterk) aanschaft voor een bepaald gebruiksdoel.

Manuele objectieven waarbij in het geheel geen rekening gehouden hoeft te worden met die interne scherpstel-constructies kunnen daarom met minder complexe ontwerpen, meestal goedkoper, optisch gezien een prima alternatief zijn.
(Zoals de hierboven genoemde Voigtländer objectieven of het opkomende Koreaanse merk Samyang).

"BREATHING" van objectieven:
Aanverwante problematiek met betrekking tot interne scherpstelling is de verkorting van de werkelijke brandpunt van macro-objectieven bij korte instelafstand. Om een objectief bij macrogebruik niet eindeloos uit te moeten laten schuiven bij het korter instellen, gebruikt men een truc om de brandpunt te veranderen.
De afstand tot het onderwerp om tot een bepaalde vergrotingsmaatstaf te kunnen komen wordt daarentegen een stuk korter dan men op grond van de opgegeven "officiële" brandpunt zou vermoeden. Dus denk je een langer brandpunt aan te willen schaffen om meer onderwerpsafstand te bereiken (bij insectenfotografie) kan dat in de praktijk wel eens behoorlijk tegenvallen.
Zeker bij vaste opstellingen bij gebruik van een statief is dit fenomeen ook vervelend omdat de vergrotingsmaatstaf vanuit die vaste opstelling varieert afhankelijk als de scherpstelling nog niet goed is afgeregeld, en je stelt de scherpte bij.
Er is een specifiek draadje met betrekking tot de kortste instelafstanden van macro-objectieven hier: http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 06&start=0" onclick="window.open(this.href);return false;

Dit fenomeen noemt "breathing" ofwel het ademen omdat je het beeld heen en weer ziet gaan in grootte met op en neer scherpstellen. De meeste van de huidige macrolenzen hebben meer of minder te maken met een dergelijke constructie. (Met name de huidige AF-D en AF-S Nikkor macro/micro lenzen). Diverse zoomlenzen idem. De Nikkor 70-200/2.8 AF-S VR II is "berucht" om dit fenomeen. Op de kortste instelafstand is de effectieve langste brandpunt slechts ongeveer 135mm inplaats van de officiële 200mm. De maximale vergrotingsmaatstaf is dus minder sterk dan men op voorhand zou vermoeden. Met de toch als niet bijster erg dichtbij kortste instelafstand wel iets om rekening mee te houden bij aanschaf.

BEELDVELDWELVING:
Dat is het gebogen lopen van het scherpstelvlak.
Aan de randen/hoeken is het scherptevlak bijv. een stuk dichterbij als in het centrum van het beeld. Er zijn ook objectieven waarbij het juist andersom is.
Veel groothoeklenzen en zoomlenzen hebben wel enige mate van beeldvelwelving. Ook bij hoge lichtsterke 50mm objectieven is het geen onbekend verschijnsel. Het effect ervan wordt minder bij diafragmeren omdat de scherptediepte toeneemt. Bekend voorbeeld van een objectief met (sterke) beeldveldwelving is de Nikkor 24-70/2.8 AF-S bij de kortere brandpunt-instellingen. Ook de manuele Voigtländer 58mm/1.4 heeft een merkbare beeldveldwelving.

Je kunt van dit fenomeen juist positief gebruik maken bij situaties waar je juist een gebogen onderwerpslijn hebt. Zoals bij recepties en feesten waarbij mensen dikwijls in een wat gebogen cirkelboog om de fotograaf heen staan. Voor dit soort reportage-achtige onderwerpen voldoet die Nikkor 24-70/2.8 AF-S het dus uitstekend.
Ook voor onderwerpen waarbij alleen het onderwerp in het midden scherp moet zijn hoeft beeldveldwelving geen probleem te zijn. Bij portretfotografie merk je er weinig van.

Bij landschapsfotografie in de verte en bij reproducties van platte voorwerpen waar je alles scherp wilt hebben van hoek tot hoek zijn dit soort objectieven met beeldveldwelving juist een totaal verkeerde keus.

VERTEKENING:
Het boller (ton-vormig) of holler (kussen-vormig) overkomen van het beeld.
Deze fout komt het meest naar voren bij groothoek(zoom)objectieven voor spiegelreflex camera's als gevolg van het "retrofocus"-ontwerp wat dit soort objectieven nu eenmaal met zich meebrengen. Retrofocus is het verder naar voren moeten "uitbouwen" van een objectief dan men op grond van de brandpunt zou verwachten.
Hele korte brandpunten zouden eigenlijk helemaal verzonken in de camera zitten, maar dat kan niet omdat daar de spiegel zit van de spiegelreflex body. Nu komt het meer uitbouwen naar voren voor digitaal wel weer goed uit, omdat bij een digitale sensor de lichtstralen toch al zoveel mogelijk er recht op moeten vallen. In ieder geval beperkt in de hoek van het licht wat erop valt.
De vignettering naar de hoeken toe wordt daarmee ook beter tegengegaan. Maar zoals gezegd voor de vertekening zijn dergelijke constructies in het nadeel.

Tegenwoordig hoeft vertekening niet zo'n groot probleem meer te zijn, omdat het softwarematig gecorrigeerd kan worden. Met sterker corrigeren (omdat een lens een sterke vertekening heeft) verlies je wel wat aan resolutie. De meeste fotografen streven daarom nog steeds wel naar een zo goed mogelijk reeds standaard gecorrigeerd objectief op vertekening.
Voor architectuuropnamen is een vertekeningsvrije weergave beslist van doorslaggevend belang.

Origineel:


Correctie bolvormige vertekening met PTLens (en tevens perspectivisch gecorrigeerd):


EDIT: --->
Aanvulling m.b.t. architectuurfotografie + landschapsfotografie, in de keus van objectieven.
Bedenk dat iemand die architectuurfoto's maakt, vanuit het gegeven van het onderwerp dat dikwijls in alle rust doet vanaf statief. Ook bij minder ideale lichtomstandigheden wordt daarbij niet snel gegrepen naar een hoge ISO-instelling maar kiest men eerder voor een (nog) meer langzame sluitertijd. Voor de beste scherpte van hoek tot hoek, contrast en redelijk grote scherptediepte kiest men doorgaans ook voor de wat kleinere diafragma-openingen (tussen f5.6 en f11).
Dus bij dit soort fotografie is de noodzaak van kostbare lichtsterke objectieven nauwelijks of niet aanwezig. Gediafragmeerd doet de kwaliteit van goedkopere minder lichtsterke objectieven niet onder voor meer lichtsterke types die tot dezelfde waarden gediafragmeerd zijn. Voldoen misschien zelfs wel beter omdat snelle lenzen dikwijls al weer iets op hun retour zijn bij wat sterker diafragmeren.
Dit gegeven geldt in de meeste gevallen ook bij landschapsfotografie.
Het is daarbij dus prima mogelijk hoge kwaliteit beelden te krijgen met minder dan de "beste" objectieven. <---

CONSTRUCTIE - OMVANG/GEWICHT - HANDELBAARHEID - BETROUWBAARHEID IN DE GOEDE WERKING:
Buiten de optische kwaliteiten kan de keus van een objectief sterk afhangen hoe prettig ermee te werken is. Hoe voelt het ding in de hand, stelt iemand prijs op een compacte bouw en laag gewicht om in een rugzakje mee te nemen of wil iemand juist forse objectieven omdat die kolenschoppen van handen heeft, hoe betrouwbaar is het allemaal en blijft het allemaal werken onder moeilijke en ruwe omstandigheden of op de lange duur?
Van diverse AF-S objectieven is bekend dat AF-S niet het eeuwige leven heeft, reparaties zijn kostbaar en "breken" makkelijk bij relatief kleine ongelukken. Oude manuele AIS objectieven doen het dikwijls nog prima na 25-30 jaar.
Koopt iemand lenzen voor slechts enkele jaren en gaat met de tijd mee net zo snel als de aanschaf van een andere camera, of is dat allemaal van minder gewicht omdat de optische prestaties datgene leveren wat het al die jaren reeds met plezier heeft geleverd?

Een exacte lijst van objectieven ga ik niet samenstellen omdat het duidelijk is dat de criteria van wat het beste is, goed of "goed genoeg" ook aan persoonlijke voorkeuren gerelateerd is in het gebruik en het gewicht wat iemand legt aan specifieke correcties voor een bepaald gebruiksdoel. Van wat ik goed vind zou een ander misschien niet mee willen werken door de onhandelbaarheid (zoals de tilt-shift lenzen hieronder genoemd). Andere lenzen zijn beslist het neusje van de zalm (bijv. de Nikkor 200mm/2.0 VR II) maar de omvang en het gewicht zou ik daar weer moeite mee hebben om er lekker in een rugzak op pad mee te gaan en daar lekker mee te werken.

Zou ik productfotografie doen met tilt- en shiftmogelijkheden, zou ik eerder kiezen voor objectieven van bijv. Harblei
http://hartblei.de/en/sr80pl.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
of van bijv. Schneider-Kreuznach: http://dpreview.com/news/1009/10091705s ... tslens.asp" onclick="window.open(this.href);return false;
dan de Nikon tilt-shift varianten.

ANDERE LENSFOUTEN:
In de opsomming en uitleg ontbreken verder nog zaken als sferische aberratie, astigmatisme, vignettering, flare en ghosting.
Vooral die laatste (flare en ghosting) komt men nog wel eens tegen bij ingewikkeld samengestelde objectieven zoals uit vele elementen bestaande groothoeklenzen en zoomlenzen. Niet alleen bij tegenlichtopnamen in volle zon kan men er last van hebben, maar met name juist ook bij avondopnamen met stadslichten of bij concertfotografie met schijnwerpers en spots die bij podia gebruikt worden.
Uitgebreide info m.b.t. lensfouten: http://toothwalker.org/optics.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Verder is in het geheel nog niet gesproken over subjectieve zaken als Bokeh en technisch niet te kwantificeren beeldkwaliteiten.
Feitelijk een van de belangrijkste redenen om het ene of andere objectief te kiezen. Dat objectieven niet echt duur hoeven te zijn voor die beschreven kwaliteiten, kan kijken in het draadje: "Foto's gemaakt met oude MF objectieven [verzamel]".

Verder een goede richtlijn vind ik de objectiefkeuzes van Bjørn Rørslett en van Lloyd Chambers.

[Tien]

goh Leon, mooie uitgebreide reactie. Zoiets kan wel opgeslagen worden in een aankoopadviesdatabase (mooi aanleg-scrabble-woord).

@Skippy: 180mm AF-D f2.8 vind ik een prachtige foto!

Persoonlijk zou mijn lijstje er zo (en onmogelijk) uit zien: ik wil kunnen zoomen van 30 tot 300 over 2.8 en daarnaast mijn 50mm 1.4 behouden. Liefst nog een macro-iets erbij.....

[D. Haaksma]

Goh, die Ken.

Zie ik zo maar eens mijn oude 80- 200mm f/4.5n AI voorbij komen.
Ding staat al even in de vitrine van "ik fotografeerde ooit met "

Verder natuurlijk een heel eigen lijstje van de goede man.
Ik ga zelf meer met Bjorn Rorslett mee.

[Frank Roelofs]

De beste 10. Is volgens mij lastig samen te stellen.
Een lijstje met onbeperkt budget? Dan weet ik het wel.
Met beperkt budget? Dan wordt het pas lastiger.

Maar uiteindelijk zijn het de beste objectieven die op je camera zitten en waar je foto's mee maakt die je mooi vindt....

[emdeklerk]

Een ieder die hier wel eens voorbij komt weet dat ik als regel vrij sceptisch ben waar het gaat om Ken Rockwell.
Toch: hij geeft hier alleen maar aan hoe ZIJN lijstje er uit ziet. Hij dringt niets op, hij geeft een opinie.
Het staat een ieder vrij zijn eigen lijstje samen te stellen met welke criteria dan ook.
Jammer dat het woord budget opduikt: het zal weer eens niet over geld gaan.
Kwaliteit kent nu eenmaal zijn prijs. Als het criterium laagste prijs zou zijn zou het lijstje er uiteraard anders uitzien.
Nu was het criterium voor Ken Rockwell de kwaliteit en dan vind ik zijn lijstje gewoon heel plausibel.
Met zijn keus van de meeste van de hier door hem aangegeven objectieven kan ik heel goed leven. (Behoudens dat ik persoonlijk wat sneller zou discrimineren waar het gaat om G-objectieven...).
Voorbeeld: hij maakt een keuze uit de door Nikon geproduceerde standaardobjectieven zoals daar geweest zijn de 1,4/58mm, 1,8/50mm, 2/50mm, de vele varianten van de 1,4/50mm, de vele varianten van de 1,2/55mm, de 1,2/50mm, de 1,2/58mm Noct en wellicht vergeet ik er hier een of meer. Ken heeft er een uitgekozen, de 1,8/50mm AF. Ieder ander van de standaardobjectieven heeft wel een minpuntje, als het geen vertekening is dan is het wel beeldveldwelving of mindere absolute scherpte. De keus van Ken is gewoon heel goed te verdedigen.
Maar: het staat toch een ieder vrij op basis van zijn ervaringen voor een ander objectief te kiezen?
Idem dito waar het gaat om de 105mm's, de 85mm's en noem ze maar op.
Ik heb zelf ook niet alle objectieven in de hand gehad of mee gefotografeerd, maar desondanks veroorloof ik me rustig ook mijn eigen rijtje Nikon-topobjectieven samen te stellen.
Waar nog bij komt dat de ervaring van de recentere Nikon-gebruikers zich beperkt tot zoomobjectieven, en ik me afvraag hoe velen er nu echt iets zinnigs kunnen zeggen over vastbrandpuntobjectieven, laat staan over de wat oudere.
emdeklerk

[Patrick]

Ik heb zelf ook niet alle objectieven in de hand gehad of mee gefotografeerd, maar desondanks veroorloof ik me rustig ook mijn eigen rijtje Nikon-topobjectieven samen te stellen.

Nou, laat maar zien dan.

Benieuwd of er een zoom-objectief in komt te staan...

[emdeklerk]

Op verzoek van Patrick mijn lijstje.
Hierbij beperk ik me geheel en al tot een tiental van de 20 objectieven die ik heb en kan beoordelen.

3,5/15mm
1,4/35mm (de "oude")
1,8/50mm AF
3,5/55mm Micro
1,2/58mm Noct
2,8/60mm Micro AF
1,8/85mm MF
4/105mm Micro
2,8/135mm
2,8/180mm ED

Oplettende lezertjes zien dat er geen zooms bij zitten en maar twee AF's...

Met vriendelijke groet, emdeklerk

[Frank Roelofs]

.
Waar nog bij komt dat de ervaring van de recentere Nikon-gebruikers zich beperkt tot zoomobjectieven, en ik me afvraag hoe velen er nu echt iets zinnigs kunnen zeggen over vastbrandpuntobjectieven, laat staan over de wat oudere.
emdeklerk

Ervaring met oudere vastbrandpuntobjectieven heb ik. Vroeger heel veel gefotografeerd met een 2.0 35, 2.0 85 en een 2.5 105. Alle in ai-s uitvoring op een F3. Heerlijke set was dat. Super degelijk en van prima optische kwaliteit. Niks kunstof en speling. Weet zeker dat nu nog steeds prima dienst zouden doen. Zou me niets verbazen als er nog iemand is die met "mijn" objectieven fotografeerd(Baal nog steeds dat ik die ooit weggedaan heb ) maar ben redelijk tevreden met wat ik nu heb en spaar door voor betere kwaliteit.

Zou ik een lijstje moeten maken dan zou het zijn (kan niet aan tien komen, maar toch):
Voor FX:
AF-d 24 2.8
AF-d 35 2.0
AF-d 85 1.8
AF-d Micro 105 2.8
Voor DX
AF-d 20 2.8
AF-d 50 1.4
Rest het zelfde.

[Bob42]

Jammer dat het woord budget opduikt: het zal weer eens niet over geld gaan.
emdeklerk

Tja, niet iedereen kan nu eenmaal ongelimiteerd geld voor fotospullen uitgeven. Oftewel: er zijn niet zo veel lezers van Ken en anderen die veel baat hebben bij lijstjes waar alleen objectieven van € 5000 per stuk en meer op staan, zoals bv. de op zich natuurlijk fantastische 200mm F2.
Dus ik vind het wel prima als er lijstjes bestaan van betaalbare, maar ook zeer goede objectieven waar heel goed mee te werken valt.
En de kwaliteit van een foto hangt trouwens niet in de eerste plaats de prijs van de spullen af waarmee ze zijn gemaakt.
Het ineressante verhaal van dhr Obers maakt overigens ook voldoende duidelijk dat allerlei dure lensconstructies optisch weer voor problemen kunnen zorgen, zodat duur niet altijd beter hoeft te zijn. Ook niet wat kwetsbaarheid betreft.
Maar in het lijstje van emdeklerk zelf kan ik me trouwens aardig vinden. Redelijk betaalbaar toch? Vaak een stuk goedkoper dan die van Ken.

[emdeklerk]

Nee, inderdaad kan niet iedereen ongelimiteerd geld uitgeven, en ik zeker niet.
Maar voor echte kwaliteit heb ik de knip nog wel eens opengetrokken.

Alle hier getoonde objectieven zijn tweedehands, behoudens de 2,8/60mm Micro, die is in '93 nieuw aangeschaft met de F90. Prima en veelzijdig standaardobjectief.
Mijn duurste objectieven waren de Noct en de 15mm, ondanks dat ze tweedehands zijn.
Verder variërend van 45 gulden (2,8/135mm) tot 275 gulden (2,8/180mm ED en dit bedrag ook bijbetaald voor de 1,4/35mm bij inruil van de 4,5/300mm). Zelfs de 105mm Micro heeft me maar 100 gulden gekost. Let wel: guldens...
In de gouden tijd toen de MF-objectieven massaal op de verkoopsites en in occasion-etalages verschenen "omdat ze digitaal toch niet meer te gebruiken zijn"... Om je te bescheuren... Het wordt nu allemaal weer wat duurder.

Ik ben er redelijk van overtuigd dat ik in iedere soort objectieven zo'n beetje het beste heb. Als voorbeeld geef ik de 4/105mm Micro, die scherper is dan de latere 2,8/105mm's MF en AF.
Mogelijke uitzondering is misschien de 1,8/85mm MF, daar zijn de meningen over verdeeld, maar ik heb hem niet kunnen vergelijke met andere. Toch durf ik die vergelijking wel aan, waar het gaat om de plastische voordracht.
Overigens staat alles uiteraard open voor discussie, het is dan ook maar mijn simpele lijstje.

groet, emdeklerk

[Patrick]

@emdeklerk: Impliciet zeg je met zo'n lijstje wel dat alle versies die later uitgekomen zijn minder zijn. Dat is toch wel een behoorlijk statement.

[emdeklerk]

Zelfs impliciet zeg ik helemaal niets, er staat immers:
"Ik ben er redelijk van overtuigd" en "zo'n beetje het beste heb".
Waarna ik afsluit met "Overigens staat alles uiteraard open voor discussie, het is dan ook maar mijn simpele lijstje."

Duidelijk is wel dat latere objectieven heus niet altijd beter zijn. Maar die open deur ga ik nu echt niet verder opentrappen. Het forum staat vol met observaties, en niet alleen van mij, waarbij er bijvoorbeeld op gewezen wordt dat je tegenwoordig vertekeningsvrijheid inlevert voor lichtsterkte. Of vignettering op de koop moet toenemen als het scherper is.
Om nog maar te zwijgen over de toegenomen storingsgevoeligheid door de toeters en bellen.

En ik zal heus niet afdingen op Nano-coating: dat is weer eens een echte klassieke Nikon-doorbraak.
Ik ben niet in het bezit van de ook door Ken genoemde legendarische 4,5/80-200mm, maar ik denk dat Ken dan ook meer doelde op het feit dat Nikon destijds al in staat was een dergelijk objectief te maken: het geldt inderdaad nog steeds als een doorbraak in zooms. Het is niet voor niets dat het blad Foto destijds schreef dat er maar twee goede zooms waren: die van Nikon en die van Zeiss.

Net zo'n doorbraak als de 28-45mm, die ik wel heb maar wegens de neiging tot flare niet in het lijstje heb opgenomen. Maar als het criterium vertekeningsvrijheid is dan kan dat ding de vergelijking met de meeste moderne zooms nog steeds heel goed aan. Als ze die weer in productie zouden nemen met Nano-coating denk ik dat velen niet weten wat ze zien - ondanks de lage lichtsterkte van maar 4,5.

groetend, emdeklerk

p.s. Overigens blijf ik, met vele anderen, bij mijn opinie over de 4/105mm Micro... Zoek maar eens...