Ik had het geluk dat ik begin dit jaar tijdens een groot concert mocht fotograferen. Tjongejonge wat klinkt een spiegelreflex lekker, hoewel niet iedereen dat vond. De dirigent is geschoten met een D80 en is redelijk gecropped. De twee cellistes zijn in een besloten uitvoering geschoten van kleinere afstand. Ook hier gold dat ik geen 100 platen mocht schieten gezien de 'geluidsoverlast'. Deze zijn met een D300 geschoten. Alledrie met dezelfde 180/2.8. Zelf ben ik erg tevreden over deze foto's omdat sfeer en stijl overeenkomen. Ik ben geen ZW-expert en normaal gesproken fotografeer ik buiten. Het licht in een concertzaal is wat karig.
Alle commentaar welkom ...
#1 D80 180/2.8: sluitertijd 1/160, F2.8, ISO 400
#2 D300 180/2.8: sluitertijd 1/180, F2.8, ISO 800
#3 D300 180/2.8: sluitertijd 1/180, F3.3, ISO 800
PS Voor meer detail klik door naar flickr voor formaat 1200*900 pixel en exif
, gewoon prachtig en het omzetting naar zwart wit is opzijn best, mooie grijze tonen en het zwart is duidelijk wel zwart.
