Je hoeft geen dure lens te kopen, om dichterbij te komen.
Je vergrotingmaatstaf is 1:2.
Daar kan je normaal een eind mee verder,
dit is heel prettig om mee te experimenteren.
Heb ook een tijd geëxperimenteerd met een 1:2 objectief, de 50mm. primelens van Nikon.
Pas wanneer ik mijn grenzen wou verleggen, heb ik een (duurder) macro objectief aangeschaft.
Elke lens heeft een vergrotingmaatstaf, om de maximale vergrotingmaatstaf te halen moet je tot op een bepaalde afstand van je onderwerp komen.
Dat is de uiterste grens waarop een objetief nog scherp kan stellen, kom je dichter dan lukt dit niet meer.
Wil je meer vergrotingmaatstaf bijvoorbeeld 1:1,
dan zal je een wellicht duurdere lens moeten aanschaffen,
je zal dan mogelijk ook dichter moeten komen, om dit te halen.
Maar het is niet altijd een voordeel.
Soms is het zelfs een nadeel, wanneer je te dicht moet komen.
Met mijn 60mm. macroobjectief, moet ik tot op 21 cm. van mijn onderwerp komen, om een afbeeldingmaatstaf 1:1 te halen,
dit is 21 cm. gemeten vanaf de sensor, die zit helemaal tegen de achterkant van de body,
je zit dan met de voorkant objectief op 5cm. van het onderwerp,
pal erop zeg maar,
voor een aantal insecten is dit veel te dicht, het is dan beter om verderaf te kunnen blijven.
Daarvoor heb je een grotere brandpuntsafstand nodig.
Met je 1:2 macro objectief, zal je mooi resultaten halen, hoor.
Zeker in het close up gebied.
Je zal met je 300mm. ook ver genoeg van schuwe beestjes kunnen blijven.
Eigenlijk ga je al een heel stuk ver met een 1:2 objectief.
Echte macro 1:1 zie je bij vliegende insecten, zoals libellen en dergelijke, trouwens niet zo vaak,
en toch zijn het schitterende foto's in close up.
Blijf oefenen,
op die manier leer je de grenzen, en de mogelijkheden van je materiaal kennen.
Ik vind dat ge goed bezig zijt,
doe zo verder.