Uitrichten met een spiegeltegel is aardig als je een flink onderwerp hebt.J.Hoes schreef:Voor het uitrichten van een repro-opstelling gebruik ik een spiegeltegel op de grondplank en ik stel scherp op het spiegelbeeld van de frontlens. Als dit symmetrisch in de zoeker staat, ligt de spiegeltegel evenwijdig aan de sensor, en daarmee de grondplank.
Die methode pas ik toe met lenstesten op een testwand. En bij reproducties van schilderijen. Ik gebruik een spiegeltje van circa 5x5 cm.
Pas jij die methode dan toe bij juist dit soort vergrotingsmaatstaven zoals Pacha gebruikt?
Met een vergrotingsmaatstaf van circa 3x, en de complete spiegel erop, lijkt het me moeilijk uitrichten. De lens zal bovendien verre van scherp afgebeeld zijn (dubbele afstand door de spiegel). Mogelijk zie je die niet eens door de enorme onscherpte. Scherp afbeelden zul je waarschijnlijk de totale opstelling moeten veranderen.
@Pacha
Dat de gewone 50mm lens een andere vergrotingsmaatstaf heeft dan de vergrotingslens, komt o.a. dat de gewone cameralens toch enigszins een retrofocus lens-ontwerp is om de afstand van het spiegelhuis van een camera te overbruggen, bij afstand op oneindig op een camera.
Het middelpunt van het objectief zit wat verder naar voren in de bouw, dan je op grond van de brandpunt zou verwachten.
Een vergrotingslens is veel meer symmetrisch van opbouw. Wellicht helemaal geen retrofocus ontwerp. Het optisch middelpunt zit dan ook iets anders dan bij het normale camera-objectief. Dat geeft een andere balguitrek voor dezelfde vergrotingsmaatstaf, of juist een andere vergrotingsmaatstaf bij dezelfde balguitrek.
Het resultaat met de vergrotingslens is in ieder geval een stuk scherper dan met de gewone 50mm cameralens.

Maar te verwachten, en de reden om juist een vergrotingslens te gebruiken bij macro-opnamen.