Dank John en Leon voor de feedback. John zicht dicht bij de reden voor mijn vraag.
Wanneer ik foto's plaats op dit forum dan zet ik daar meestal een verhaal bij. Dat levert meestal meer (en ook meer positieve/constructieve) respons op. Dat viel me ook op bij andere draadjes. Verder was ik recent op een fototentoonstelling waarbij geen enkele informatie bij de foto's stond. Er zaten foto's bij die onscherp en wazig waren, een slechte compositie hadden en eigenlijk alle regels van de fotografie braken. Mijn eerste indruk was slecht. Toen iemand uitleg gaf bleek het echter om lomografie te gaan. Dat veranderde mijn technische beoordeling (al vond ik de foto's nog steeds niet aansprekend). De achterliggende gedachte is dus niet onbelangrijk.
Dat zette me wel aan het denken: In de huidige tijd kijken mensen meestal snel naar een foto en gaan door naar de volgende. Men blijft wat langer kijken als een foto mensen pakt. Ik begin ook te merken dat fotografen heel anders naar foto's kijken dan leken (dat is natuurlijk ook logisch). Bij wijze van experiment heb ik de foto's gisteren ook aan wat niet-fotografen en die kozen vooral de derde foto. Waarom ze die keuze maakten werd niet helemaal helder, maar het leek erop dat de rijke kleuren en contrasten eerder de aandacht opeisen. Vandaar de plaatsing op het forum. Het verbaast me niets dat men hier een voorkeur heeft voor nummer 1 (ik neig ook die kant op). Al zijn er ook veel mensen die we wat extremere HDR mooier vinden. Dat is dus subjectief.
Dat leidde me weer tot de vraag: Wie is eigenlijk mijn publiek. Een gemiddelde persoon, mijn familie, andere fotografen of 'all of the above'. En in hoeverre moet ik me daardoor laten leiden? Maar goed nu wordt het wel erg filosofisch.
@Leon: Leuk dat je over die muren begint. Hoewel ik de foto's daarom niet had geplaatst was dat effect juist datgene wat mijn persoonlijk erg aansprak. Er zit overigens wel een stukje jeugdsentiment achter: Bij de 2e en 3e foto had ik in eerste instantie zoiets van 'dit klopt niet'. In tweede instantie deed het me echter sterk denken aan een gigantisch hoge muur uit het Storm album 'De Wentelwereld' van tekenaar Don Lawrence (een fantastische tekenaar/schilder). Het was een muur die zo ongelofelijk en onmogelijk hoog was dat hij bijna tot in het oneindige leek te reiken. Dat effect zag ik hier ook terug en dat sprak mij (met dat album in gedachte) juist heel erg aan.
In werkelijkgheid stond ik op de 4e verdieping van een gebouw en zijn die muren hooguit 3-4 meter hoog, de restanten van een zolder. Maar omdat de muren in de 2e en 3e foto in elkaar overlopen lijkt het alsof die muur ineens gigantisch hoog wordt. Daar bleef ik maar naar kijken. Noem het 'hoogtewerking' in plaats van dieptewerking. Daarbij moet ik wel eerlijk bekennen dat dit niet mijn opzet was toen ik de foto's maakte en dat ik me niet echt meer met de dieptewerking bezig heb gehouden. Maar dit kwam er in de nabewerking bij toeval uit...
Maar nogmaals dank voor jullie opmerkingen, het geeft weer stof tot nadenken.
Ach de foto houdt me in ieder geval wel bezig (al betwijfel ik nog of ik hem goed genoeg vindt om uiteindelijk op mijn site te plaatsen).