Heeft iemand wel eens over het volgende nagedacht?

[Léon Obers]

Volgens mij heb jij net als ik met een Dicomed digitale scan achterwand (Bigshot) gewerkt voor de technische camera.

Ik heb indertijd wel eens overwogen een Dicomed achterwand aan te schaffen op het moment dat het "actueel was", maar niet gedaan.
Later heb ik vanuit het faillissement van Vadi wel een Dicomed demo-achterwand, HMI lampen, flitsers e.d. kunnen betrekken, maar die achterwand verder niet meer aan de praat gekregen (eerlijk gezegd daar ook geen energie in gestopt). Mogelijk niet compleet en verouderd.

Leica M is inderdaad meer voor de reis/straatfotograaf, en dat ben ik niet.

[Marten]

Een vergelijkende test met de M9, D3, D3s en als uitsmijter de Lumix LX3:
test
Andere combinaties zijn ook mogelijk.
Beetje flets die M9....

[Bastiaan]

Ik heb het idee dat Leon het bij het juiste eind heeft. Let wel, ik heb geen ervaring met kleine Leica's maar ik schiet af en toe naast mijn DSLR wel met een compact(panasonic van mijn moeder) en daarmee schiet ik vaak uit de heup als het ware. Losse, spontane foto's die vaker een meer kunstzinnige indruk maken. Meer beweging in de foto's minder prachtige, haarscherpe landschappen maar meer mensen en details. En misschien sluit dat laatste weer aan bij wat John47 zei:

John'47 schreef:
Met Leica vond ik mezelf een kunstzinniger fotograaf dan met Nikon

Met de compact-camera merk je gewoon dat mensen er amper op reageren, en dat is wel anders als je een DSLR met lens op mensen richt.
Een andere fotograaf wordt je misschien niet maar de verschillende camera's richt je je wel makkelijk op andere disciplines/onderdelen van de fotografie.

Ik hoop dat mijn bijdrage enigszins terzake is!

[Arthur Mol]

Met de compact-camera merk je gewoon dat mensen er amper op reageren, en dat is wel anders als je een DSLR met lens op mensen richt.

Daar heb je ook een punt, vreemd eigenlijk.. Maar het is wel zo.

[Frederix]

Met de compact-camera merk je gewoon dat mensen er amper op reageren, en dat is wel anders als je een DSLR met lens op mensen richt.

Daar heb je ook een punt, vreemd eigenlijk.. Maar het is wel zo.

Ik schiet wel eens straatportretten met een 40 jaar oude Rolleicord. Mensen vinden dat wel interessant, zo'n oude camera. Op één of andere manier lijken ze toch wat minder gespannen dan wanneer ze geconfronteerd worden met een DSLR.

[Hasselbox]

Uit nagenoeg alle reaktie's en vooral de bijdrage ven Leon kun je opmerken dat het voor een fotograaf van net zo groot belang is om het juiste gereedschap bij de job te kiezen als in elk ander ambacht.
Een voorbeeld: Ik heb enkele jaren met Hasselblad op 6x6 gewerkt. Heel vaak waren mijn beelden zo staties als de pest
Na de overstap op 6x7 bleek het ineens veel makkelijker om de nodige dynamiek in de beelden te leggen.
Bedenk ook dat vroeger een camera veel groter was om voldoende scherpe beelden te kunnen afdrukken.
Maar ook met het juiste gereedschap moet je voldoende kennis in huis hebben om regelmatig een goede opname te maken.
Van goed kijken is geen sprake als je de beeldende elementen in de fotografie niet kent. En dus ook niet weet welke daarvan in een bepaalde situatie voorhanden en bruikbaar zijn.
Het is m.i. dus niet zozeer het verschil tussen de twee camera's maar het verschil tussen twee fotografen, elk met hun eigen stijl en daarbij passende spullen. Ergo: Het is zeer wel mogelijk dat je verschil ziet tussen de Leica en de andere camera.
In de foto's van Ansel Adams is scherpte en contrast beheersing een wezenlijk onderdeel van de stijl.
Bij iemand als V.d. Elsken ligt dat heel anders. Wat mij soms verbaast is dat de woorden stijl en beeldende elementen op fotofora weinig gebruikt worden. Beetje ouderwets ?

Maar bedenk ook: Wie is hasselbox? :mrgreen:

Gr...Peter