hier een aanvulling met voorbeelden van mezelf.
Onlangs heb ik schoolfoto's gemaakt en bij portretjes van de schooljuffen tussen de honderden foto's van de schoolkinderen door een "try-out" gedaan met het achteraf wat oppoetsen van de opnamen (alleen van de leerkrachten hoor, niet van kinderen, kost teveel tijd).
Het was voor mijzelf een test om een aantal wat verdergaande retoucheermogelijkheden van software beter te leren kennen en tevens om te zien wat het het effect was in reactie erna als men zelf de bewerkte foto's terugziet. Bewust niets gezegd, kijken of ze überhaupt de veranderingen wel opmerken die wel eens rigoureuzer kunnen zijn dan ze zelf voor mogelijk houden. Men was in positieve zin verrast over hun eigen portret.
Men merkte eigenlijk alleen maar de weggehaalde puistjes en oneffenheden op.
Wat niemand echter opmerkte en mij verbaasde waren de (minimale) "vervormingen" die soms zijn uitgevoerd. Iemand die een rond gezicht heeft, de wangen net wat smaller. Gezette dames met de neiging van een onderkin de nek net wat langer gemaakt zodat ze er slanker uitzien, beter geproportioneerd. Geprobeerd dat in een vorm te doen wat nog steeds recht doet aan hun werkelijke voorkomen als mens zelf (het zijn leuke juffen
).Proberen het menselijke, het "alledaagse" daarin nog steeds te behouden. Het moeten geen "mode-poppen" worden. De ene keer lukt dat beter als de andere keer. (Met name de tint van de huidskleur ben ik niet altijd tevreden over).
De vraag is dan, hoe ver kun je doorgaan met retoucheren, en wat is wel of niet "eerlijk" of verantwoord om nog te doen?
(Lijkt me een aardige discussie).
Zoals in de inleiding aangegeven, het zijn schoolfoto's. Er worden honderden foto's op een ochtend gemaakt. Dus verwacht geen "wereldportretten", en er zullen echt wel foutjes zijn van een kledingstuk wat niet helemaal goed zit, of een dame waarvan de huid misschien iets teveel glanst wat niet is gepoederd, of de houding van een juf die beter kan. Het zijn ook typisch telkens dezelfde "school" achtergronden en zelfde lichtopstelling. Maar een variëteit in opstelling, poses en verdergaande aandacht zit helemaal niet besloten in dit soort foto-opdrachten (het is tussen het lesgeven door).
De leerkrachten hebben meestal wel even van tevoren wat make-up gebruikt. Ze zitten pakweg 20-25 seconden voor mijn camera. In die korte tijd probeer ik ze vast te leggen, ontspannen, snel, even een kort woordje, een glimlach. Het juiste moment. Klaar, volgende....
Van het model probeer ik wel altijd de confrontatie met de camera te ondergaan, zodat achteraf een kijker van de foto het gevoel heeft, naar een persoon, een mens te kijken. Dus ogen van het model altijd richting lens.
Ik heb een link met wat voorbeelden met "mouse-over", waarbij de ongeretoucheerde versie erachter zit.
De eerste dame in het voorbeeld kwam er achter dat ze altijd een blauw kledingstuk aanhad op foto's van voorgaande jaren. De ochtend erop met nog enkele restfoto's te doen en opruimen van de set, heeft ze nog even een tweede keer geposeerd met een ander kledingstuk.
De voorbeelden: http://fotograaf.cc/ftp/pps/Portret.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
). Ik heb de originele opnamen niet voorgelegd, alleen de bewerkte versie. Bewust gekeken wat men zelf aan het portret ontdekte. Afhankelijk van eventuele negatieve reacties zou ik dan nog de originele versie erbij kunnen halen, maar is niet nodig gebleken in hun reacties. Ik moet nog meer oefening hebben in de retouche om het nog wat beter te kunnen sturen. Resultaten lopen nu nog iets te gevarieerd uiteen.
Heb er toevallig vorige week op de BBC een heel item over zitten luisteren tijdens een lange rit door regenachtig Engeland.