pveenstra schreef:Op zo'n tekening is het wel duidelijk ja, maar zo liggen de verhoudingen in de praktijk toch nooit? Want dan zit je wel erg dichtbij je onderwerp.
In de praktijk is de afstand doorgaans veel groter, waardoor de hoek sowieso veel kleiner is. De scherpstelfout die je dan maakt is dan ook theoretisch wel aanwezig, maar in de praktijk verwaarloosbaar. M.i.
Of het verwaarloosbaar is hangt af van verschillende factoren:
- De beeldhoek (brandpunt)
- Afstand
- Gebruikte diafragma ----> Bij grote openingen (kleine scherptediepte) vallen kleine verschillen als snel op.
- Of het objectief last heeft van beeldveldwelving = het gebogen zijn van het scherptevlak zowel in hoogte als in breedte. Het scherptevlak loopt dan in een "komvorm". Dit is een vrij vaak voorkomende optische onvolkomenheid van veel objectieven. Met name bij groothoek en zoomobjectieven in het kortere brandpuntbereik.
Bijv. de Nikkor AF-S 24-70mm/2.8 heeft het in vrij sterke mate. ------->
Zie eerder bericht met een voorbeeld waar het juist goed uitpakt.
Info beeldveldwelving Zeiss 35mm/1.4
http://diglloyd.com/blog/2011/20110320_1-Zeiss35.html" onclick="window.open(this.href);return false;
EDIT:
Met name bij die laatste omstandigheid kan de afwijking in focus behoorlijk
onvoorspelbaar zijn bij herkaderen van de camera.
Van correct als de beeldveldwelving toevallig gelijk loopt met de vorm en "boog-beweging" van het draaien ter hoogte van het onderwerp. Voorlangs, als de beeldveldwelving sterker is als de draai-boog. Nog sterker achterlangs als de beeldveldwelving negatief van vorm is (bolvormig inplaats van hol).
