Alles is opbouwend bedoeld en niets is afbrekend!
Net als in de vorige serie vallen me een paar dingen op.
De scherpte is echt dramatisch op foto 1, 4 en 5.
De eerste is heel makkelijk te verklaren en daar kun jij weinig aan doen want dat is iets waar zelfs veel profs problemen mee hebben. Door de warmte krijg je verstrooiing van je beeld in de vorm van "mirage" wat zorgt voor onscherp beeld zodra je op een afstand gaat fotograferen. Ik weet niet of ze kunstgras hebben, maar dat zou een hoop verklaren. Daar kun jij niets aan doen.
Die andere twee foto's, daar is de fotograaf zelf schuldig aan geweest
Wel zijn de kleuren stukken beter dan bij de vorige serie. Enige nadeel is wel dat er geen enkele lijn in de reportage an sich te ontdekken is. Er is geen begin en geen eind.
Je andere foto's in de derde serie betrek ik ook maar in deze post want veel wat ik hier schrijf, slaat daar ook op. Er is daar ook geen lijn in te ontdekken. Losse beelden met een gedachte die jij ervaren hebt, maar niet overgebracht wordt door de foto. En dat is juist de bedoeling van een foto!
De foto moet de emotie weerspiegelen en oproepen. Dat is waar je op moet letten en waar je naar moet streven
