Benodigde Zoom.

[ben42]

Allemaal hartelijk dank voor het meedenken.

Bij een 8 mm lens is de beeldhoek op het DX formaat 112.62 graden over de horizontale richting en precies 90 graden over de vertikale richting.
(UItgaande dat DX precies 24 x 16 mm is).

Met een spreadsheat was ik aan het rekenen. (8 mm lens).
Kon de beeldhoek tussen twee willekeurige punten in beeld uit rekenen.
Kwam tot de volgend verbazende (en later logische) conclusie.
De beeldhoek tussen het middelste punt op een lange zijde en een willekeurig punt op de overliggende zijde is altijd 90 graden.

Waarom logisch ?
Landscape.
Het verdwijnpunt van een hoog gebouw maakt altijd een hoek van 90 graden met de horizon. Leggen we de horizon precies onderin beeld (net niet meer zichtbaar) en het verdwijnpunt precies in het midden van de bovenkant. Dan is de hoek tussen het vertikale verdwijnpunt en een willekeurig punt op de horizon precies 90 graden. Dus het punt in beeld middenbovenin heeft dan ook een beeldhoek van precies 90 graden met alle punten op de rand van de foto onderin. Logisch, maar wel een beetje bijzonder.

Dit wordt veroorzaakt omdat dezelfde afstanden in het midden van een foto grotere beeldhoeken opleverd dan aan de rand van een foto.
16 mm in het midden geeft een beeldhoek van 90 graden. 16 mm aan de uitterste rand geeft 58.3 graden.
Zonder dit verschil mee te nemen kwam ik eerst op 9.2 mm als voldoende voor 3 verdwijnpunten. Foutje

Praktijk.
Voor DX is 8 mm net te klein om 3 verdwijnpunten in beeld te brengen. (Sensor is net iets kleiner dan 16x24 mm bovendien, zit er vast wel ergens een vervorming in. Als de opgegeven 8 mm al geen afronding is.)

FF
Voor full frame zou dit neerkomen op een 12 mm lens. (Maar in de praktijk zal een 12 mm het waarschijnlijk niet halen).

Allen hartelijk dank voor het meedenken (en mij aan het werk zetten, vandaag aantal uren aan besteed. ).
Iemand noemde nog een vierkant, maar die berekening wordt nog lastiger, omdat ik vermoed dat dan het beeld over de optische as gedraaid moet worden ten opzichte van het object. Dit laat ik maar (even) achterwege.

Ben

[Léon Obers]

De kamer extreem groot, daar bedoel ik mee zo groot als je maar zou willen. Kilometers, parsecs, volgens mij maakt dat niet uit omdat het om hoeken gaat en niet om afstanden. De extreem groot is gekozen omdat dan de grote van het toestel niet meer van belang is.

.... knip .....

Zelf dacht ik dat ik de vraag redelijk duidelijk had gesteld, positie en oriëntatie van de camera waren vrij.
Sorry als ik daarin zo onduidelijk was.

Ik snap nog steeds je bedoeling niet en het wordt er allemaal niet duidelijker op, integendeel.
Kamers kilometers groot is praktisch niet te behappen. Alleen rekenen om het rekenen of verdwijnpunten in een foto willen hebben om de verdwijnpunten komt mij allemaal zo abstract en onzinnig over. Wat wil je eigenlijk fotograferen waarbij die berekeningen van praktisch nut zijn, of wat wil je überhaupt bewijzen?

Bij een 8 mm lens is de beeldhoek op het DX formaat 112.62 graden over de horizontale richting en precies 90 graden over de vertikale richting.
(UItgaande dat DX precies 24 x 16 mm is).

Nou ja, dat gaf het appje op mijn mobiel ook reeds als waarden, zij het dat ik waarschijnlijk een sensorformaat staand heb ingevuld, want horizontaal en verticaal zijn bij mijn opgave verwisselt.

8mm ----- 88,6 graden Horizontaal x 111,7 graden Verticaal x 121,0 graden Diagonaal

Met een liggend formaat zou dat dus moeten zijn:
8mm ----- 111,7 graden Horizontaal ----- 88,6 graden Verticaal ----- 121,0 graden Diagonaal

Voor de sensor is een afmeting ingevuld van 23.6 x 15.6 mm
Volgens de specificaties op DPReview de afmeting van de sensor van een D7000: http://www.dpreview.com/reviews/nikond7000/2" onclick="window.open(this.href);return false;
Iets kleiner dan de sensor-afmeting die jezelf hebt gebruikt, vandaar een fractie kleinere beeldhoeken.

[ben42]

Ik denk dat je inderdaad een denkfout maakt.
Met ieder objectief met een beeldhoek van meer dan 90 graden over de beeldzijden kun je die drie verdwijnpunten in beeld brengen. Dus met een 15mm op kleinbeeld en zeker met de 13mm.

Zat inderdaad een denkfout van mij in.
Met een brandpuntsafstand van maximaal de halve beeldhoogte kun je inderdaad 3 verdwijnpunten in beeld brengen.
Met een langere brandpunt lukt dat niet meer. Op een helft van het beeld kunnen er geen twee verdwijnpunten staan. De enige configuratie is een verdwijnpunt precies op de helft van de lange zijde, 2 verdwijnpunten op de overliggende zijde. Bij een 2:3 beeld kan dat, bij een 3:4 beeld lukt dat niet, dan zal het brandpunt nog korter moeten zijn.

Voor DX formaat is dat dus 8 mm, of zelfs een beetje daaronder omdat DX net geen 24 maal 16 mm is.
Voor FX formaat is dat 12 mm, of zelfs een beetje daaronder omdat FX net geen 36 maal 24 is. (De 13 en 15 mm die halen het niet)

Ben
Er zijn er altijd die mee denken en zoeken .
Neem deze eens door daar staan wel de formules in en uitleg met opdrachten.
Wel volgens mij de enige die het laat zien. misschien heb je iets aan deze info.
Leuk topic om te lezen maar of de meesten er iets mee doen of er aan denken.

edit Heb in mijn vak regelmatig hier mee te maken met perspectief tekenen is wel misschien iets anders dan bij fotografie.
Maar lijkt mij de basis te zijn.

Maurits Escher

Staat ook fijne achtergrond info
http://www.kabk.nl/perspectief/geschied ... Escher.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

De link met perspectief er in o.a. Esher ken ik al en heb ik wel eens doorgenomen.
De eerste link in een interressant document, nu een stuk van doorgelezen, maar nog niet helemaal.

Bij perspectief tekenen zat ik vroeger ook al te spelen met de verdwijnpunten 'extreem' neer te zetten, ik hield er wel van 3 verdwijnpunten binnen het kader van de tekening te zetten. Zelf heb ik me daarbij altijd afgevraagd hoe de 'diepte' dan goed kon worden weergegeven. Een gebouw tekenen lukte nog wel, maar dan daar iets in maken met correcte diepte, dat gokte ik altijd maar.
Ook heb ik pas veel later geleerd dan als je drie verdwijnpunten hebt, deze punten op de tekening nooit een driehoek mogen vormen met een hoek erin van meer dan 90 graden. Maar daar tekende ik ook lustig mee op los, ik zag dan wel het lekker overdreven perspectief maar niet dat dit een 'onmogelijk' beeld opleverde, tenminste als je van rechte hoeken uitging.

Ik heb in geen van de documenten en/of on line iets kunnen vinden over de benodigde brandpuntsafstand om drie verdwijnpunten in beeld te krijgen. Bij de meeste perspectief tekenlessen/instructies/documenten wordt er ook weinig of geen aandacht besteed aan de onderbouwing voor het plaatsen van de drie perspectiefpunten. Zo ben ik nog nooit een tekst tegengekomen die inderdaad aangeeft (laat staan aantoont) dat de driehoek van 3 perspectief punten geen hoek van groter dan 90 graden mag bevatten.

Ondertussen heb ik hier wat van geleerd.
Bedankt voor het meedenken,
Bedankt voor de links.
Ben

[ben42]

Wat wil je eigenlijk fotograferen waarbij die berekeningen van praktisch nut zijn, of wat wil je überhaupt bewijzen?

In mijn eerste bericht schreef ik al:

Ongeveer een maand geleden heb ik een supergroothoek (8-16) aangeschaft.

Nu heb ik een theoretische vraag, echt praktisch nut heeft deze vraag niet (meer).
Dus je bent gewaarschuwd, hou je niet van dit soort vragen lees dan niet verder.

De vraag:
Als ik een foto wil maken van een volledig rechthoekig gebouw en ik wil 3 verdwijnpunten in beeld brengen wat is dan de 'minimale' groothoek die ik moet hebben. Oftewel ik wil exact de langste brandpuntsafstand waarbij dit nog kan.

Dus betreffende het praktisch nut van de vraag dat heb ik in het eerste bericht al toegelicht.

Even terug naar vrijdag: Toen dacht ik nog dat ik met een 8 mm objectief op mijn D7000 wel drie op elkaar haaks staande verdwijnpunten in beeld kon brengen. (Zelfs met de wat kleiner sensor van de D7000).

Dus vrijdag dacht ik nog HET KAN. Maar toen bedacht ik het ook bij welke brandpunten kan het ook nog, waar ligt de limit. Ondertussen heb ik die limit gevonden, de brandpuntsafstand moet gelijk of kleiner zijn dan de halve beeldhoogte. (De breedbreedte moet dan wortel(2) keer de hoogte zijn, dit ontdek ik nu net 1.5 minuut geleden).

Nu weet ik dus dat met die 8 mm ik geen drie verdwijnpunten in beeld kan brengen. Het gevolg daarvan is o.a. dat ik ook niet de 7 hoeken van een heel erg grote kamer in beeld kan brengen. (In mijn badkamer (klein)) lukte het al niet, maar die was dan ook niet groot genoeg dacht ik, maar ongeacht de grote van de kamer gaat het dus nooit lukken.
Dus praktisch heeft het toch wel wat opgeleverd. Nu weet ik dat bepaalde dingen niet kunnen.

Verder ben ik er ondertussen achtergekomen dat de beeldhoek aan de zijde van het beeld 'relatief klein is', namelijk 58 graden. Veel minder dan ik zou schatten wat dat zou zijn. Dus misschien ook nog praktisch. Dat betekend dat je aan de rand met een relatief kleine beeldhoek zit.

Voor het gemak reken ik met een sensormaat van 24x16, dit geeft niet helemaal de goede hoeken, maar deze maat en de factor 1.5 vind ik gemakkelijk werken. De werkelijke hoeken zijn een klein beetje kleiner. Maar voor het gemakkelijke rekenen heb ik deze maten aangehouden.
(Als je eenmaal een oplossing hebt gevonden is deze gemakkelijk te schalen naar FF of de echte sensor maten van DX).

Ondertussen weet ik dat zou ik op de D7000 de drie verdwijnpunten in beeld willen brengen in een brandpuntsafstand van 7.8 mm of minder zou moeten gebruiken. Met mijn Sigma 8 mm gaat het dus echt niet lukken. Dit verklaard ook voor een groot deel waarom het mij tot op heden nog niet was gelukt. (Ik dacht aan nog niet het goede standpunt en goede richting te hebben gevonden en verder moest zoeken).

En wat zinnig en onzinnig betreft, iedere hobbyist mag voor zichzelf uitmaken wat hij zinnig en/of onzinnig vind. Er zijn mensen die kruiswoordraadselen maken er zijn mensen die foto's maken, ik zou zeggen laat ze. Voor mij zijn fotografie en ook dit soort aspecten ervan een deel van mij hobby, Plezier geeft zin aan het bestaan, ik houd het daar maar op. Maar ik dien er inderdaad geen groter goed mee.
(Afgelopen dag wel veel meer tijd aan besteed dan ik ingepland had).

ben

[emdeklerk]

Maak een kubus van metaaldraad of zo en laat van een van de hoekpunten het materiaal weg zodat je het objectief op die plaats "in" de kubus kunt plaatsen, zodat het (nu denkbeeldige) kruispunt van de ribben bij elkaar komt in het optisch midden van het objectief en ga eens kijken wat je in beeld krijgt als je de camera op de tegenoverliggende hoek richt... En dan ook naar voren en naar achteren bewegen.
Je kunt rekenen en filosoferen wat je wilt: iets aanschouwelijk maken werkt vaak het best.

Hoewel ik het geheel met je eens bent dat een goede theoretische kennis alsmede materiaalkennis driekwart van de oplossing voor ieder probleem is: kennis van optica, mechanica en wat wiskunde zijn nooit weg. Gedachtenexperimenten als dit kunnen heel waardevol zijn.

(Jaaaren geleden zag ik een documentaire op de BBC over een bekende vliegtuigfotograaf die enige moeite verwachtte het RAF demonstratieteam (Red Arrows) als formatie, vanuit de lucht, frontaal in beeld te krijgen. Hij maakte een simpele draadconstructie met de beeldhoek van zijn 24mm Nikkor en ging eerst met modellen aan de slag. De camera werd - naar ik meen - in de remparachutehouder van een andere jager gemonteerd en op afstand bediend: de foto's kwamen precies zo uit de bus als eerder uitgevogeld, met minimale regie en instructies aan de vliegers...).

[ben42]

Maak een kubus van metaaldraad of zo en laat van een van de hoekpunten het materiaal weg zodat je het objectief op die plaats "in" de kubus kunt plaatsen, zodat het (nu denkbeeldige) kruispunt van de ribben bij elkaar komt in het optisch midden van het objectief en ga eens kijken wat je in beeld krijgt als je de camera op de tegenoverliggende hoek richt... En dan ook naar voren en naar achteren bewegen.
Je kunt rekenen en filosoferen wat je wilt: iets aanschouwelijk maken werkt vaak het best.

Goed idee, Draad kubus is wat lastig, maar b.v. een verhuisdoos met 1 hoek weggeknipt, dat lukt mij nog wel.
Ja heel goed idee van je, ga ik deze week mee aan de slag.

Nu ga ik eerst even met een doosje, een statief naar een locatie met grote flats, met e'e'n foto gaat het niet meer lukken , maar ik ga kijken of ik met een combinatie van twee foto's het idee inzichtelijk kan maken. (Plan een horizontale foto en vertikale foto op elkaar plakken. Door de optische middens gelijk te houden zou dat moeten passen. En ook een horizontale foto en vertikale foto waarbij de onderkanten samenvallen en dat met een panorama tool proberen te plakken. Of dat gaat lukken ? De vorige keer een pano gemaakt met twee foto's, het tool kon de (forse overlap) niet vinden.)

Daarna nog even een wat grotere doos vinden en aan de slag.
Omdat ik weet dat het niet met 1 foto kan met 8 mm, kan ik direct aan de slag om 2 foto's te combineren. Anders zou ik waarschijnlijk weer een hele tijd aan het pielen zijn en gefrustreerd raken, denkende dat het zou kunnen en het niet voor elkaar krijgen.

Heel leuk voorbeeld van de straaljagers. Bedankt,
Ben

Ondertussen is het 5 minuten later. Geen verhuisdoos. Maar niet gedacht dat van het kerstpakket de doos het nuttigste onderdeel zou worden.

[Léon Obers]

De vraag:
Als ik een foto wil maken van een volledig rechthoekig gebouw en ik wil 3 verdwijnpunten in beeld brengen wat is dan de 'minimale' groothoek die ik moet hebben. Oftewel ik wil exact de langste brandpuntsafstand waarbij dit nog kan.

.... [knip] .... .... [aanhaling uit eerdere reactie] ....
De kamer extreem groot, daar bedoel ik mee zo groot als je maar zou willen. Kilometers, parsecs,

.... [knip] ....
Dus betreffende het praktisch nut van de vraag dat heb ik in het eerste bericht al toegelicht.

.... [knip] ....
En wat zinnig en onzinnig betreft, iedere hobbyist mag voor zichzelf uitmaken wat hij zinnig en/of onzinnig vind.

Maar als je na die eerste vraag dan in vervolgreacties aankomt met kamers van kilometers groot (op de vraag of je een ballroom bedoelt in een paleis of een huiskamer in een herenhuis) haal je dat praktische nut daarmee volledig onderuit, want dat soort ruimtes zijn er gewoonweg niet.

Theoretische achtergronden gebruikt bij fotografie heeft mijns inziens alleen zijn nut als ondersteuning om er fotografische beelden mee te maken met haalbare onderwerpen die in de praktijk kunnen voorkomen en als zodanig vanuit een praktisch standpunt zijn vast te leggen. Daar kun je iets mee, niet bij niet bestaande onderwerpen of vanuit praktisch bijna nooit voorkomende fictieve standpunten "in" een hoek van een ruimte zoals het draadmodel van emdeklerk illustreert. Een fotohobby bestaat bij de gratie van die praktisch voorkomende onderwerpen, of in ieder geval voor een theoreticus die niet fotografeert met het doel voor anderen die wel fotograferen die praktisch voorkomende onderwerpen op een bepaalde wijze wel te kunnen vastleggen. (Het liefst voor die anderen zoveel mogelijk leesbaar eenvoudig en duidelijk uitgelegd).

Vaak heb ik het gevoel dat je alleen maar bezig bent met theorie om de theorie, waarbij die theorie zijn eigen leven gaat leiden en de connectie met de praktische fotografie aan het verliezen is (zo niet helemaal verloren gaat).
Uiteraard prima dat jij daarmee wilt bezig zijn en dat je het voor jezelf een nuttige bezigheid vindt, je krijgt desgewenst ook antwoorden op je vragen, zelfs van mij binnen het thema hetgeen je vraagt. Maar evengoed mag een ander ook zijn vraagtekens hebben over de zinnigheid van theorie om de theorie wat geen aansluiting meer vindt in die fotografische praktijk. De praktijk lijkt me toch het primaire doel van een fotohobby.

Zelf heb je reeds praktische voorbeelden gemaakt met je 8-16mm Sigma-objectief, waarbij je niet tot je doelstelling bent gekomen. Vanuit de gegevens die Sigma zelf als specificatie verstrekt, de berekeningen die je zelf hebt uitgevoerd, en de opgave die ikzelf ook reeds aan je heb gegeven vanuit de uitkomsten van een app op mijn mobiel, blijkt de brandpunt net te kort te komen. Dus hoe dan ook, kom je dan niet aan je doelstelling. Verder vraag ik me af of de grenswaarden dat het misschien net wel of niet zal lukken, praktisch gezien wel het ultieme creatieve fotobeeld zal gaan opleveren?
Objectieven met een kortere brandpunt en een rectilineare vastlegging van het beeld zijn niet op de markt. Wil je dat dus toch bereiken zul je je toevlucht moeten zoeken in andere opties, bijv. met een fish-eye lens die tot een rectilineare weergave wordt teruggerekend, of met behulp van een panoramakop en het plakken van meerdere opnamen aan elkaar met daartoe geschikte software.

Eerder bij een andere vraagstelling van je heb ik reeds gewezen op goede informatie op dat gebied. Bestudeer dat eens:
http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 33#p683733" onclick="window.open(this.href);return false;
Wat verder naar onderen in het bericht, en de achterliggende links met betrekking tot "Panorama Tools", "PTGui" en "PTAssembler".

Praktisch zelf aan de slag met een verhuisdoos of vergelijkbaar lijkt me een prima optie.
Maak opnamen en plaats ze hier dan ook, zodat het allemaal wat inzichtelijker is, minder abstract en wellicht daarmee ook interessanter wordt voor de mede-hobbyfotograaf hier op het forum.

[ben42]

Ondertussen wat foto's gemaakt, van een aantal flats, ook nog met een doos op de voorgrond. Ik ga deze met verdwijnpunten hier neerzetten. Maar dat wordt wel vanavond.

Nut en waarom, zoals gezegd ik beleef hier plezier aan. Waarom maak ik foto's niet omdat ik denk dat het nuttig is, maar omdat ik het leuk vind, zoals veel mensen hier. (Verwacht ik).

De foto's van de verhuisdoos, blijft een leuk experiment, maar het is dan niet anders dan foto's van de binnenkant van een doos waar je net niet alle hoeken kunt zien. Jammer maar helaas. Dit vergt een zorgvuldige opstelling. Met de flats was het al lastig en die dingen staan op vrij grote afstand en blijven vrij redelijk stil staan.

Tot vanavond,
Bedankt voor jullie belangstelling.
Ben

[ben42]

Hieronder een foto. Hierin zijn de drie verdwijnpunten zichtbaar gemaakt met een aantal lijnen die horen samen te komen in de verdwijnpunten.
ik ga uit van een rectalineaire lens, dat is een lens waarbij alle lijnen die recht zijn ook recht afgebeeld worden.
Bij deze foto vallen de verdwijnpunten niet allemaal binnen het beeld.
Heb ik het niet goed gedaan, stond ik op de verkeerde plek, heb ik de camera niet goed gedraaid, portret, landscape of gekanteld, of is misschien het brandpunt niet kort genoeg?
Wat is eigenlijk de maximale brandpuntsafstand waarbij je de drie verdwijnpunten in beeld kunt brengen? (Positie en rotatie camera zijn vrij).
De doos stond voor de flats en was op dezelfde manier georrienteerd, zodat ook de verdwijnpunten van de doos samenvallen met die van de flats.
De onderkant van de doos stond vrijwel op gelijke hoogte als de onderkant van de flats.

Ik stond in een wat krampachtige houding (lager dan de doos) om de foto's te maken. Het is dan heel lastig om de drie verdwijnpunten, de flats en de doos tegelijkertijd goed in beeld te krijgen, het is aardig gelukt, maar zeker niet perfect.



De volgende foto dient als voorbeeld:
Je bent niet gebonden aan locatie en je bent ook niet gebonden aan de hoek waarin gefotografeerd moet worden. Als de drie verdwijnpunten maar in het beeld (of op de rand terecht komen). De foto mag dus scheef, portret stand, landscape stand, onderste boven, zolang de drie verdwijnpunten maar in beeld komen. En de vraag blijft dan de maximale brandpuntsafstand waarvoor dit kan. Bij de voorbeeld foto vallen de verdwijnpunten ook niet in het beeld. Het vertikale verdwijnpunt ligt beneden. Deze foto is alleen maar om aan te geven dat zowel de positie van de camera als de orientatie van de camera vrij zijn.



Het voorbeeld van de kamer was toegevoegd om het wat visueler te maken, enkele mensen hebben dit prima begrepen, anderen weer niet. Maar ook in dit geval gaat het om de drie verdwijnpunten, welke ik in beeld wil brengen.

Heeft dit nog met fotografie te maken.
Ja voor mij heeft dit met fotografie te maken, ik zoek graag de randjes op van wat mogelijk is. De verdwijnpunten vind ik belangrijke punten.
Graag had ik een lens gehad waarmee ik wel alledrie de verdwijnpunten in beeld had kunnen brengen. Bij aanschaf van de lens ben ik een beetje toevallig op de 8-16 terecht gekomen, ik had ook nog het ook op een 11-16 van tokina en een 10-24 van Nikon. De vraag heeft me ook voor de aanschaf al bezig gehouden, echter dit weekend ben ik er veel intenser mee bezig geweest.

Als ik deze vraag had gesteld voor dat ik de lens had aangeschaft, had ik dan een antwoord op de vraag gekregen?
Toen was dit voor mij nog een hele relevante en nuttige vraag.

Hieronder nog een extreme foto met wat je met 8 mm kunt doen. Nuttig ?, ik weet het niet. Ik vind het vervreemdend effect wel leuk, maar realiseer me dat voor de meeste mensen dit veel te extreem is. Zelf wordt ik er wel blij van.

Ben

[emdeklerk]

Nog even terug naar de basis: wat ik dan nu maar even die kubus van metaaldraad noem.

Ik blijf erbij dat je drie verdwijnpunten in beeld kunt krijgen; voorwaarden zijn dat je een objectief hebt dat ruim die meer dan 90 graden over de X, Y en Z-assen in beeld kunt krijgen en zeker zolang je het snijpunt van de ribben van die kubus precies in het optisch midden van je objectief hebt. Als nu je beeldvenster ook verticaal dezelfde maat als horizontaal heeft ben je klaar... (Ik heb inderdaad geconstateerd dat de beeldhoek van de 15mm op de korte zijde van het kleinbeeldformaat geen 90 graden is!)

Anders gezegd: neem een vierkante doos of kubus, richt je camera op een hoek, in de richting van de tegenoverliggende hoek en zie dat je op een (helaas fictief...) vierkant opnameformaat de drie verdwijnpunten keurig in beeld krijgt. Op het 2 op 3-formaat van een kleinbeeldcamera red het het dus net niet over de korte beeldzijde. Het zou mooi zijn als er een camera was met een opnameformaat van 36 x 36mm, dan zou je met de hier opgevoerde 15mm prima uitkomen. Ik betwijfel nu of je het op het formaat 36 x 24mm zelfs zou redden met de 13mm...

Lees voor 15mm en kleinbeeld: 10mm en DX-formaat.

Even wat beelden van en met de 13mm:
Zie in de volgende serie foto's de tweede foto van de tweede rij: die pilaren maken een hoek van 90 graden, en op de korte zijde van het opnameformaat komen ook met die 13mm de verdwijnpunten net niet (of net wel?) in beeld...

https://www.google.nl/search?q=nikon+13 ... m=isch&tbo" onclick="window.open(this.href);return false;

En dan nog wat los spul:

https://www.google.nl/search?q=Nikon+13 ... wIGYBA&ved" onclick="window.open(this.href);return false;

http://www.kenrockwell.com/nikon/13mm.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[ben42]

Lees voor 15mm en kleinbeeld: 10mm en DX-formaat.

15 mm op FX formaat levert aan de lange zijde een beeldhoek op van 86.27 graden. (Door het midden wel 110.53 graden).
10 mm op DX formaat levert aan de lange zijn een beeldhoek op van 86.27 graden.

Voor DX formaat zou je op 8 mm uitkomen.
Het benodigde formaat is dan 22.62 mm X 16 mm.

Helaas is DX net geen 16 mm en daarom lukt het niet met een 8 mm op een D7000 alle drie verdwijnpunten in beeld te krijgen.
In mijn voorbeeld zie je dat het niet gelukt is, maar misschien niet zorgvuldig of correct gewerkt. Ondertussen kan ik wel aantonen dat het ook niet gaat werken. De bewijsvoering elegant en kan redelijk zonder ingewikkelde formules of berekeningen.

Helaas,
Ben

[Léon Obers]

Even wat beelden van en met de 13mm:
Zie in de volgende serie foto's de tweede foto van de tweede rij: die pilaren maken een hoek van 90 graden, en op de korte zijde van het opnameformaat komen ook met die 13mm de verdwijnpunten net niet (of net wel?) in beeld...
https://www.google.nl/search?q=nikon+13 ... m=isch&tbo" onclick="window.open(this.href);return false;

Als je deze bedoelt (bij mij zitten ze op een andere plek op een webpagina verdeeld).....



De horizontale verdwijnpunten links en rechts vallen buiten de foto.
Schuif twee rechte reepjes papier langs de randen van de pilaren bij de vloer en het plafond, en je ziet dat het erbuiten valt.
Het 3e verticale verdwijnpunt ligt ver boven de foto buiten het beeld.

De opnamen van ben42 vind ik aardig illustratief met wat zijn intentie is. Aardige spielerei, maar fotografisch ontgaat me toch de waarde van die verdwijnpunten om ze perse binnen het beeld te krijgen, omdat er altijd nog lijnen getekend moeten worden om te zien waar die verdwijnpunten samenkomen. Zelfs als de brandpunt kort genoeg zou zijn om de verdwijnpunten binnen de opname te krijgen zul je in ieder geval ook nog lijnen moeten tekenen om de plekken van veronderstelde verdwijnpunten aan te geven. Zonder lijnen zit het ergens in een leeg stuk lucht of ander niet expliciet fotografisch gemarkeerd punt. Het is geen onderdeel van het onderwerp zelf. Nooit. (Dat kan alleen als gebouwen oneindig hoog zouden zijn en oneindig breed en diep).

Meest interessante foto vind ik de laatste met weerspiegeling, alleen had ik fotografisch gezien die toch ook liever gewoon met rechte verticalen in beeld, geen scheve gebouwen.

Wat is eigenlijk de maximale brandpuntsafstand waarbij je de drie verdwijnpunten in beeld kunt brengen? (Positie en rotatie camera zijn vrij).

Dat gegeven is er toch al eerder uitgerold?
Brandpunt 8 mm is niet voldoende voor DX (D7000 met sensormaat 23.6 x 15.6 mm), 7 mm wel Zie: http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 94#p691194" onclick="window.open(this.href);return false;
Voor een liggende sensor (omwisseling van gegevens vanuit de vorige reactie)
7mm -----> 118,7 graden Horizontaal ---- 96,2 graden Verticaal ---- 127,3 graden Diagonaal

Om met je Sigma-lens nog iets verder te experimenteren waarbij het misschien nog net wel lukt om 3 verdwijnpunten in beeld te krijgen, zou je met een mede clublid met een FX camera bij je in de buurt kunnen afspreken. Op die FX-camera zet je dan je Signa-lens en schakelt bij persoonlijke instellingen de automatische terugschakeling naar een DX-crop uit, zodat het volledige FX-beeld wordt gebruikt om op te nemen, ondanks gebruik van een DX-lens. De hoeken worden dan afgeschaduwd.

De beeldcirkel van de Sigma-lens heeft waarschijnlijk toch nog een klein beetje reserve voordat de hoeken van het FX-formaat donker worden. Die 1-3 mm (?) extra die het beeld nog verder uitdekt dan het DX-formaat is misschien net genoeg om de verdwijnpunten binnen het beeld te krijgen. Anderzijds zal de vaste zonnekap van de Sigma-lens al snel beeld afschaduwen. Dus het zal erom hangen of het net wel of niet lukt.
In ieder geval het proberen waard.

Probeer de twee verdwijnpunten zoals vergelijkbaar in je eerste voorbeeld met ingetekende hulplijnen links- en rechtsonder, zover mogelijk tegen de onderste beeldrand aan te krijgen, anders heb je mogelijk te weinig reserve bovenaan in de lucht voor het 3e verdwijnpunt. Mocht je desalniettemin toch te weinig lucht hebben, kun je in Photoshop makkelijk een extra stuk lucht aan de foto erbij plakken, zodat het er wel binnen past.

Dit is het idee van de Sigma 8-16mm op een FX-camera:


Bron: http://www.photoclubalpha.com/2012/08/0 ... us-8-16mm/" onclick="window.open(this.href);return false;

[emdeklerk]

Ik had al enige moeite met wat uitkomsten, en de kennelijke gegevens van de Sigma-site betreffende de beeldhoek over de lange beeldzijde bij gebruik van de 15mm op kleinbeeld.
Gesteld werd het volgende:
"15 mm op FX formaat levert aan de lange zijde een beeldhoek op van 86.27 graden."

Die moeite die ik er mee had was puur gebaseerd op mijn eigen waarneming: een vierkant vlak waarbij de camera zich aan een van de hoekpunten bevindt. (Dit is ook heel simpel te recreëren, voor de liefhebber.)

Derhalve heb ik nog even gezocht en mijn oorspronkelijke mening lijkt toch te worden bevestigd: de beeldhoek van een 15mm over de lange beeldzijde is volgens Zeiss 100,4 graden, dus echt meer dan 90 graden.

http://forum.nikonrumors.com/discussion/comment/30652" onclick="window.open(this.href);return false;

Zie ook de volgende, waar op 100,2 graden wordt uitgekomen:

http://lenshero.com/lens/Zeiss-15mm-f2. ... kon-f-lens" onclick="window.open(this.href);return false;

En nog een erbij gezet, met een Tool om een en ander zelf te berekenen, die op dezelfde waarde van 110+ graden uitkomt:

http://www.bobatkins.com/photography/te ... _view.html" onclick="window.open(this.href);return false;

En als je in bovenstaande calculator 8mm voor DX ingeeft krijg je een horizontale beeldhoek van 132,1 graden en een verticale beeldhoek van 112,6 graden. Daarmee zou het dus echt moeten lukken...

Ook uit de geplaatste foto's blijkt volgens mij een grotere horizontale beeldhoek dan door Sigma wordt opgegeven.

Let wel: mijn eerdere idee betreffende de beeldhoek over de korte beeldzijde met de 15mm op kleinbeeld zie ook ik als ontkracht, die is immers steeds rond de 77 graden.
Wanneer komt er een digitale Nikon met een opnameformaat van pakweg 36 x 36mm? Een echte opvolger van de Hasselblad/Rolleiflex waarop alle Nikkors gebruikt kunnen worden? (Beetje luchtfietsen mag wel even, hoop ik...).

[ben42]

EDIT, dit is een citaat van Ben, sorry oeps.
"15 mm op FX formaat levert aan de lange zijde een beeldhoek op van 86.27 graden."

Het verschil zit in de beeldhoek over de breedte van het beeld, dat is de beeldhoek die altijd wordt opgegeven. En de beeldhoek die zit tussen de hoekpunten van het beeld aan de lange zijde.

De beeldhoek die zit tussen de hoekpunten van het beeld wijkt voor grotere brandpuntsafstanden niet zoveel af van de beeldhoek door het midden van het beeld.
Voor de groothoeken waar we hier mee te maken hebben is de beeldhoek tussen de hoekpunten aan de zijde van het beeld aanmerkelijk minder.
Het gaat dus echt om de zijde van het beeld, niet om de beeldhoek tussen twee zijden.

Maar je bevind je in goed gezelschap omdat veel mensen in deze draad de beeldhoek over de zijde van het beeld als bepalend beschouwen. En dit lang niet in alle gevallen waar is.

Voor het 3:4 formaat gaat ook de gehele hier gevolgde redenatie NIET op. Daar is een brandpuntsafstand van een halve beeldhoogte niet voldoende om 3 verdwijnpunten in beeld te brengen.

Vriendelijke groet,
Ben

[emdeklerk]

Beste Ben, even over dat vermaledijde citeren met een geel vlakje; nu lijkt het of dat citaat van mij komt. IK heb dat dus juist NIET beweerd, ik citeerde jou, waarna ik dat citaat inhoudelijk ontkrachtte middels een paar links, onder andere van Zeiss.

Verder: het gegeven dat de beeldhoek altijd wordt opgegeven over de beelddiagonaal is constant in het verhaal aangehaald en besproken. jouw vraag had dan ook betrekking op de beeldhoek over de beeldzijden. Kijk nu nog even naar de door mij gegeven bereken-tool voor die beeldhoeken bij verschillende branpuntsafstanden en een in te voeren cropfactor. En: Zeiss vergist zich niet, als ze de beeldhoek voor een 15mm over de lange beeldzijde opgeven als 110 graden.

Ik citeer mezelf even op de manier die geen ruimte voor misverstanden oproept; met knippen en plakken, cursiveren en het plaatsen van aanhalingstekens:

"En nog een erbij gezet, met een Tool om een en ander zelf te berekenen, die op dezelfde waarde van 110+ graden uitkomt:
http://www.bobatkins.com/photography/te" onclick="window.open(this.href);return false; ... _view.html
En als je in bovenstaande calculator 8mm voor DX ingeeft krijg je een horizontale beeldhoek van 132,1 graden en een verticale beeldhoek van 112,6 graden. Daarmee zou het dus echt moeten lukken..."

Nagekomen: waarden kloppen niet. Zie onder.