Nieuwe omgeving en fotograferen

[Paul61]

Je kent die verhalen vast wel wel: van die grote groepen Japanners en Chinezen die even snel in een paar dagen tijd zoveel mogelijk van een land willen zien en alles wat los en vast zit fotograferen, om dan bij thuiskomst terug te zien waar ze zijn geweest.
Maar het belangrijkste zijn ze dan vergeten, nl. genieten van de nieuwe omgeving.
Soms betrap ik mijzelf er ook op dat ik eigenlijk niet anders ben dan die Jappanners en Chinezen, ik kijk ook (te) veel door de zoeker.

Maar, hoe kan het anders ? Hoe pakken jullie dit aan ? Hoe bereidt je je voor ?

[JanJacob]

Ik heb dit ook. Een klein geheugenkaartje gebruiken redt me weleens van dit gedrag. Je moet dan, net als bij film, heel selectief zijn in wat je fotografeert. En soms laat ik de camera gewoon lekker thuis en gebruik ik alleen mijn telefoon als ik iets wil vastleggen.

[ArjanL]

Je kent die verhalen vast wel wel: van die grote groepen Japanners en Chinezen die even snel in een paar dagen tijd zoveel mogelijk van een land willen zien en alles wat los en vast zit fotograferen, om dan bij thuiskomst terug te zien waar ze zijn geweest.
Maar het belangrijkste zijn ze dan vergeten, nl. genieten van de nieuwe omgeving.
Soms betrap ik mijzelf er ook op dat ik eigenlijk niet anders ben dan die Jappanners en Chinezen, ik kijk ook (te) veel door de zoeker.

Maar, hoe kan het anders ? Hoe pakken jullie dit aan ? Hoe bereidt je je voor ?

Voorste lensdop erop laten
Als je veel foto's maakt heb je eerst veel gezien.
Ik zie het probleem niet zo, maar ik ga dan ook vaak weg met doel te gaan fotograferen.

[Piepenholleke]

Hallo Paul,

(voorbereiding)
Afhankelijk van waar iemands interesses liggen, vind ik het erg prettig voordat ik op een vooraf gekozen locatie ga fotograferen, eerst iets te weten te komen over deze locatie.

(locatie)
Op de plaats zelf kan dan ook nog informatie worden ingewonnen over de verschillende onderwerpen die voor het fotograferen in aanmerking komen. Persoonlijk geeft mij dit erg veel voldoening en de algemene ontwikkeling vaart er wel bij.

(achteraf)
Bij thuiskomst blijkt het gebruikte geheugen meestal mee te vallen waardoor de verwerkingstijd van de foto's ook nog is te overzien.

(algemeen)
Met een (grote) groep op pad gaan, is gezellig maar serieus fotograferen komt er vaak niet van tenzij ze allemaal hetzelfde doel (fotograferen) hebben waarbij het aangename met het nuttige (of omgekeerd) verenigd worden ( b.v. NCN uitjes).

[Hans Braakhuis]

Heb me er zelf wel eens op betrapt, dat hoe verder ik van huis weg ben, des te gemakkelijker ik durf te fotograferen.

Het fotograferen van mensen gaat me gemakkelijker af als die niet bij me in de straat wonen.

Na een kuur bij de plaatselijke fotoclub ben ik daar vanaf .

Zie http://www.flickr.com/photos/14296213@N ... 301973145/" onclick="window.open(this.href);return false;
De onderste 5 foto's zijn ver weg (Parijs) gemaakt. Alle foto's die daar boven staan: zijn in Arnhem of Wageningen gemaakt, daar waar ik woon. Drie van de modellen woonden toen bij mij in de straat.

[Corbr]

Bij mij is het vaak juist andersom. Omdat ik uitkijk naar onderwerpen om te fotograferen ziek ik vaak dingen, waar ik anders misschien voorbij zou lopen.

Cor

[Hans Braakhuis]

JMaar, hoe kan het anders ? Hoe pakken jullie dit aan ? Hoe bereidt je je voor ?

Op een forum wandeling of NCN clubtocht, waar het de bedoeling is dat je met elkaar veel gaat fotograferen, stel ik me zelf wel eens een opdracht. Daarmee stuur je de camera, en beperk je het aantal opnamen.
Op zo'n tocht wel eens de opdracht gesteld om te gaan spelen met een rechthoek. Dat lijkt gemakkelijk, een foto van een rechthoek en een rechthoekig kader. Een deur met een gekantelde camera is niet zo heel interessant, maar als je de rechthoek nu een schuin benaderd of de camera schuin houdt bij een rechthoek, dan kan het spannend worden. Ben dan bezig met lijnen, beeldlijnen, invoerende lijnen en compositie. Denk eens aan een rechte deur, met een scheve horizon.

Nu ik dit schrijf denk ik aan de meester van het lijnenspel:



van Michel Szulc Krzyzanowski, destijds fotodocent in Eindhoven.
Lees eens wat over zijn VISTA periode in Mexico bij http://nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Szulc-Krzyzanowski" onclick="window.open(this.href);return false;.
Zijn boek Sequenties uit 1984 is nog steeds een bron van studie.