Maastricht, Céramique (http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 96&t=56652)
Frankie, hartelijk dank voor de term 'verwrongen/verwringing'.Frankie schreef:Gaaf hoor, ik kan me voorstellen dat je met heel veel plezier bezig bent met dit objectief. Strakke resultaten!
Hopelijk kun jij me antwoorden (in een ander draadje stelde ik dezelfde vraag): de foto met de ronde balustrade op het dak gaat mee in het perspectief en loopt schuin naar beneden de foto in, in lijn met het rechte gebouw / dak rechts. In mijn hoofd wringt die 'ronde vertekening'. Is dat alleen omdat het een rond gebouw is (bij rechthoekige gebouwen is de schuine perspectivistische vertekening op foto's dagelijkse koek) waarmee mijn waarneming moeite heeft ? Hoe is die waarneming 'in het echt', ook zo schuin verwrongen ? Is hier een algemene verklarende theorie voor ?
Rectilinear.
Rechte lijnen worden recht weergegeven. Een Grid van vierkanten dat loodrecht gefotografeerd wordt, wordt op de foto als vierkanten weergegeven. In het algemeen noemen fotografen dit een projectie zonder vervorming.
Echter de meeste mensen en ook veel fotografen vinden dat er bij extreme groothoeken (hieronder reken ik ook even de shift objectieven die middels shifts een grote hoek kunnen fotograferen), er wel sprake is van verwrongen beelden. De meeste mensen noemen die overigens gewoon vervorming.
Een grid van vierkanten weergeven die ook op de plaat weer precies vierkanten vormen is weinig interressant. Echter als we van verschillende brandpunten de lijnen weergeven die 9 graden uit elkaar liggen krijgen we de volgende platen. (Detail: Twee naast elkaar liggende punten liggen telkens 9 graden uit elkaar. De lijnen liggen ongeveer 9 graden uit elkaar.)
(De platen zijn gebaseerd op APS-c waarbij het 'negatief' formaat 24 bij 16 mm is, niet helemaal overeenkomend met het DX formaat, maar wel bijna. Voor het FX formaat dient er met een factor 1.5 gerekend te worden).
De afstand tussen twee lijnen is telkens 9 graden.(Detail: tussen de punten).
18 mm op het DX formaat:
12 mm op het DX formaat:
8 mm op het DX formaat:
Bij 18 mm zijn de vierkanten relatief vierkant, hier zien we dan als kijker ook niet dat het beeld is verwrongen. Bij de 12 mm en de 8 mm brandpunten zien we dat de vierkanten vooral in de hoeken flink verwrongen raken. Ieder vierkant wordt gevormd door lijnen die precies 9 graden uit elkaar liggen. Omdat de vierkanten allemaal 9 graden bij 9 graden zijn, zouden deze vierkanten (b.v. op een bol waar we in het midden staan) ook allemaal evengroot zijn.
Uit de praktijk
Bij 8 mm zien we dat de verwringing aanzienlijk is. Dit kan ook geillustreerd worden aan b.v. de onderstaande foto. Het betreft hier een gewoon 'rond' fietswiel dat wel heel erg verwrongen op de foto komt te staan. Dit is overigens een crop uit de hoek van een foto. Maar voor ons menselijk brein ziet het wiel er niet meer rond uit en het lijkt ook dat de as niet in het midden zit.
Hieronder een collage gemaakt uit twee foto's.
Foto 1 is gemaakt met de kerktoren in het midden van de foto. (Alle kleine torentjes zijn een copie van uit deze foto).
Foto 2 is gemaakt met de kerktoren in de hoek van de foto. (De 'grote' kerktoren).
Zelfde locatie (dus zelfde afstand), zelfde brandpunt (8mm), zelfde vergroting van de beide foto's.
De kerktoren in de hoek wordt veel groter (langer) afgebeeld en ook iets breder dan de kerktoren in het midden. Dit is keurig rectilinear, maar het is wel flink verwrongen. Hier is de verhouding van midden hoek meer dan een factor 3. (De kerktoren uit het midden is nogmaals 3 keer 'gestapeld' naast de kerktoren uit de hoek gezet).
(Beide foto's zijn op dezelfde manier door Lightroom bewerkt, daarna met elements is de collage in elkaar gezet.)
Mijn conclusie bij deze is: Het vervormt niet, maar het verwringt wel.
Nog maals dank je wel voor de term verwringen.
Vriendelijke groet,
Ben
Graag gedaan, leuk dat ik zo ook nog een aandeel heb in je uiteenzetting !