Al een tijdje ben ik aan het kijken naar de Nikon AF-S 50 f/1,8G en de Tamron SP 90 f2,8 VC. Beiden in staat om mooie portretten te schieten, maar elk ook zijn specifieke voordeel. De Nikon vanwege zijn lichtsterkte en de Tamron vanwege zijn macro eigenschappen.
Nu kan ik ook met mijn een van mijn huidige Tamron lenzen aardige portretten schieten (Mijn lenzen verzameling voor mijn D7100 bestaat nu uit de Nikon 18-105 f/3,5-5,6 , de Tamron 17-50 f/2,8 en de Tamron 70-200 f/2,8), maar gaat voor een portret een Nikon 50 f/1,8 daar nog wat aan toevoegen als ik die tegen een Tamron 70-200 f/2,8 zou zetten?
Ga ik naar de macro kant van mijn tweestrijd, dan zou ik met de Tamron SP 90 f/2,8 mooi close-up kunnen schieten (scheelt toch iets van 1 meter qua scherpstelafstand met de 70-200), wat vooral bij "food" fotografie wel mooi kan zijn om kleine details weer te geven, maar daar zou ik ook met mijn Tamron 17-50 f/2,8 uit de voeten kunnen met iets minder detail iets meer wide angle, maar de Nikon AF-S 50 f/1,8G zou qua "bokehliciousness" ook goed toepasbaar kunnen zijn voor "food" fotografie en vanwege zijn lichtsterkte breder inzetbaar.
Om ze allebei tegelijk te gaan halen, gaat me iets te ver. (plus dat ik de grootst mogelijke herrie met de directrice hier ga krijgen :mrgreen: )
Dus, voor detail en scherpte of voor lichtsterkte en iets minder (merkbaar???) detail, of beiden laten liggen en lekker gaan uiteten?
