Voor AF-objectieven heeft die "voorbij" oneindig instelling ook te maken in het functioneren van de AF zelf om een klein beetje "rondom" het scherpstelpunt op en neer te kunnen pendelen om op die wijze het beste scherpstelpunt te kunnen bepalen. Tevens in combinatie om kleine variaties in tolerantie rondom het oneindigpunt op te kunnen vangen.
jettiny schreef:@ Leon, net niet oneindig omdat de 17-50 mm van Tamron het oneindig punt voorbij gaat. Met een markering geeft Tamron dat zelfs nog aan. Bij mijn andere objectieven ook gemerkt dat net een klein tikkie terug betere scherpte geeft dan de scherpstelring naar zijn uiterste draaien.
De uiterste stand is bij alle AF-objectieven ook niet op het "ondeindig-punt" maar inderdaad
vóórbij het (optische) oneindigpunt.
Vóór het oneindigpunt scherpstellen is dus de verkeerde instelling bij sterrenfotografie.
Je moet "OP" het oneindig-punt zitten, niet ervoor, en niet erachter.