Dan nog een vraag: ik merk dat er vrij gauw een ruis te zien is. Zeker met het weer van de afgelopen dagen, grauw en grijs, is er al snel een lichte korrel te zien. Vind ik. Ook op een ISO 500 en een f/2.8-3.2 en dan heb ik nog niet eens overdreven de schaduwen of zwarte tinten omhoog gehaald. Ervaren jullie dat als storend? Ik namelijk wel vaak, ik heb een gruwelijke hekel aan korrels en ruis in mijn plaatjes. Ik zit in diverse (internationale) fotogroepen op Facebook en zie daar echt werkelijk fantastische dingen voorbij komen, helemaal zonder ruis of wat dan ook. Ik zit er dan de laatste tijd ook sterk aan te denken om naar een andere body te gaan, full frame. Niet omdat ik nou zo'n hebberig kreng wil zijn dat per se nieuw materiaal moet, een d7000 is een uitstekende body en ik kan me er prima mee uit de voeten, maar merk toch dat hij hier en daar ingehaald wordt. Materiaal is niet alles, dat realiseer ik me heel goed, maar toch merk ik een verschil met dat van mij nadat ik een aantal keer met de FX-body van een kennis wat plaatjes heb geschoten.
Nog een vraagje, gewoon voor de zekerheid... Als ik nu fullframe ga schieten, voldoen mijn lenzen dan nog?
@John74: Dat je er ongemakkelijke gevoelens bij hebt begrijp ik heel goed; het gros van de bazen van deze honden heeft geen idee wat hij aan de lijn heeft lopen of gebruikt het ter compensatie van een aantal dingen (
). De rozebrildragers zijn vaak nog het gevaarlijkst. Vertel ik op een verjaardag dat ik een Border Collie neem dan krijg ik aan alle kanten de vraag of dat nou wel verstandig is 'want die zijn wel heel actief he want die zijn gefokt voor schapendrijven he'. Maar wil ik een hond die op deze lijst staat, dan is het ineens allemaal een kwestie van opvoeding en socialisatie. En dan gaat het op een dag mis en dan wordt het een gevalletje dat-doet-ie-anders-nooit. Nu heb ik het geluk dat er vooral verstandige bazen op deze oproep gereageerd hebben, omdat ik ook duidelijk een aantal zaken vermeld heb in de oproep (loslopen is géén pré, ik moedig aanlijnen alleen maar aan tenzij de eigenaar er zeker genoeg van is dat zijn hond ook terugkomt als hij geroepen wordt.). De eigenaresse van Zina had jaren lang met haar getraind en aan wedstrijden meegedaan, heeft allerlei cursussen gedaan en Zina week geen seconde van haar zijde. Dan is het voor mij verantwoord genoeg om haar zonder riem te fotograferen. Morgen komt er een hond met riem. Het laatste wat ik wil bewijzen is namelijk dat ze met jan en allemal overweg kunnen. Van de juiste baas met zo'n hond heb je nooit last, want die erkent waar zijn hondenras ooit voor geweest is. Bezoek maar eens een evenement als Staffordtimes of een evenement van de pbcn.nl. Dat gaat allemaal zo gemoedelijk, deze mensen zijn zo gepassioneerd met hun honden bezig. Wat ik wél wil, is een keer een serie met gezellige foto's want die ben ik nog nooit tegengekomen. Het lijkt wel of er bijna geen positieve (maar realistische) berichten bestaan, met een keer een mooie foto, in plaats van een woeste hond. Maar ik wijk totaal af van het onderwerp. Ik vind het moeilijk om de bazen erbij te fotograferen. Mensen hebben toch gauw dat ze iets niet goed genoeg vinden aan zichzelf, met een hond heb je dat niet gauw. Ik weet vaak precies hoe ik een hond op de foto wil hebben, met mensen vind ik dat een ander verhaal, vind ik het lastiger om te selecteren hoe ik het wel wil hebben. Maar dat zet me wel weer aan het denken....
