Dat is niet helemaal waar wat je daar zegt. Er is maar een eigenaar van een onroerend goed, en uit diefstal afkomstige goederen kunnen niet van eigenaar wisselen (vergelijk: je kunt ook maar een keer tegelijk trouwen). Een goed dat (ter goeder trouw) gekocht wordt maar uit diefstal verkregen is, is in principe niet verkoopbaar.D. Haaksma schreef:Ze hielden de lens echt vast totdat duidelijk is wie de rechtmatige eigenaar is.
Dat hebben ze helemaal niet te doen.
Hij is n.b. te goeder trouw gekocht bij een dealer.
Hoezo vasthouden totdat duidelijk is wie de rechtmatige eigenaar zou zijn.
Dat is die vriend van jou.
Nikon heeft ook het recht van retentie niet.
Of gaan ze in de schoenen van een Officier van Justitie staan?
De dealer is onbedoeld een heler geworden voor gestolen goederen. Het recht van retentie hebben ze wel degelijk als er het vermoeden van fraude of diefstal is, ongeacht of jij ter goeder trouw bent. Mijn vader was autodealer, en moet jij eens kijken wat er gebeurt als een kentekenplaat niet klopt met het chassisnummer van de auto. Bij sterk vermoeden van diefstal heeft een reparatiestation bij mijn weten gewoon de plicht om het uit te zoeken (eventueel met inschakeling justitie), eventueel met retentie van de goederen als dat nodig is.
Zelf moet ik zeggen dat het een prettige gedachte is dat een dief "gepakt" wordt bij het eerste onderhoud. Aangezien ik al mijn spullen via dealers koop of de originele aankoopbon wil hebben, loop ik geen risico bij reparatie zelfs als het 2e hands spul is. Ik kan aantonen dat ik alles ter goeder trouw gekocht heb. Maar dure electronica komt ongemerkt best vaak naar het reparatiestation, en dan is het wel een prettig idee dat ze even checken of het plausibel is dat jij wel de eigneaar bent voordat ze tot reparatie overgaan.
Jaap