....Het kunstleer is in werkelijkheid ook een beetje grijzig...het is ook niet meer de jongste
Luc.
dynamisch bereik vergroten
Nog een aantal voorbeelden voor de liefhebber.
het was de eerste keer dat een URBEX lokatie opzocht met mijn D70 was voor mij wel een beetje vreemd om het zo te zien 17 jaar geleden heb ik daar namelijk nog gewerkt,wel leuk om te zien dat sommige dingen er gewoon nog waren.
#1
#2
#3
#4
#5
#6
#7
Allemaal als jpg geschoten varieerend van 8 tot 14 opnames.
Luc
het was de eerste keer dat een URBEX lokatie opzocht met mijn D70 was voor mij wel een beetje vreemd om het zo te zien 17 jaar geleden heb ik daar namelijk nog gewerkt,wel leuk om te zien dat sommige dingen er gewoon nog waren
.#1
#2
#3
#4
#5
#6
#7
Allemaal als jpg geschoten varieerend van 8 tot 14 opnames.
Luc
Laatst gewijzigd door luc op di apr 11 2006 9:17 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Amadeus Gould
Dank je wel Amadeus, URBEX is een afkorting van urban exploration oftewel foto's maken op verlaten en/of verboden locaties... 
De fabriek is de voormalig kalkzandsteen fabriek Bouwdewijn in Ossendrecht. Als je huis van voor 2000 en na 1960is is de kans aanwezig dat er stenen of elementen in verwerkt zijn die uit deze fabriek afkomstig zijn.
Hier zijn nog een aantal opnames die ik heb gemaakt.
#8
#9
#10
#11
#12
Het gekke is dat waneer je ze op volledig formaat bekijkt ze veel echter aandoen dan in 800x600. Dan lijken ze inderdaad een beetje 3D spelletjes achtig zoals sommige dat kunnen omschrijven.
Luc
De fabriek is de voormalig kalkzandsteen fabriek Bouwdewijn in Ossendrecht. Als je huis van voor 2000 en na 1960is is de kans aanwezig dat er stenen of elementen in verwerkt zijn die uit deze fabriek afkomstig zijn.
Hier zijn nog een aantal opnames die ik heb gemaakt.
#8
#9
#10
#11
#12
Het gekke is dat waneer je ze op volledig formaat bekijkt ze veel echter aandoen dan in 800x600. Dan lijken ze inderdaad een beetje 3D spelletjes achtig zoals sommige dat kunnen omschrijven.
Luc
-
janwerner
-
Amadeus Gould
Ik kan ze pittiger maken door er een S-curve op los te laten in PS maar persoonlijk vind ik ze daar niet echt mooier op worden.
Zoals ik al aangaf zien ze er in actual pixel formaat er veele malen realistischer uit dan de verkleiningen doen sugerreeren.
En natuurlijk is het een kwestie van smaak maar ook zeker een van wennen.
Fotografie is in mijn ogen nooit realistisch en zal dat ook nooit worden. TÃs net als met bier. De ene is gelijk lekker en de ander begint naar een stuk of 5 pas echt te smaken en er zijn er die nooit gaan smaken hoewel dat zeldzaam is.
Ik bedoel hier dus niet mee dat je het daar maar mee moet doen.
De techniek is zeker vatbaar voor verbeteren en dat ben ik natuurlijk altijd met je eens Janwerner
Luc
Zoals ik al aangaf zien ze er in actual pixel formaat er veele malen realistischer uit dan de verkleiningen doen sugerreeren.
En natuurlijk is het een kwestie van smaak maar ook zeker een van wennen.
Fotografie is in mijn ogen nooit realistisch en zal dat ook nooit worden. TÃs net als met bier. De ene is gelijk lekker en de ander begint naar een stuk of 5 pas echt te smaken en er zijn er die nooit gaan smaken hoewel dat zeldzaam is.
Ik bedoel hier dus niet mee dat je het daar maar mee moet doen.
De techniek is zeker vatbaar voor verbeteren en dat ben ik natuurlijk altijd met je eens Janwerner
Luc
-
RVK
- Clublid
- Berichten: 978
- Lid geworden op: ma mar 20 2006 2:43 pm
- Locatie: Nieuwerkerk ad IJssel
- Foto's bewerken toestaan: Ja
- Contacteer:
Hallo Luc.
Mooie techniek, echt een extra dat digitale fotografie oplevert t.o.v. analoge fotografie.
Met z/w film kon je ook wel iets doen, bv sterk niveleren en maskeren maar niet zo goed als bij dit systeem.
Ik zoek nog steeds naar goede literatuur over dit onderwerp daar ik graag zou weten hoe het wordt benaderd.
Het bereik van de licht gevoelige cellen wordt niet veranderd, dus door variatie in belichting worden “verschoven†resultaten verkregen
Ik kan me voorstelen dat je bv. 3 S curven (3 belichtingen) verschoven naast elkaar hebt die in de software samen gesteld worden tot een curve, maar hoe ziet die er uit?
De toonschaal van je foto’s spreekt mij wel aan, rijke toonschaal met veel stappen
Het resultaat lijkt iets op foto’s die in PS sterk zijn bewerkt met autofix, veel pastel tinten.
Wel vraag ik mij af waar de ruis vandaan komt, in stitch programma’s worden ook beelden gecombineerd en daar heb je allerlei problemen echter geen ruis.
Ik denk dat een A2 vergroting (of groter) van de fabriek een indrukwekkend resultaat geeft.
Mooie techniek, echt een extra dat digitale fotografie oplevert t.o.v. analoge fotografie.
Met z/w film kon je ook wel iets doen, bv sterk niveleren en maskeren maar niet zo goed als bij dit systeem.
Ik zoek nog steeds naar goede literatuur over dit onderwerp daar ik graag zou weten hoe het wordt benaderd.
Het bereik van de licht gevoelige cellen wordt niet veranderd, dus door variatie in belichting worden “verschoven†resultaten verkregen
Ik kan me voorstelen dat je bv. 3 S curven (3 belichtingen) verschoven naast elkaar hebt die in de software samen gesteld worden tot een curve, maar hoe ziet die er uit?
De toonschaal van je foto’s spreekt mij wel aan, rijke toonschaal met veel stappen
Het resultaat lijkt iets op foto’s die in PS sterk zijn bewerkt met autofix, veel pastel tinten.
Wel vraag ik mij af waar de ruis vandaan komt, in stitch programma’s worden ook beelden gecombineerd en daar heb je allerlei problemen echter geen ruis.
Ik denk dat een A2 vergroting (of groter) van de fabriek een indrukwekkend resultaat geeft.
-
Amadeus Gould
Janwerner HDR met iets meer PIT
Naar aanlijding van een tip van bsides heb ik er een layer mask overheen gelegd van de belichting die het dichts bij de HDR komt daarna heb ik hem ingesteld op darken en met de opacity van die layer kun je dan de pittigheid weer bijregelen dit werkt veel mooier dan een curve aanpassing vind ik zelf..
Ammadeus ik zal straks even kijken of ik een volledige uitleg in elkaar kan draaien.
Ik maak veel opnames maar het kan ook met minder ik ga daar binnen kort mee aan de gang.
Ik ga proberen om het toch met 3 geautobrackete opnames te doen.
Reden is dat je dan tussen de opnames door de camera niet meer hoeft aan te raken zodat de kans op beweging ook stukken minder is en het gaat uiteraard een stuk sneller.
Luc
Naar aanlijding van een tip van bsides heb ik er een layer mask overheen gelegd van de belichting die het dichts bij de HDR komt daarna heb ik hem ingesteld op darken en met de opacity van die layer kun je dan de pittigheid weer bijregelen dit werkt veel mooier dan een curve aanpassing vind ik zelf..
Ammadeus ik zal straks even kijken of ik een volledige uitleg in elkaar kan draaien.
Ik maak veel opnames maar het kan ook met minder ik ga daar binnen kort mee aan de gang.
Ik ga proberen om het toch met 3 geautobrackete opnames te doen.
Reden is dat je dan tussen de opnames door de camera niet meer hoeft aan te raken zodat de kans op beweging ook stukken minder is en het gaat uiteraard een stuk sneller.
Luc
Ik zal eerst even uitleggen wat HDRI eigenlijk inhoud.
De opnames van de fabriek zijn opgebouwd uit 8 tot 14 belichtingen 2/3 stop uit elkaar.
De foto's waar je hier naar kijkt zijn gewoon 8(24) bits jpegs en dus eigenlijk helemaal geen echte HDR.
Voor echt HDR heb je namelijk een speciale monitor nodig om 48 bits brede toonschalen te kunnen weergeven.
Deze monitoren maken gebruik van geavanceerde TFT techniek met een achtergrond verlichting die is opgebouwd uit hele felle witte high power leds. Het witste wit wat kan worden weergegeven door deze monitoren is letterlijk niet om aan te zien. Veel langer dan een seconde kun je er niet in kijken zo fel is het.
Ik noem de JPG's HDR omdat ze zijn gecreëerd gebruikmakend van een HDR file en HDR techniek dmv meerder opnames over een breed belichting bereik samen te voegen.
De 48 bits HDR file ziet er op een normaal scherm gewoon niet uit ,veel te donker uiteraard.
Maar ze bevatten wel de veel hogere detaillering in de toonschaal 8 bits heeft 256 niveaus per kleur terwijl 48bits Eigenlijk dus 16 bit maal 3 kleuren betreft 65536 niveaus per kleur. 8 bits kleur is dus eigenlijk 3x8=24bit kleur met kleur heb ik het hier dus over RGB.
En nu begint het te kraken want je scherm is 32 bit kleur HUH inderdaad
niet dus. het is slechts 24 bits kleur de resterende 8bits worden simpelweg niet gebruikt omdat geheugen controllers alleen efficiënt konden werken met hele happen van 32 bits data en dus niet met 24 bit.
Zo genoeg over bits….
Terug naar de HDR Jpg er moet dus een compressie plaatsvinden van 65536 nivo's tellende nauwkeurigheid en breedte naar 256 nivo's tellende nauwkeurigheid en breedte per RGB kleur per pixel. Deze vorm van compressie wordt tone-mapping genoemd.
Je gaat dus je met zorg en je zo nauwkeurig en over een veel breder bereik gemeten resultaat bijvoorbeeld samengesteld uit 11 belichtingen van 2/3 stop is dus 7,3 stops breed. Terugbrengen naar een gewone 8 bits jpeg dat lijkt dom en is het ook, maar de truc is dat dus waar bij een normale foto in de donkere partijen 0 en lichte 255 detail maximaal verloren gaat het bij de tonemap juist behouden blijft dat is wat de software wel probeert zo veel mogelijk te doen.
Ook in de hele hoge lichten en diepste schaduw zit dan altijd nog wel wat detail en eigenlijk is dat wat je oog in combinatie met onze hersenen ook doet.
Wij kunnen in donkere partijen nog detail zien en in hoge lichten ook.
Maak je er echter een normale foto van dan zie je dit dus vaak niet, een schaduw is dan vaak niet meer als een zwart vlak maar wij zijn er wel aan gewend geraakt dat een foto er zo uit hoort te zien.
Vandaar dat een getonemapte HDR er vaak een beetje vreemd 3D spelletjes achtig uit kan zien.
Luc
De opnames van de fabriek zijn opgebouwd uit 8 tot 14 belichtingen 2/3 stop uit elkaar.
De foto's waar je hier naar kijkt zijn gewoon 8(24) bits jpegs en dus eigenlijk helemaal geen echte HDR.
Voor echt HDR heb je namelijk een speciale monitor nodig om 48 bits brede toonschalen te kunnen weergeven.
Deze monitoren maken gebruik van geavanceerde TFT techniek met een achtergrond verlichting die is opgebouwd uit hele felle witte high power leds. Het witste wit wat kan worden weergegeven door deze monitoren is letterlijk niet om aan te zien. Veel langer dan een seconde kun je er niet in kijken zo fel is het.
Ik noem de JPG's HDR omdat ze zijn gecreëerd gebruikmakend van een HDR file en HDR techniek dmv meerder opnames over een breed belichting bereik samen te voegen.
De 48 bits HDR file ziet er op een normaal scherm gewoon niet uit ,veel te donker uiteraard.
Maar ze bevatten wel de veel hogere detaillering in de toonschaal 8 bits heeft 256 niveaus per kleur terwijl 48bits Eigenlijk dus 16 bit maal 3 kleuren betreft 65536 niveaus per kleur. 8 bits kleur is dus eigenlijk 3x8=24bit kleur met kleur heb ik het hier dus over RGB.
En nu begint het te kraken want je scherm is 32 bit kleur HUH inderdaad
niet dus. het is slechts 24 bits kleur de resterende 8bits worden simpelweg niet gebruikt omdat geheugen controllers alleen efficiënt konden werken met hele happen van 32 bits data en dus niet met 24 bit.Zo genoeg over bits….
Terug naar de HDR Jpg er moet dus een compressie plaatsvinden van 65536 nivo's tellende nauwkeurigheid en breedte naar 256 nivo's tellende nauwkeurigheid en breedte per RGB kleur per pixel. Deze vorm van compressie wordt tone-mapping genoemd.
Je gaat dus je met zorg en je zo nauwkeurig en over een veel breder bereik gemeten resultaat bijvoorbeeld samengesteld uit 11 belichtingen van 2/3 stop is dus 7,3 stops breed. Terugbrengen naar een gewone 8 bits jpeg dat lijkt dom en is het ook, maar de truc is dat dus waar bij een normale foto in de donkere partijen 0 en lichte 255 detail maximaal verloren gaat het bij de tonemap juist behouden blijft dat is wat de software wel probeert zo veel mogelijk te doen.
Ook in de hele hoge lichten en diepste schaduw zit dan altijd nog wel wat detail en eigenlijk is dat wat je oog in combinatie met onze hersenen ook doet.
Wij kunnen in donkere partijen nog detail zien en in hoge lichten ook.
Maak je er echter een normale foto van dan zie je dit dus vaak niet, een schaduw is dan vaak niet meer als een zwart vlak maar wij zijn er wel aan gewend geraakt dat een foto er zo uit hoort te zien.
Vandaar dat een getonemapte HDR er vaak een beetje vreemd 3D spelletjes achtig uit kan zien.
Luc
-
janwerner
-
janwerner
Dank voor je uitgebreide uitleg. Daarom is het ook van belang om zolang mogelijk met 16 bit (uit RAW verkregen) door te werken in Photoshop.luc schreef:Je gaat dus je met zorg en je zo nauwkeurig en over een veel breder bereik gemeten resultaat bijvoorbeeld samengesteld uit 11 belichtingen van 2/3 stop is dus 7,3 stops breed. Terugbrengen naar een gewone 8 bits jpeg dat lijkt dom en is het ook, maar de truc is dat dus waar bij een normale foto in de donkere partijen 0 en lichte 255 detail maximaal verloren gaat het bij de tonemap juist behouden blijft dat is wat de software wel probeert zo veel mogelijk te doen.
Ook in de hele hoge lichten en diepste schaduw zit dan altijd nog wel wat detail en eigenlijk is dat wat je oog in combinatie met onze hersenen ook doet. Wij kunnen in donkere partijen nog detail zien en in hoge lichten ook.
Luc misschien is een Fujifilm S3 Pro camera iets voor jou. Door het samenvoegen van de S- en R-pixels, de zogenaamde WIDE, krijg je al standaard belichtingen die een 1 tot 1,5 stop grotere belichtingsomvang hebben. Minder snel uitgebeten hoge lichten en betere doortekening in de schaduwen.
Mijn vrouw heeft een tijd met de Nikon D70 gewerkt en nu weet ik niet in hoeverre de D70s beter is, maar we waren niet te spreken over de resultaten van die D70.
-
Amadeus Gould
Dag Luc, Jan, foroumvrienden,
Luc je schreef:
Ongeacht de camera blijft dit m.i. een unieke techniek, veel meer dan je met een opname op film kunt bereiken. Voor een analoog fan zoals ik doet dit pijn, maar het is de waarheid
Amadeus Gould
PS ik vond de minder pittige opnamen mooier. De wat zachtere tinten gaven een bijna surrealistische indruk.
Luc je schreef:
Ik denk dat het bereik groter is. Ga ik ervan uit dat bij een foto het bereik 5 stops is en dat je ongeveer evenveel er boven als er onder zit bij gekozen belichting dan kom ik uit op een totaal bereik van 12,3 stops (11 x 2/3 + 5).Je gaat dus je met zorg en je zo nauwkeurig en over een veel breder bereik gemeten resultaat bijvoorbeeld samengesteld uit 11 belichtingen van 2/3 stop is dus 7,3 stops breed.
Ongeacht de camera blijft dit m.i. een unieke techniek, veel meer dan je met een opname op film kunt bereiken. Voor een analoog fan zoals ik doet dit pijn, maar het is de waarheid
Amadeus Gould
PS ik vond de minder pittige opnamen mooier. De wat zachtere tinten gaven een bijna surrealistische indruk.
Dat klopt inderdaad Amadeus het werkelijk bereik is dus nog groter.de fotos worden door de layering weer wat realistischer, Je ogen vinden gewoon weer wat normale ankerpunten die je bij een foto dus gewend bent te zien.
Janwerner ik ben blij met mijn D70s die toch weinig anders is als een D70 maar idd misschien zou een S3 pro om er bij te hebben wel wat zijn.
Ik ben het met je eens dat een D70 wel een beetje zijn eigenaardigheden heeft maar als je daar rekening mee houd zijn er best wel redelijke resultaten mee te behalen.
Luc.
Janwerner ik ben blij met mijn D70s die toch weinig anders is als een D70 maar idd misschien zou een S3 pro om er bij te hebben wel wat zijn.
Ik ben het met je eens dat een D70 wel een beetje zijn eigenaardigheden heeft maar als je daar rekening mee houd zijn er best wel redelijke resultaten mee te behalen.
Luc.
Laatst gewijzigd door luc op do apr 13 2006 11:53 pm, 1 keer totaal gewijzigd.