Ik zie echter, eigenwijs als ik ben, nog steeds niet in waarom een kleinere sensor op zich een probleem is. Zou je er ook een "probleem" mee hebben als dit de standaard was geweest die Oscal Barnack ontwikkeld had? Waarschijnlijk niet. Want er is niets fundamenteels mis met dit formaat. En dat is ook precies de situatie waarin velen onder ons zich bevinden; men is na een eventuele compactcamera bij een DSLR terecht gekomen, die vanwege begrijpelijke redenen (verkoopbaar zijn vind ik een hele, hele goede reden!) een APS-C formaat sensor heeft. Daar waren ook bijpassende objectieven bij te koop, dus er was (en is) geen probleem. Velen van ons hebben gewoon geen ervaring met het 35mm formaat, en missen dus ook niets.
Ondertussen zit er een tijd aan te komen dat het FX formaat een keuzemogelijkheid begint te worden. Zover is het naar mijn mening nog niet, want iets van 1800 Euro voor het D700 "instapmodelletje" is gewoon een hele berg geld. Gelukkig zijn er veel goedkopere camera's te koop met een DX formaat sensor, waarmee prima foto's te maken zijn. Sterker nog: onder bepaalde omstandigheden is het zelfs gunstig om zo'n camera te hebben in plaats van een camera met een FX formaat sensor.
Ik denk (of bedoel ik "hoop"
) dat de beide formaten nog wel een hele tijd naast elkaar gevoerd zullen gaan worden. En een keuze hebben vind ik altijd een goed idee.
Dit begijp ik niet hoor Joost. De D700 heeft een 95% zoeker, als ik me goed herinner fotografeer jij met een D200 die ook 95% heeft. Ik ben echt wel een miereneuker met composities, een 100% zoeker zou heel fijn zijn maar is voor geen reden geweest om niet al ca. 1,5 jaar van kwaliteiten de D700 te genieten. Het handmatig scherpstellen van mf-objectieven met de grotere, heldere zoeker van de D700 gaat ook veel makkelijker dan met een DX-zoeker. Bovendien, er is geen zekerheid dat een D700-opvolger wel een 100% zoeker zal krijgen. Zeker niet zolang Nikon vasthoud aan de wat mij betreft overbodige ingebouwde flitser.