Zo minachtend als je nu over DX doet, deed men jaren geleden ook over het 35mm formaat.
Kleinbeeld was immers een goedkoop aftreksel van het middenformaat.
en
Ik zou in dit verband wel eens willen weten (kan niet helaas) hoeveel compact-sensors er tov FX sensors verkocht zijn (en alle formaten daar tussenin). Ik denk dat die compact-sensors met grote meerderheid winnen. Wel, DAT is dan toch de standaard?
Ik bedoelde met mijn toevoeging geenszins om minachtend o.i.d. te zijn, echter alleen om het bestaan van DX (lange tijd alleen, tegenwoordig naast FX) te in een historisch perspectief te plaatsen. En dat is dat DX (in spiegelreflexcamera's van de ons bekende form-factor) toch ontstaan is bij gebrek aan betaalbaar produceerbare kleindbeeldformaat-sensoren, en dat met het beschikbaar komen van goedkopere grotere sensoren, de 'wereld' weer terug gaat evolueren naar die standaard. De rode draad in het concept van de handzame spiegelreflex die wij allemaal vasthouden is tenslotte veel meer de (rechts-

handig-) en handzaam-heid van een body, met zijn uitwisselbare objectieven en de standaarden daarin. Zoals de vorm van het glaswerk vóór, en die van het doosje áchter, de F-mount van Nikon.
Ik durf te stellen dat wanneer de industrie van meet af aan in staat was geweest 24*36 mm grote beeldsensoren met voldoende resolutie en lichtvangst te produceren, het DX formaat (
in spiegelreflexen) zelfs nooit had bestaan.
Want als er inderdaad een markt zou zijn waarin het DX formaat op zich zoveel enorme voordelen boven de andere factoren zou hebben, waarom verschijnen er dan geen D3-achtige camera's met DX-sensoren...... Kennelijk liefhebbers genoeg voor op dit forum
Of hebben we hier een gat in de markt ondekt....
Maar om (met excuses voor deze afdwalingen) toch even op de vraag van Fems1986 terug te komen:
Toen ik medio 2008 mijn (her)intrede deed in de actieve fotografie en ik mij op (veelal) indoor-sportfotografie ging richten, liet het budget mij toe om met een D300 te beginnen. De D3 lag nadrukkelijk buiten bereik, en de veel (lichtopbrengst) belovende D700 bestond alleen nog maar op NikonRumors.com
Bij het indoor-sportwerk waren de met de D300 haalbare ISO-waarden al snel te beperkt, en zodra het mogelijk was ben ik daarom overgestapt op de FUll-Frame D700. Evenveel, maar veel grotere pixels die daardoor per stuk veel meer licht vangen. En onlangs op de voor dit werk (momenteel) ultieme D3S, waarin (wederom ~ evenveel) pixels dat stuk voor stuk nóg een beetje beter doen.
Nikon: D4, 14-24 F2.8, 24-70 F2.8, 24-120 F4, 70-200 F2.8 VRII, 300 F2.8 VRII, SB-900, SB-700, TC-14 II