henkk schreef:
Kennelijk zijn hierover op basis van filmemulsies en vergrotingsstandaarden bepaalde keuzes gemaakt. Dat zou dan nu opnieuw moeten, maar op basis waarvan? 100% vergroting op wat voor scherm? Wat voor waarnemingsafstand (met of zonder lenzen of bril
)
100% vergroting heeft geen enkele zin, want dan ga je weer appels met peren vergelijken.
Het maakt nogal wat uit of je dan naar een 6 Megapixel, 12 Megapixel of 24 Megapixel beeld kijkt. Hoe meer megapixels, hoe groter de vergrotingsmaatstaf is waarbij je een beeld bij 100% staat te bekijken.
De DOF formulering zoals die er is voldoet voor algemene fotografie juist prima. Nog steeds, ook digitaal.
Een bepaalde
afmeting afdruk is daarbij de maatstaf, of de basis nu een 6, 12 of 24 megapixel camera betreft maakt niet uit.
Verkijk je verder niet op filmemulsies m.b.t. fotografie van 100 jaar geleden. Toen werden o.a. glasplaten gebruikt. Met 8x10 inch glasplaten had je met een "contactafdruk" een korrelloze prachtig scherpe opname op barietpapier die elke vergelijking met een huidig digitaal geprint beeld kan weerstaan.
De scherptediepte theorie houdt overigens geen rekening met eventuele afwijkingen door verstrooiing van het beeld door een grote filmkorrel bij hoge ISO-gevoeligheid bij bijv. kleinbeeldfilm, of ruis bij hoge ISO bij digitale sensors.
De basis achter DOF calculators (bron Paul van Walree:
http://toothwalker.org/optics/dof.html" onclick="window.open(this.href);return false; )
The concept of DOF
Depth of field can be treated in a theoretical framework that I will refer to as a concept. This concept is very useful because it enables extensive calculations and comparisons within the relatively simple theory of Gaussian optics. For this purpose it is assumed that the lenses are free of aberrations and that diffraction is nonexistent. The film (or digital sensor) is supposed a grainless recorder of the finest details, so that the image can be freely enlarged without loss of definition. All this is not true, but as long as we restrict ourselves to 'normal' photographic scenarios, the concept can be equated to practice with some confidence. The theory is on a separate page to preserve readability, but I will occasionally refer to an equation.
Merk je in je eigen praktijk dat de theorie te "grof" is voor het bepalen van de scherptediepte voor je hobby- of vakantiefoto's en je betere ogen hebt dan een ander, gebruik je simpel een wat scherpere maatstaf door een andere CoC-waarde te gebruiken.
De DOF calculator van Paul van Walree, gaat al uit van 3 verschillend in te stellen basis scherptecriteria gekoppeld aan allerlei opnameformaten. Die je desgewenst verder ook nog handmatig helemaal kunt bijstellen. Dus alles is naar elke gewenst scenario bij te regelen. Wil je je kamer behangen met foto-behangpapier en bekijk je die grote afbeelding op 30 cm afstand, kun je desgewenst met een beetje fantasie ook daar de juiste berekening voor maken.
Wil je echter onderling met elkaar beeld vergelijken, verschillen in opnameformaten duiden of wat dies meer zij, zul je simpel een vaste maatstaf moeten afspreken en gebruiken. Het bevreemd me dan echter uitermate dat diverse lieden bij het vergelijken van scherptediepte dan ineens die maatstaf niet meer belangrijk wordt gevonden en men van alles en nog wat vergelijkt wat kant nog wal raakt.
Doorgaans gebruiken we ook een metrisch stelsel om een kast op te meten en de vloerbedekking thuis, en gaan we met die gegevens naar de winkel, en meten het daar op met dezelfde maatstaf om met de juiste spullen thuis te komen die we nodig hebben. We gaan daar onderling toch ook niet meters, voet,
el, duim, palm en wat voor exotisch andere lengtematen er zijn door elkaar gebruiken, om ermee aan de gang te gaan, maar slechts één soort lengtemaat. Daarmee komen we tot resultaat. Niet met van alles door elkaar.
