Eén van de oudste stenen, nog overeind staande gebouwen in Nederland is de Pieterskerk. Gebouwd in opdracht van bisschop bernold (+1054) en koning, later keizer Hendrik de III en zijn trouwe prelaat. Het bouwen van deze kerk was nog een heel gedoe. Baksteen hadden ze toen nog niet, dus voerde men tufsteen - een licht, grijs gesteente van vulkanische oorsprong - aan over de Rijn uit de omgeving van Mainz. Dit moet een enorme logistiek met zich mee hebben gebracht. Hendrik en Bernold bouwden tegelijkertijd nog een viertal kerken, twee in Utrecht, de Lbuïnus in Deventer en de Maartenskerk in Emmerik (nu Duitsland). De zuilen zijn gemaakt van bontzandsteen. Ze werden - eveneens in de omgeving van Mainz,- uit één stuk gehakt, net als de kapitelen erboven op. Die zuilen zijn zo'n vijf meter hoog en wegen tonnen. Hoe ze dat geflikt hebben.
Deze plaat maakte ik vanaf de orgeltribune, waarvan jammer genoeg links en onder nog net een stuk te zien is. Toch vind ik deze plaat geslaagd, omdat je je hier zo'n vier meter boven de grond bevindt, min of meer ter hoogte van de machtige kapitelen. Ik heb niet veel aan de foto gedaan. In de raampartij op de achtergrond heb ik chromatische aberratie gecorrigeerd. Dat was het wel.
