Ik heb dit objectief gekocht in januari en zal in deze draad er informatie over delen. Wellicht dat sommigen van u het interesant vinden om meer van het objectief te weten te komen of bent u voornemens om er zelf eentje aan te schaffen. Mochten er vragen zijn, schroom niet. Ik zal zo goed mogelijk antwoord geven.
Die dikke 400 dus, dit is hem.
Waarom is hij nu eigenlijk zo dik en zwaar zult u denken. Nou dat zit hem voornamelijk in de lichtsterkte van het objectief. Het maximaal in te stellen diafragma is F2.8. Deze lichtsterkte valt op zich nog wel mee, er bestaan immers zelfs objectieven met F2.0 of F1.4 diafragma mogelijkheden maar in combinatie met de lengte van het objectief wordt het een ander verhaal. Hoe langer namelijk het bereik van het objectief hoe groter de bouw moet zijn om toch de waarde van F2.8 te kunnen doorlaten. Voor een 400mm is dit het 'snelste' of meest licht sterke 400mm objectief dat Nikon levert.
Hoe groot is nu eigenlijk het verschil met bv. een welbekend objectief als de 70-200 ? wel dat verschil is hieronder te zien. Links de 400 en daarnaast een 70-200 (uiterst rechts ligt nog een 200 f2)
Het frontglas is dus best wel groot maar dat is ook te zeggen voor de rest van het objectief. Alles is groot dik en zwaar eraan.
Hieronder een voorbeeld van de 400 naast een 50mm lensje. Ook zichtbaar de fraaie, stevige flightcase waarin het objectief wordt geleverd.
Maar dan naar buiten met het spul, daar is hij tenslotte voor gemaakt. Een stevig statief is geen prettige bijkomstigheid maar een absolute noodzaak. Het geheel van objectief, camera en de rest (straps, beugels etc) weegt ongeveer een kilo of 7 en dat vereist een heel stabiel platform. Als statief heb ik gekozen voor een Gitzo 5541 met een Wimberley II schommelkop. De eerste ervaringen zijn heel positief overigens.
De eerste keer naar buiten was wel even nadenken hoe je dat doet. Je neemt hem niet even mee in de rugzak het veld in, althans dat komt misschien nog wel maar daar had ik nog even de moed niet voor op de eerste keer uitproberen. Uiteindelijk ben ik bij Schiphol aanbeland alwaar ik langs de startbaan het objectief heb uitgeprobeerd.
Een stevige koude bries op een open terrein terwijl het een beetje heijig was, dat waren de omstandigheden. Verder was het helder en droog weer dus er kon worden gefotografeerd.
Eerste indruk ? wat een snelle AF is dit ook weer. Ontstellend snel en accuraat. tweede indruk was, oei wat een korte DOF op grotere diafragma's. Dat is nog wel iets om rekening mee te houden overigens. Ook belangrijk is een snelle sluitertijd. Hoewel een stevig statief en VR absoluut helpen is een snelle sluitertijd de beste remedie voor scherpe platen (zeker met bewegende objecten als vliegtuigen). Ik ben hier wel de fout mee in gegaan met een hoop foto's overigens.
Ik heb flink wat foto's gemaakt en heb daarbij gebruik gemaakt van een 1.4 en een 1.7 teleconverter. Tot mijn grote verbazing zie je daar nagenoeg geen achteruitgang in kwaliteit van terug met dit objectief.
Een aantal voorbeeld foto's heb ik als link hieronder opgenomen. Het zijn er wat van vliegtuigen maar ook een aantal van een graafmachine. Omdat deze stilstond was het een dankbaar object om de Tc's mee te proberen. Het zijn dus geen studio opnamen onder gelijke omstandigheden. De instellingen varieren en er was meer en minder licht gedurende het maken van de foto's
Vliegtuigen
400mm, F7.1, 1/800, ISO 200
550mm, F7.1, 1/800, ISO 200
650mm, F11, 1/400, ISO 250 Deze heeft een te korte sluitertijd gehad (bovendien stond de VR uit)
Graafmachine
400mm, F4.5, 1/800, ISO 200
550mm, F5.6, 1/800, ISO 200
650mm, F10, 1/400, ISO 250
Diversen
650mm, F10, 1/400, ISO 250
550mm, F7.1 1/800, ISO 200
400mm, F3.2 1/800, ISO 200
Mijn eerste bevindingen zijn:
- je statief kan nooit stevig genoeg zijn
- 400mm en langer vereist snelle sluitertijden voor optimaal scherpe foto's. VR helpt maar snelheid is alles
- 2.8 op 400mm is een heel dunne DOF. Belangrijk om aan te denken voor bijvoorbeeld voetbal en dergelijke waarbij je anders maar 1 speler scherp hebt in plaats van 2
- een goede tas of koffer met wieltjes is een must als er langere afstanden te voet moeten worden afgelegd. U kunt vast wel raden waarom.
- op langere afstanden kun je te maken krijgen met luchttrillingen die zorgen voor onscherpte
- je trekt heel wat aandacht van voorbij rijdende mensen, veel mensen knopen een praatje met je aan en vraagt wat het voor spul is.
Ik denk niet dat ik met deze eerste sessie het uiterste uit het spul heb gehaald. Het heeft me het inzicht gebracht dat ik nu heb en kan op die manier een volgende keer weer betere foto's met de combinatie maken.Zodra ik dat heb gedaan zal ik weer posten.
gegroet,
Michael
