DX FX Macro

[Hagrid]

Stel, ik neem een FX 90mm macro objectief op een FX camera., en zorg dan dat ik een 1:1 beeld op de sensor heb.
Daarna plaats ik dat 90mm FX objectief of een DX camera. Heb ik dan nog steeds een 1:1 beeld, of is het dan 1.5 x zo groot geworden?
En als dat zo is, Zou ik dan met een FX 60mm macro objectief op een DX camera hetzelfde resultaat krijgen als met een 90mm op een FX?

[gijs sandberg]

Beste Marc,

Je maakt een denkfoutje.
Als je met dezelfde afbeeldingsmaatstaf overschakelt van FX naar DX wordt de sensor (beeldvlak) kleiner, dus ook het oppervlak van het onderwerp.

Als je de brandpuntsafstand verkleint, gebeuren er andere dingen.

Groeten, GIjs

[emdeklerk]

1 op 1 blijft altijd 1 op 1, oftewel 100% reproductie.

Een kever van 10mm lengte geeft bij 1 op 1 dus een afbeelding van 10mm lengte op de sensor.

Op een DX-sensor heb je dus weinig omgeving op je foto, op FX heb je al veel meer omgeving, op een Leica S2 met een sensor van 45x30mm heb je ontzettend veel omgeving op je plaatje.

Helaas wordt formaatvullend werken nog wel eens verward met 1 op 1. Geheel en al ten onrechte.

[Bob42]

1 op 1 is inderdaad altijd 1 op 1.
Met een DX-camera wordt het beeld wel 1,5 keer zo groot omdat het wordt gecropt. Dat is geen bezwaar omdat je meer pixels op je onderwerp hebt (behalve als je een D800 hebt).
Het maakt qua afbeeldingsmaatstaf niet uit of je met een 60mm of een 90mm objectief werkt, want beide reiken tot 1 op 1 en dat is dus precies gelijk. Het verschil is dat je dichter op je onderwerp moet kruipen naarmate de brandpuntsafstand korter wordt.

[george013]

Je moet goed in de gaten houden dat de verhouding 1 op 1 slaat op de projectie van het beeld op de sensor. Richt je op iets van 10mm groot, dan is de projectie van dat onderwerp ook 10mm op de sensor, ongeacht de grootte van die sensor. Op een FX, grotere sensor, zul je dus meer omgeving zien als bij een DX, kleine sensor.
George

[Bob42]

Om die lijn nog wat door te trekken: De Nikon 1 heeft een nog kleinere sensor. Als je daar via de adapter een Macro- objectief op zet, blijft het 1 op 1, maar het ( crop) resultaat levert een spectaculair beeld op.

[Léon Obers]

Ondanks 1:1 kan het werken bij macro met het DX-formaat (of kleiner) daarmee wel voordelen hebben ten opzichte van FX als je ernaar streeft een onderwerp zo groot mogelijk binnen het opnameformaat gefotografeerd te krijgen.

Als je verder gaat vergroten (bijv. 5:1 of 10:1 of nog groter) kent elk opnamesysteem zijn limieten waar je rekening mee moet houden. Het is dan de vraag welk voordeel prevaleert tegenover een ander nadeel. Die vraag is niet één twee drie te beantwoorden.
Bij erg sterke vergrotingen wordt o.a. gebruik gemaakt van microscoop objectieven. Afhankelijk van het type en de combinatie met andere onderdelen is de beeldcirkel dikwijls relatief klein. FX wordt daarbij mogelijk niet meer uitgedekt. Dus ook hier kan het DX formaat (of micro 3/4 formaat) in het voordeel zijn. Door de hogere pixeldensiteit van kleinere sensors kom je praktisch gezien echter wel eerder aan problemen door diffractie en is het specifiek uitzoeken van hoogwaardige kwaliteit objectieven nog belangrijker dan bij het FX formaat. De scherpte bij dergelijke vergrotingsmaatstaven haalt het meestal al lang niet meer met de gegeven pixeldensiteit van tegenwoordige camera's. Dan is het echt uitzoeken of met "dezelfde" pixeldensiteit maar dan op FX (bijv. de D800) en dan 1,5x groter fotograferen dan bij DX om formaatvullend te kunnen werken, dat nog voordelen kan opleveren.

De echte die-hards in macro/micro fotografie zoeken specifiek uit bij welk diafragma de beste scherpte wordt verkregen. Bij dat meestal beperkte diafragma hoort een miniem kleine scherptediepte. Voor de hoogste scherpte rekent men de scherptediepte nog krapper uit zodanig dat het past binnen de pixeldensiteit van de sensor. Met dat gegeven maakt men stacks van vele opnamen waarbij de verplaatsing telkens niet meer is als wat binnen die scherptediepte van die enkele pixel past (verplaatsingen van een hondertste van een millimeter of zo). Dan alle opnamen laten doorrekenen in een stacking programma. Dan het resultaat.

Zie een spectaculair voorbeeld wat ik eens tegenkwam op Flickr van een stack van 687 opnamen.
http://www.flickr.com/photos/29369066@N ... otostream/" onclick="window.open(this.href);return false;
Groter: http://www.flickr.com/photos/29369066@N ... otostream/" onclick="window.open(this.href);return false;

[George Fennes]

1 op 1 blijft altijd 1 op 1, oftewel 100% reproductie.

Een kever van 10mm lengte geeft bij 1 op 1 dus een afbeelding van 10mm lengte op de sensor.

Op een DX-sensor heb je dus weinig omgeving op je foto, op FX heb je al veel meer omgeving, op een Leica S2 met een sensor van 45x30mm heb je ontzettend veel omgeving op je plaatje.

Helaas wordt formaatvullend werken nog wel eens verward met 1 op 1. Geheel en al ten onrechte.

EMdeKlerk dit is tenminste een duidelijke uitleg, bedankt!

Léon jouw bericht had ik nog niet gelezen, maar ook daar mijn complimenten voor!

[Hagrid]

1 op 1 blijft altijd 1 op 1, oftewel 100% reproductie.

Een kever van 10mm lengte geeft bij 1 op 1 dus een afbeelding van 10mm lengte op de sensor.

Op een DX-sensor heb je dus weinig omgeving op je foto, op FX heb je al veel meer omgeving, op een Leica S2 met een sensor van 45x30mm heb je ontzettend veel omgeving op je plaatje.

Helaas wordt formaatvullend werken nog wel eens verward met 1 op 1. Geheel en al ten onrechte.

In mijn optiek zal daarom de uiteindelijke foto, bij eenzelfde weergave (pixels/inch), dus minder omgeving hebben, en "het beest" daardoor 1,5x zo groot zijn.

[emdeklerk]

Bob42:
"Met een DX-camera wordt het beeld wel 1,5 keer zo groot omdat het wordt gecropt."

Hagrid:
"In mijn optiek zal daarom de uiteindelijke foto, bij eenzelfde weergave (pixels/inch), dus minder omgeving hebben, en "het beest" daardoor 1,5x zo groot zijn."

Zucht. Voor mij snappen jullie er geen barst van.

Wat is er nu zo moeilijk aan het gegeven dat 1 op1 altijd 1 op 1 blijft ongeacht welk filmformaat of sensorformaat dan ook?

George Fennes: bedankt. Jij snapt waar het om gaat.

[Bob42]

Bob42:
"Met een DX-camera wordt het beeld wel 1,5 keer zo groot omdat het wordt gecropt."

Hagrid:
"In mijn optiek zal daarom de uiteindelijke foto, bij eenzelfde weergave (pixels/inch), dus minder omgeving hebben, en "het beest" daardoor 1,5x zo groot zijn."

Zucht. Voor mij snappen jullie er geen barst van.

Wat is er nu zo moeilijk aan het gegeven dat 1 op1 altijd 1 op 1 blijft ongeacht welk filmformaat of sensorformaat dan ook?

George Fennes: bedankt. Jij snapt waar het om gaat.

Jammer dat ik na vele duizenden macrofoto's nog altijd niet snap waarom ik met DX een sterkere vergroting krijg ik weet wel wat 1 op 1 betekent, maar de gemiddelde leek, zoals ik dus, snapt met zo'n uitspraak niet dat FX en DX dus wel tot verschillende resultaten leiden. Zoals uiteraard met alle soorten fotografie. Of puristen daar nu aan willen of niet, er is nu een,aal een cropfactor. Laat mij dus maar lekker aanklungelen

[george013]

De vergrotingsmaatstaf, hopelijk het goede woord, is een optisch begrip. Je voorwerp wordt door de lens geprojecteerd op een oppervlak in een verhouding 1:1 als de grootte van het voorwerp gelijk is aan de grootte van het geprojecteerde beeld in gelijke eenheden. Hier zit de spraakverwarring in. Er is geen sprake van een plaatje/foto.
Dat het beeld wat je krijgt bij een afdruk en suggereert dat je meer hebt, is een ander verhaal.
George

[emdeklerk]

Beste Bob42,

Het begrip "cropfactor" is ten ene male volstrekt irrelevant waar het gaat om een opname in de reproductiemaatstaf 1 op 1.

1 op 1 is 1 op 1. Ongeacht het opnamemedium, opnameformaat of cameramerk, -type of -model.
Het is net zoiets als zeggen dat een Nikon F2 een cropfactor heeft ten opzichte van een Hasselblad.
Nogmaals: er is altijd weer die verwarring tussen formaatvullend fotograferen van bijvoorbeeld insecten en bij verschillende formaten in 1 op 1 werken.
Als ik ansichtkaarten wil fotograferen in 1 op 1 zal ik toch echt naar een 13 x 18cm-camera moeten grijpen.
Als ik mensenvlooien wil fotograferen in 1 op 1 zou ik kunnen volstaan met een Minox - als daar een macro-objectief voor zou zijn...
Ik kan natuurlijk ook die mensenvlooien met een 13 x 18cm-camera fotograferen, maar dan heb ik wel heel veel omgeving in beeld.
Fotograferen is keuzes maken, maar die keuzes worden vaak gedicteerd door de (zelfgegeven) opdracht....

Het woord klungelen zou ik niet direct in de mond willen nemen waar het gaat om jouw fotografie: het is niet meer dan wat jij gewend bent bij het fotograferen in 1 op1,, een gewenning die 1 op 1 volgt uit jouw keuze voor DX.

[Léon Obers]

Ik heb toch het idee dat je te strak vasthoudt aan enkel dat meetkundige gegeven van die 1:1 als optische maatstaf van een objectief.
Dat is slechts een deel van het verhaal.

De impact van wat je als foto overhoudt doet praktische gezien wel degelijk ter zake welk opnameformaat je gebruikt (dat geef je zelf al aan met het voorbeeld van een ansichtkaart).
Dat is de benadering zoals door de meesten mensen hier bedoeld, maar misschien minder exact omschreven.
Doorgaans gaat men meer uit van de praktische benutting van het opnameformaat, wat je zo goed mogelijk wilt gebruiken. Een vlieg als je die helemaal erop wilt hebben met weinig ruimte eromheen heb je bij DX een minder sterke vergrotingsmaatstaf nodig dan dat je dat wilt fotograferen met een FX camera. Daar moet je juist wat dichterbij gaan om minder van die omgeving erop te krijgen. In dat geval ervaar je direct een praktische beperking van FX versus DX als je op de kortste instelafstand zit. Macrolenzen gaan standaard niet verder dan 1:1. Met DX heb je daarbij dan simpelweg meer voordeel dat er dan minder op komt, en je per definitie dan een betere benutting hebt van die 1:1 vergrotingsmaatstaf dan bij FX. Dus toch een grotere vlieg bij DX "als foto", ondanks de 1:1 dan bij FX.
Dat is het tweede stuk van het verhaal.

Hoe groot wordt die foto afgebeeld op een monitorscherm of als print aan de muur?
Kom je bij elkaar misschien wel aan een 50-voudige vergroting ondanks de "1:1" wat je met die macrolens hebt gebruikt.
Dat is het derde stuk van het verhaal.

[pveenstra]

Wat ik in het verhaal van Leon herkenbaar vind, is dat de vergrotingsfactor op de sensor mij helemaal niet interesseert. Wat heb ik en degene aan wie ik mijn foto wil laten zien, daaraan?
Wat er uiteindelijk op het scherm of op het printje komt, daar gaat het om. En zo beschouwd treedt er wel een verschil op tussen DX en FX. En verliest de aanduiding 1:1 geheel zijn waarde. Eigenlijk vreemd dat dit op macro objectieven vermeld wordt....