Vorige week een snoepje voor mijzelf gekocht. Ik had een 50 mm 1.8D besteld, echter er is een 50 mm 1.8G binnen gekomen, deze toch maar genomen. (159 Euro).
Reden van de aanschaf:
1. Lekker weinig scherptediepte is mogelijk.
2. Hogere sluitertijden bij weinig licht, zodat ook mensen nog redelijk te fotograferen zijn.
(Met de 18-200 kan ik bij dezelfde verlichtingsomstandigheden ongeveer even scherpe foto;s maken door de IS, dit scheelt ongeveer 3 stoppen bij mij en op 50 mm scheelt het diafragma ook ongeveer 3 stoppen. Dus b.v. voor het fotograferen van kerk interieuren heeft de aanschaf minder zin.).
Nu heb ik natuurlijk de lens lekker geprobeerd.
De hoeveelheid Dof is aanzienlijk minder dan ik kan bereiken met de 18-200
Er is een flinke hoeveelheid backfocus, nog niet uitgebreid getest, maar dit merkte ik min of meer onmiddelijk.
Bij vergelijkbare omstandigheden (f6.3 1/1250 sec beide lenzen op 50 mm) was het verschil tussen de 50 mm en de 18-200 mm maar heel erg weinig. Ik had zelfs het 'gevoel' dat de 18-200 scherper was in het midden van het beeld.
Laat ik me even positief uitdrukken, de prestaties van de 18-200 op 50 mm en 6.3 zijn zeer indrukwekkend. Ze doen eigenlijk niet onder voor de 50 mm.
Maar ik hoor altijd dat een prime lens ook deze een veel beter beeld geeft dan een (super)zoom onder dezelfde omstandigheden. Is dat een Urban legend, of geld dit niet voor deze combinatie, of heb ik gewoon nog niet voldoende of niet goed getest en gekeken ?
Blij dat mijn 18-200 het zo goed doet.
En blij met de 50 mm en het grote diafragma.
Vraagtekens bij de kwaliteit van de 50 mm vergeleken met de 18-200.
Vriendelijke groet,
Ben
