De body stond op A standje, ISO 200, diverse diafragma's gekozen en wat self-timer shots genomen vanaf statief, richting hetzelfde muurtje.
De RAW files zijn 1 op 1 naar JPEG geconverteerd. Verder geen instellingen aangepast. Op flickr kun je de enorme originelen bekijken, dan kun je ook beter inzoomen op de resolutie verschillen.
#1 @200mm f/4.5 (vol open)

Origineel: http://www.flickr.com/photos/chasa-imag ... otostream/" onclick="window.open(this.href);return false;
#2 @200mm f/5.6

Origineel: http://www.flickr.com/photos/chasa-imag ... otostream/" onclick="window.open(this.href);return false;
#3 @200mm f/11

Origineel: http://www.flickr.com/photos/chasa-imag ... otostream/" onclick="window.open(this.href);return false;
#4 @200mm f/22 (helemaal dicht)

Origineel: http://www.flickr.com/photos/chasa-imag ... otostream/" onclick="window.open(this.href);return false;
Wat opvalt bij f/4.5 is een lichte mate van vignetering. (nee, er zat geen zonnekap op)
Bij f/5.6 is het beeld al akelig scherp. Vanaf f/11, en zeker bij f/22 zie je duidelijk weer meer onscherpte door diffractie (?).
Wat me wel opvalt is dat de D800E f/32 instelling op het objectief vastlegt als f/22. En bij vol open wordt keurig f/4.5 in de EXIF vastgelegd, maar één nokje verder op het objectief, wordt niet gezien als een stapje hoger qua diafragma getal. M.a.w. de body loopt achter op de werkelijke instelling. Misschien een kwestie van de mechanische tolerantie van de diafragma nok?