Bericht
door Wilci » di okt 07 2014 11:26 am
Ik kan je een voorbeeld geven (wel via PB) van een fotograaf die per wedstrijd ruim 100 foto's op het net pleurt ter inzage. Daartussen zit veel bagger: ruggen, foto's zonder bal, scheef, 3 foto's van dezelfde actie, etc. Maar her en der zitten ook pareltjes verscholen.
Na er 40 bekeken te hebben haak je af omdat het veel te veel is en teveel bagger. Die prachtige foto op nr 74 zie je niet meer omdat je dan al bent afgehaakt. Die fotograaf staat bekend als een slechte amateurfotograaf. Laat hij alleen maar die goede 15 foto's zien en dat consequent vol zou houden, zou hij bekend staan als een goede fotograaf. Laat hij alleen die 5 superplaatjes zien dat is het een topfotograaf.
Wie hore wil die hore.
Ouders vinden alles prachtig wat je maakt als hun kind er maar op staat. Maar ik fotografeer niet om ouders te plezieren. In den beginne heb je misschien maar 4-8 mooie platen per wedstrijd of misschien nog minder. So what? Je gaat toch altijd voor de ultieme sportplaat? En, die ligt verscholen in elke wedstrijd van de mini's tot en met de eredivisie.
Mindere foto's gebruik je alleen als het een journalistieke interessante foto is en je hebt niks anders (doelpunt, overtreding die leidt tot cruciale rode kaart, etc.)
Ik schiet voor een beeldbank, een sportwebsite en een weekkrant.