Beschikbaarheid onderdelen

[fransST]

Ik heb in 2010 een nieuwe D5000 gekocht. Het toestel heeft ondertussen zo’n 19500 clicks.
Sinds vorig jaar heb ik onregelmatig een foutmelding: “ FOUT. Druk opnieuw op de ontspanknop”.
I.p.v. opnieuw de ontspanknop in te drukken moet ik de camera uit- en weer aanzetten om een foto te kunnen maken. Erg vervelend als je net op een bepaald moment een foto wil maken.
Volgens de handleiding dient men bij dergelijke melding contact op te nemen met door Nikon geautoriseerde servicevertegenwoordiger.
In mijn geval is dat Proricep in Zaventem.
Toen ik met dat bedrijf contact opnam werd mij doodleuk gezegd dat deze camera al geruime tijd niet meer verkocht werd en zij er geen onderdelen voor hebben en derhalve de camera niet kunnen herstellen.
Bestaat er niet zoiets ( consumentenrecht) dat fabrikanten tot - meen ik - minstens 10 jaar na einde productie onderdelen dienen te leveren ???

Frans

[jan24]

Ik meen 7 jaar, naar Nederlandse maatstaven.
Probeer de importeur eens voor correcte informatie, of Nikon Nederland in Beverwijk.

[ReneG]

1. Zoals gezegd contact opnemen met Nikon Service (Ik weet niet of Nikon dat in Belgie zelf doet zoals in NL). Dat gezegd hebbende, ik acht de kans groot dat de kosten voor reparatie (tijd en onderdelen) aanzienlijk hoger zijn dan de rest/2e handswaarde van een D5000. Een reparatie kost al snel meer dan 200 euro. Dat is een D5000 economisch (en ook qua 2e hands prijzen) niet meer waard.

2. Er bestond tot voor kort géén verplichting om onderdelen beschikbaar te hebben voor reparatie. Wel mocht een consument uitgaan van een redelijke levensduur van een apparaat (daar zijn geen harde criteria voor, wel soms wat jurisprudentie). In eerste instantie geldt daarbij garantie (standaard 2 jaar) via de verkopende partij. De producent komt pas om de hoek kijken bij aanvullende garantie (mits afgesloten bij de producent) of wanneer sprake is van een fabrieks/productiefout, waardoor het apparaat geen redelijk verwachte levensduur heeft behaald. Wat die levensduur is verschilt per apparaat. Wat overigens los staat van het feit dat sommige producenten soms zaken alsnog onder coulance vervingen.

Medio 2021 komt er (of is er wellicht al?) Europese wetgeving die in het kader van 'Right to repair' stelt dat producenten voor electronica, afhankelijk van het soort product, 7 tot 10 jaar onderdelen voor reparatie aan moeten bieden. Dat zal verwacht ik niet met terugwerkende kracht van toepassing zijn op modellen die op het moment van ingaan van de wet al uit de handel zijn.

10 jaar lijkt me een meer dan redelijke levensduur voor een camera, los van het feit dat veel camera's langer meegaan. Maar er zijn er ook genoeg die dat niet halen.

[ben42]

Mijn verwachting van de levensduur van 'spullen' is over het algemeen hoog. Voor Nikon bij mij zelfs zeer hoog. Zelfs de accu's houden het heeeeel lang vol in jaren.

Maar wat MOGEN we verwachten? Wat je verwachting mag zijn is over het algemeen niet zo heel hoog.
Voor Foto en video is de verwachting in levensduur:
2 jaar voor producten tot 200 Euro.
3 jaar voor producten vanaf 200 Euro.
4 jaar voor producten vanaf 400 Euro.

Zie b.v. het volgende lijstje.
Levensduur

Verschillende winkels en leveranciers hanteren wel verschillende lijstjes, maar over het algemeen is de levensduur op die lijstjes veel minder dan wat ze aangeven aan de klant als de klant vraagt hoelang een product mee gaat. Voor vrijwel alle producten blijft de levensduur 'beperkt' tot 4 jaar in die lijstjes.

Met vriendelijke groet,
Ben

[ReneG]

Wat je linkt is het resultaat van een onderzoek door een Nederlandse ondernemersvereniging naar de gemiddelde gebruiksduurverwachting (vreemde term) bij 'normaal' gebruik in de praktijk. Ik betwijfel of dit echt de levensduur is, mede gezien de getallen die m.i. aan de lage kant zijn. En ik heb in de consumentenelectronica gewerkt, producten worden echt wel ontwikkeld voor langer gebruik dan deze lijstes. Dit lijkt me meer de gemiddelde vervangingstermijn in de praktijk, die wordt neergezet als 'gebruiksduurverwachting'. Ik zou het onderzoek wel eens willen zien en welke parameters gelden. Dit klinkt een beetje als zijnde geschreven in het voordeel van ondernemers.

Verder zegt het niets over waar je recht op hebt (of zou moeten hebben). of dat het een richtlijn is die winkels zouden moeten hanteren, al zullen die hier denk ik graag gebruik van maken. Maar gezien de termijnen in de nieuwe Right-to-Repair wetgeving is de EU in ieder geval ook een andere mening toegedaan...

[MarcoEos70D]

Wat je linkt is het resultaat van een onderzoek door een Nederlandse ondernemersvereniging naar de gemiddelde gebruiksduurverwachting (vreemde term) bij 'normaal' gebruik in de praktijk. Ik betwijfel of dit echt de levensduur is, mede gezien de getallen die m.i. aan de lage kant zijn. En ik heb in de consumentenelectronica gewerkt, producten worden echt wel ontwikkeld voor langer gebruik dan deze lijstes. Dit lijkt me meer de gemiddelde vervangingstermijn in de praktijk, die wordt neergezet als 'gebruiksduurverwachting'. Ik zou het onderzoek wel eens willen zien en welke parameters gelden. Dit klinkt een beetje als zijnde geschreven in het voordeel van ondernemers.

Klopt. Wat je ziet in de jurisprudentie, is dat de geschillencommissies en rechters dit lijstje terzijde schuiven omdat het uitgaat van aannames (bijvoorbeeld die dat je van een duurder product een langere levensduur mag verwachten), terwijl die aannames nergens op gebaseerd zijn.

Het is een lijstje waar heel vaak mee geschermd wordt, maar ten onrechte.

[EdvandeZilver]

Maar even buiten alle levensduurverwachtingen en op voorraad te houden onderdelen voor electronica, terug naar de vraag van de topic starter.
Is het economisch wel verantwoord om een 10 jaar oude camera te laten fixen terwijl goed werkende vergelijkbare exemplaren voor minder dan de reparatiekosten aan te schaffen zijn?
Of het moet een heel simpele reparatie zijn.
Trouwens al eens geprobeerd om het geheugenkaartje te vervangen of de contacten naar het objectief te reinigen met 'n druppeltje alcohol op 'n oorwatje?

[ben42]

Klopt. Wat je ziet in de jurisprudentie, is dat de geschillencommissies en rechters dit lijstje terzijde schuiven omdat het uitgaat van aannames ....

Voor producten tot een paar honderd euro is het volgens mij niet zinvol om hierover een procedure te beginnen. De 'restwaarde' van het product is over het algemeen veel lager dan de werkelijke waarde en dat is de moeite niet meer.
Alleen in vrij uitzonderlijke gevallen komt het tot een rechtzaak.
Vervelend, maar als een product kapot gaat na de 'verwachte levensduur' op dit soort lijstjes, dan kost het veel moeite om dit nog vergoed en of gerepareerd te krijgen als dat al lukt.

..... aannames (bijvoorbeeld die dat je van een duurder product een langere levensduur mag verwachten), terwijl die aannames nergens op gebaseerd zijn.

Grappig is dat, bij Nikon is het zo dat duurdere producten langer mee gaan, dat kan in de 'shuttercount' zitten, of de degelijkheid van een toestel. Natuurlijk is dit wel afhankelijk van het gebruik, maar bij eenzelfde gebruik gaan duurdere producten over het algemeen langer mee bij Nikon. (Is dit niet zo voor Canon ?).

Bij Witgoed ga ik er ook vanuit dat een b.v. een wasmachine van 2500 Euro langer (meer wassen) meegaat dan een wasmachine van 400 Euro.

Hoewel het in Nederland en Europa beter geregeld is met consumentenrechten dan in de meeste andere delen van de wereld, valt het in de praktijk flink tegen als je een probleem hebt. Zelf betwijfel ik nog wel eens de 'geclaimde rechten'. Maar zelfs het recht hebben en het recht krijgen, daar zit nog een groot verschil tussen.

Ben

[MarcoEos70D]

Klopt. Wat je ziet in de jurisprudentie, is dat de geschillencommissies en rechters dit lijstje terzijde schuiven omdat het uitgaat van aannames ....

Voor producten tot een paar honderd euro is het volgens mij niet zinvol om hierover een procedure te beginnen. De 'restwaarde' van het product is over het algemeen veel lager dan de werkelijke waarde en dat is de moeite niet meer.

Je gaat uit van een misopvatting. De lijst wordt gebruikt in procedures die gaan over nonconformiteit. Daarbij is de restwaarde helemaal geen relevante factor. Immers: als er sprake is van een nonconform product, keer je terug naar het begin van de overeenkomst en is reparatie, vervanging of ontbinding (naar keuze van de consument) aan de orde. In geen van deze drie opties speelt de waardevermindering een rol.

..... aannames (bijvoorbeeld die dat je van een duurder product een langere levensduur mag verwachten), terwijl die aannames nergens op gebaseerd zijn.

Grappig is dat, bij Nikon is het zo dat duurdere producten langer mee gaan, dat kan in de 'shuttercount' zitten, of de degelijkheid van een toestel. Natuurlijk is dit wel afhankelijk van het gebruik, maar bij eenzelfde gebruik gaan duurdere producten over het algemeen langer mee bij Nikon. (Is dit niet zo voor Canon ?). Bij Witgoed ga ik er ook vanuit dat een b.v. een wasmachine van 2500 Euro langer (meer wassen) meegaat dan een wasmachine van 400 Euro. Hoewel het in Nederland en Europa beter geregeld is met consumentenrechten dan in de meeste andere delen van de wereld, valt het in de praktijk flink tegen als je een probleem hebt. Zelf betwijfel ik nog wel eens de 'geclaimde rechten'. Maar zelfs het recht hebben en het recht krijgen, daar zit nog een groot verschil tussen.Ben

Je miskent hierbij dat de hogere prijs ook kan komen door een groter formaat, andere opties, luxere afwerking, enzovoort. Allemaal zaken die de levensduur niet beïnvloeden. Bij jouw voorbeelden is het ook niet de prijs, maar de bouwkwaliteit de reden dat de duurdere apparaten langer meegaan. Uiteraard heeft ook bouwkwaliteit een prijs, maar er is geen lineair verband tussen prijs en levensduur - en alleen al daarom worden de lijsten in de praktijk gewoon afgeschoten.

Is het economisch wel verantwoord om een 10 jaar oude camera te laten fixen terwijl goed werkende vergelijkbare exemplaren voor minder dan de reparatiekosten aan te schaffen zijn?
Of het moet een heel simpele reparatie zijn.

Wat mij betreft niet, tenzij de oorzaak gelegen is in nonconformiteit (want: kosten zijn dan voor verkoper). Maar dat is in de praktijk nauwelijks meer hard te maken. In de casus van dit topic zou ik ook zoeken naar andere mogelijkheden en oplossingen.

[jan]

Bestaat er niet zoiets ( consumentenrecht) dat fabrikanten tot - meen ik - minstens 10 jaar na einde productie onderdelen dienen te leveren ???Frans

10 Jaar dienen na te leveren zegt niets over de prijs die ervoor mag worden gevraagd. Producenten kunnen met de onderdelen/reparatieprijs op die manier ook sturen richting nieuwkoop.

[fransST]

Ik heb enkele mensen aan het denken / werken gezet, bedankt hiervoor.

De reactie van EdvandeZilver, komt ongeveer overeen met mijn gedachte: De camera is al 10 jaar oud en 2e hands kost een D5000 niet veel. Maar als de camera voor niet te veel geld (hoeveel is dat ??) gerepareerd kon worden, zou deze -met mijn gebruik - nog jaren mee kunnen gaan. Misschien zou ik de camera dan nog eens aan een kleinkind met ( nu al aanwezige ) interesse voor fotografie kunnen geven.
Ik heb geïnformeerd naar een reparatie met de bedoeling te weten wat de kosten ervan zouden zijn. Zou ik die te hoog vinden, zou ik de reparatie niet laten doen.
De foutmelding komt heel erg onregelmatig voor, soms meerdere keren meteen na elkaar, dan weer kan ik 10tallen foto's maken zonder die melding. Ook komt het voor bij mijn andere lens.

Maar ik verbaasde mij dus nogal over het feit dat het antwoord niet zover kwam: reparatie is niet mogelijk omdat we geen onderdelen meer hebben voor de D5000.
Blijft dat je soms pech kunt hebben, dat je een toestel hebt waarvan JIJ vindt dat het nog wel een tijd mee zou kunnen gaan, maar waarvan de fabrikant geen onderdelen meer levert.
Maar "Europa " is kennelijk bezig de consument ook daarin beter te beschermen.

Dus nu maar op zoek naar een vervanger.

Frans.

[ben42]

....Maar ik verbaasde mij dus nogal over het feit dat het antwoord niet zover kwam: reparatie is niet mogelijk omdat we geen onderdelen meer hebben voor de D5000....

Door dit antwoord blijven de onderzoekskosten je bespaard. (Vaak al rond de 60 euro als startprijs). Als de camera dan al te repareren is volgen daarna de reparatie kosten en de onderdelen.

De levensduur van de camera neemt er zeer vaak niet door toe, omdat andere onderdelen het dan nog steeds kunnen begeven.

Spullen en vooral electronica zijn tegenwoordig erg goedkoop en reparatie wordt steeds duurder. Een apparaat bestaat al snel uit honderden onderdelen, waarbij ik me regelmatig afvraag hoe ze al die onderdelen voor zo weinig geld kunnen produceren en dan ook nog in elkaar kunnen zetten. Verbazingwekkend veel assemblage wordt nog steeds door handen gedaan.

ben

[ReneG]

Spullen en vooral electronica zijn tegenwoordig erg goedkoop en reparatie wordt steeds duurder. Een apparaat bestaat al snel uit honderden onderdelen, waarbij ik me regelmatig afvraag hoe ze al die onderdelen voor zo weinig geld kunnen produceren en dan ook nog in elkaar kunnen zetten. Verbazingwekkend veel assemblage wordt nog steeds door handen gedaan.

Dat komt mede, maar niet uitsluitend, door zaken als minituarization, system-on-board/system-on-chip principes en nog wat andere zaken. 'Vroeger' werden elektronische systemen opgebouwd uit verschillende modules. Je had een printplaat voor de interfaces, eentje voor dit, eentje voor dat etc. Die werden intern verbonden door interfaces. Dit waren allemaal losse componenten die individueel vervangen konden worden en vaak (relatief eenvoudig) handmatig gerepareerd konden worden.

Met moderne electronica is dat anders. Steeds vaker probeert men steeds meer op 1 printed circuit board of zelfs 1 chip te krijgen. Dat is goedkoper waardoor dergelijke modules in producten goedkoper (en vaak volledig geautomatiseerd) kunnen worden gemaakt. Daar zit dus een groot deel van het 'goedkoper' in. De consument krijgt dan voor hetzelfde bedrag meer functionaliteit/features/snelheid etc. Nadeel is dat de repareerbaarheid afneemt en de kosten van reparatie toenemen. Een fictief voorbeeld: Als je een systeem hebt met 5 modules van ieder 100 euro, dan kun je één module vervangen voor 100 euro (plus arbeidskosten). Nu zit alles op 1 PCB of module. Je systeem is dus 20% goedkoper geworden (dat heet cost-down, iets waar men doorlopend mee bezig is) maar die ene module die alles doet kost wel 400 euro. Zolang die werkt is het feest, maar gaat er een component/interface kapot dan moet je de hele module vervangen, dan ben je ineens 400 euro kwijt ook al is de rest nog in orde. En hoewel het systeem nog steeds uit veel onderdelen bestaat is vervangen/reparatie van die onderdelen duurder of niet mogelijk.

Daar komt dan ook nog eens bij dat door minituarization en andere zaken reparatie van zo'n module steeds lastiger wordt. Waar je vroeger een PCB in een TV met beeldbuis nog wel eens kon laten repareren door een handige buurman, is dat tegenwoordig bijna niet te doen. Veelal is specialistische apparatuur of kennis nodig wat de reparatie duurder maakt. Het resultaat is dat dergelijke reparaties of vervanging veelal economisch niet haalbaar is, zeker als de reparatie/vervanging duurder is dan het product zelf. En dan hebben we het nog niet eens over dingen als slecht PCB design (wat je vaak in goedkopere producten ziet) wat eventuele reparatie verder bemoeilijkt.

Eindresultaat: Repararen is veel duurder geworden terwijl producten (relatief) goedkoper worden.

PS: Overigens zitten de meeste handjes in de eindassemblage en het testen, omdat het economisch nog niet interessant is om dat te automatiseren. Maar de hoeveelheid handmatige assemblage van componenten emn het aantal componenten zelf is sterk afgenomen door automatisering, waardoor netto toch veel minder 'handen' nodig zijn om een product te maken.

[MarcoEos70D]

Dat komt mede, maar niet uitsluitend, door zaken als minituarization, system-on-board/system-on-chip principes en nog wat andere zaken. 'Vroeger' werden elektronische systemen opgebouwd uit verschillende modules. Je had een printplaat voor de interfaces, eentje voor dit, eentje voor dat etc. Die werden intern verbonden door interfaces. Dit waren allemaal losse componenten die individueel vervangen konden worden en vaak (relatief eenvoudig) handmatig gerepareerd konden worden.

Met moderne electronica is dat anders. Steeds vaker probeert men steeds meer op 1 printed circuit board of zelfs 1 chip te krijgen. Dat is goedkoper waardoor dergelijke modules in producten goedkoper (en vaak volledig geautomatiseerd) kunnen worden gemaakt.

Als leek denk ik dan: vroeger was er dus ook veel meer wat kapot kon gaan, vergeleken met de huidige situatie. Ieder nadeel heeft z’n voordeel

[Patrick]

Moderne auto's zijn ook voor een groot deel alleen nog maar te repareren door specialisten met de goede spullen voor het betreffende merk/model. En het is al snel vervangen.

Ik vermoed trouwens dat Nikon relatief lang service verleent op z'n camera's. Maar 10 jaar voor een digitale camera, dat kan je volgens mij gewoon niet verwachten. Nog afgezien of zo'n camera de reparatiekosten nog wel waard is...