Voor een NGO en voor een agrarisch tijdschrift maak ik wat beeldmateriaal in Burkina Faso. Het is een heel stabiel regime, al jaren code rood. Dat scheelt een reisverzekering! Mijn contact persoon raakte wat in paniek toen ik alleen ging zwerven in de hoofdstad. Terwijl ik denk: 'Nu ik hier toch ben ga ik wat zwerven.' Fotograferen zou hier verboden zijn, zo vernam ik toen. In ieder geval toen ik wilde filmen bij de goudmijnen moest ik eerst naar een tussenpersoon gaan waarbij bier goed hielp. Toen naar de 'chief', zittend onder een boom. Ik voelde me als Kuifje in Afrika. En toen nog naar een ander soort opperhoofd, onder een andere boom. Deze laatste hoefde niks te hebben. Vriendelijke mensen, prima temperatuur, 30 - 40 graden, en vaak een briesje. Wel zo handig met dat stof.
1

2

3

4

Wat digitale spulletjes en een analoog setje bestaande uit een Nikon F2A en een Nikkor 50mm/1.4.