a90 schreef:Mooi verhaal Tobias maar je klinkt niet echt als iemand die het afgelopen jaar 50% van zijn spaargeld heeft zien verdampen op de beurs, of iemand die op de nominatie staat om zijn of haar arbeidscontract niet verlengd te zien worden door de crisis.
De huidge financiele crisis is zeer ernstig, al merk jij er waarschijnlijk niet heel veel van. Neem aleen al in ogenschouw de werkgelegenheid die onder druk komt te staan en de vele mensen die in onzekerheid zitten over hun spaargeld dat vaak lange tijd heeft geduurd om bij elkaar gespaard te krijgen.
Gelul over spaargeld noem je het, maar denk er nog eens over na als je wil. Je gaat er zeker mee te maken krijgen.
NIets is minder waar.
Ook mijn spaargeld verdampt, mijn eigen huis wordt minder waard en wat er met mijn pensioen gaat gebeuren weet ik niet.
Op het moment van schrijven heb ik een jaar contract tot juli 2009. Met 58 jaar op de teller weet ik niet of het verlengt wordt en of er een nieuw project in het verschiet zit.
In dat opzicht spreek ik je tegen maar neem je niet kwalijk dat je het zomaar invult.
Ik kan alleen slecht tegen geleuter en geneuzel en gehuil achteraf. Wel willen winnen en niet verliezen bah!
Toen alles in stijgende lijn was en mijn woning (gekocht voor 1 ton euries ) binnen een paar jaar het dubbele waard werd krabbelde ik achter mijn oor. Deze explosieve groei vond ik buiten proportioneel en zeer verontrustend.
De reden dat ik dit huis kocht is dat ik er met plezier woonde en niet uit belegging of winstbejag. Dat is een heel andere benadering. Alle verhalen van mensen om me heen dat ze het zo goed deden met hun aankoop van tig ton en handig beleggen lapte ik aan mijn dure dubarry laarzen. Vooral deze mensen waren bezig met de zeepbel die nu is doorgeprikt.
Mij is het ook niet bespaart gebleven dat ik zonder reden maar wel met een afkoopsom de bekende laan uit.... en dat door een directeurstje die zijn leu... niet in de broek kon houden. Zo zit de maatschappij momenteel in elkaar en het ieder voor zich en god voor ons allen is vaak aanwezig.
Gelukkig ben ik een opportunist en kan naast mijn opleidingen en ervaring desnoods terugvallen op mijn handen. Als het moet ga ik tomaten plukken en dat is natuurlijk de grote angst van de status figuren die rond karren in hun lease auto. pronken met de te hoog gefinancierde woning en op lucht gebaseerde status.
In dat opzicht juich ik misschien een crisis wel toe. Dan komt het misschien toch nog goed met een heel stel materialistische snobs die nog nooit een stootje op de kaak hebben gehad. Even met de billen bloot kan geen kwaad.
Ga nu mijn foto's plaatsen die ik vandaag heb genomen en ik moet zeggen het was me weer een heerlijk dagje. Ondanks dat mijn huis in waarde is gezakt, mijn pensioen onzeker is en wellicht mijn baan over een maand of acht op de tocht staat.
Hangen laat ik aan de pessimisten over. Je weet wel die groep die nog niet zolang geleden aan het bellenblazen waren.
