jettiny schreef:Tsjonge tsjonge, wat een hoop nuttige info.
Dan denk ik al een hoopte weten, komt hier een technisch verhaal voor waar je U tegen zegt.
Hartelijk dank Hans en overige mensen die aanvullende info gaven.
Een zeer leerzaam topic !!
Om het wat overzichtelijk te maken een globale indeling m.b.t. het autofocus systeem:
Het bestaat uit 2 hoofdonderdelen die weer verder zijn onderverdeeld.
I. Het electronisch gedeelte van detectie en terugkoppeling van focus.
De gevoeligheid ervan staat los van de rest van het autofocus systeem. Het kan in de ene camera beter zijn dan in de andere, maar neemt verhoudingsgewijs een vrij beperkt deel van de tijd in beslag tegenover de motorisch / mechanische overbrenging.
Van de minder snelle systemen kun je op die detectie wel winst behalen door niet alle veldjes te gebruiken in de autofocus functies zoals door Hans Braakhuis uitgelegd omdat er dan minder gerekend hoeft te worden.
II. De motorisch / mechanische overbrenging om lensdelen of hele groepen van lenzen te bewegen.
--> II-A. Motor in de camera, mechanische overbrenging via spindel naar het objectief, waar een vertragende tandwieloverbrenging zit om enkele lensdelen of hele groepen van lenzen te bewegen. Lenzen gecodeerd als
AF of AF-D. Die laatste toevoeging
“D” heeft niets met de autofocus te maken maar met 3D info m.b.t. gebruik lichtmeting flitser.
Snelheid van autofocus is voor een belangrijk deel afhankelijk van het vermogen van het motortje in de camera. In pro-modellen camera’s worden zwaardere en snellere motortjes gebruikt. De snelheid van enkel dit motortje kan globaal zeker wel een factor 2 schelen op alle
AF-(met spindel) objectieven. Hoewel je wel in het achterhoofd rekening moet houden dat je snelle en langzame
AF-objectieven hebt naar gelang de vertraging in de tandwieloverbrenging in een objectief, en of slechts enkele delen of het gehele lenzenstelsel wordt bewogen.
Dus een AF-lens die er op een consumer body 2 seconden over doet om van maximum naar minimum afstand scherp te stellen, doet er op een Pro-body 1 seconde over.
0,5 sec ---> 0,25 sec
4 sec. ---> 2 sec.
De andere belangrijke factor bij AF modellen is het ontwerp van het objectief, en daarmee samenhangend de vertraging van de tandwieloverbrenging om een compleet objectief te bewegen of slechts enkele lensdelen (IF = internal focus of varianten erop om alleen de voorste of achterste lensgroep te bewegen).
Bij zware tele-lenzen loopt de scherpstelling over een lang traject en zijn lensdelen relatief zwaar van massa. Om dat door dat kleine motortje in de camera en die spindels te kunnen trekken, zou een relatief grote vertraging via tandwielen gemaakt moeten worden. Dat kost veel tijd. De autofocus kan dan tergend langzaam zijn.
De andere methode om het sneller te krijgen is door het objectief zo te ontwerpen dat slechts een paar lensdelen bewegen in het objectief met bovendien een kort traject om te verstellen.
Bij kortere brandpunten worden lensdelen lichter en scherpsteltrajecten sowieso korter. Eveneens lichtere lensdelen als een objectief minder lichtsterk is. Het verschil tussen interne focus en het bewegen van een compleet lenzenstelsel wordt daarmee kleiner en komt op een punt waarbij het eigenlijk nauwelijks meer relevant is. Bijv. bij losse 20-24-35 mm objectieven maar ook bij minder sterke zoomlensjes zoals de Nikkor 18-35mm/3.5-4.5
Dus bij
AF-objectieven kun je een grote mate van verschil hebben in focus-snelheid, afhankelijk van brandpunt, lichtsterkte en gebruikte ontwerpmethode
(IF of geen IF).
Let wel, je hebt dus zondermeer ook zeer snelle systemen. Je moet dan ook per individueel objectief bekijken wat de snelheid van scherpstelling is. Over het algemeen hoor ik niemand klagen over de 85mm/1.4 wat ook een AF lens is. Evenmin over de eerder genoemde kortere brandpunten. Ik denk zelfs dat de autofocus snelheid van de oude 50mm/1.4 AF nauwelijks verschilt (en op een pro-body nog minder of is misschien zelfs sneller) met de nieuwe 50mm/1.4 G AF-S
--> II-B. Motor in het objectief. Via de elektronische contacten in de bajonetvatting wordt gecommuniceerd tussen camera en lens en heeft de voeding plaats van het
AF-S motortje.
Het objectief is zodanig ontworpen dat slechts enkele lensdelen worden bewogen om een scherpstelling te bewerkstelligen. Maar desondanks zit er ook hier nog wel wat variatie in de overbrenging afhankelijk van brandpunt, lichtsterkte en of er meerdere of minder lensdelen worden bewogen.
Omdat het motortje in het objectief zit, en niet in de camera, neem je dezelfde eigenschappen van het motortje en overbrenging mee naar elke body die je gebruikt. Een trage motor zoals in Tamron lenzen, neem je eveneens traag mee naar een pro-body als de D300 of D3.
Een snelle AF-S blijft voor het mechanisch motorische gedeelte ook hetzelfde of je die nu op een consumer- of pro-body zet. Alleen kan de detectie reactiesnelheid afwijken met consumer en pro-bodies omdat dat deel afhankelijk is van het elektronische systeem.
Dus in het algemeen nog steeds goed opletten wat AF-S je te bieden heeft. Sigma, Tokina, Tamron stoppen in hun lenzen wellicht andere motortjes dan Nikon. Vandaar dat relatief veel gebruikers zich in de vingers hebben gesneden en er op fora het een en ander is gepubliceerd doordat ze te ongenuanceerd over AF-S dachten.
Van wat ik uit fora opmaak hanteert Nikon wel een vrij beperkt gebied in de “marge” qua snelheid.
Waarom ze dan niet overal snelle interne focus toepassen (bij zowel AF als AF-S)?
Dat heeft namelijk consequenties voor de optische kwaliteiten !!
Zie:
http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 16#p167216