Nadat ik de Kodak van mijn ouders versleten had (door het vele schieten was op den duur het doordraai mechanisme onherstelbaar vastgelopen).

Kreeg ik voor mijn 14de verjaardag ergens in 1989 de Reveu (kleinbeeld compactcamera). Een camera van maar liefst 100 gulden toendertijd!
Jee, voor het eerst film met een rolletje wat je zelf moet inleggen!! (de Kodak had een gesloten cassette) spannend! Phoeh, zelf een 35mm rolletje kopen van je zakgeld, vader’s vragen hoe je het in moet leggen…
Op de camera kon je grofweg de sluitertijd instellen afhankelijk van welke ISO waarde de film was. Ook of ie automatisch moest flitsen of niet….als de film vol was, handmatig de film terug in de cassette spoelen, en goed opletten dat ie er helemaal inzit voordat je de achterklep opent.
Maar goed, tientallen rolletjes naar tevredenheid mee volgeschoten en ding doet het nog steeds!
Maar ja, zo’n analoge spiegelreflex van je vader lonkt natuurlijk in die tijd helemaal als “je van hetâ€.
Heel voorzichtig mee omgaan, “je zult het maar stuk makenâ€.
Met 3 lenzen, 35mm f/2.8, 50mm f/2, 135mm f/2.8….in het begin heb je dus 0,0 benul wat die lenstypes
inhouden en diafragma??? Wat doet da….? Scherptedieptecontroleknop???? Huh ik zie het beeld donker worden.
Achteraf als je de foto’s ziet…heee waarom is 90% van deze foto wazig en een klein stukje scherp? Oja, toen had ik hem op 2.8 staan…
Alles handmatig instellen, diafragma, ISO, sluitertijd, scherpstellen
Blijft leuk…had het niet willen missen.
TÃs dat de (betaalbare) digitale fotografie zijn intrede deed ergens in 2002 anders had ik een F80 aangeschaft….