Bericht
door emdeklerk » zo mei 09 2010 5:28 pm
Sorry, maar van dat LCD-schermpje moet je al helemaal niet uit gaan.
Waar ik naar toe wil: dat een fotograaf van te voren weet waar hij of zij mee bezig is. Dat die werkwijze ook zijn nadelen heeft moge duidelijk zijn, maar toch vind ik dat we daar van uit moeten gaan.
Vaak draait het in de "new wave" van digitale fotografie hierom: er wordt geschoten, en achteraf wordt gekeken of het resultaat goed is, op het LCD-tje, op het histogram of op een gekoppelde laptop. Bij een minder geslaagde opname wordt deze dan overgemaakt, indien en voor zover daar tijd en mogelijkheid voor is, of met alle mogelijke programma's bewerkt tot hij toonbaar is.
In de "old school" van de analoge fotograaf ging dat uit de aard der zaak anders. Waarmee ik zeker niet wil zeggen dat dit zaligmakend was. Maar je wist wat en waarop je moest meten, je kende je camera en je opnamemateriaal, je maakte de opnames en je moest een tijdje wachten tot je de resultaten zag. Dit leerde je wel nadenken vóór je een opname maakte.
Er werden dan ook dure fouten gemaakt. Ik ben heel erg content als blijkt dat opnamen goed zijn die ik van de nachtelijke skyline van Rotterdam met mijn Noct-Nikkor maakte op Kodachrome 64. Als ik die na tien dagen uit het postpakketje haal: dat is voor mij fotograferen, iets vastleggen wat je bij de opname al in je koppie had.
Ik wil niet beweren dat een digitalo zijn opnamen pas na tien dagen mag bekijken, maar aan de andere kant: nu hebben ze de meest uiteenlopende hulpmiddelen - let wel: hulpmiddelen - en nog hebben ze er soms geen idee van waar ze mee bezig zijn.
Mijn raad: leer je camera kennen, laat hem eens op 100 of 200 ISO staan, blijf van de automaatstanden P, A en S af, ga eens lekker contrastrijke onderwerpen fotograferen in RAW bij daglicht en zie wat er allemaal gebeurt. Ga dan weer nachtopnamen maken, leef je in de materie in, maak belichtingstrapjes, noteer van iedere opname de gegevens terwijl je die opname maakt (ja, ik weet het: er zijn exif-gegevens, maar dat is ook weer achteraf...), en ga later eens op je gemak kijken welke belichting (diafragma, sluitertijd, ISO-waarde, kleurbalans) het voor jou beste resultaat gaf. Je zult dan ook zien dat als je bij het maken van de opnamen een blik op je LCD-scherm hebt geworpen, de beste resultaten daar geen enkele relatie mee hadden. Sterker nog: het zal dan niet zo heel lang duren voor je jeuk krijgt bij alleen al het horen van de woorden LCD-scherm en histogram...
En, noortje, ik weet het wel: ik ben in een bevoorrechte positie. Ik heb topcamera's van Nikon met sublieme zoekers, belichtingsmeters en objectieven, die door het gebrek aan toeters en bellen veel hebben gedaan aan stimulering van mijn grijze cellen - hoewel ook daar nog wel zeer ruime discussie over mogelijk is...
succes, emdeklerk
