emdeklerk schreef:Sorry, maar ik vind niet dat de twee latere bijdragen het onderwerp versimpelen.
"Een testfoto voor een eerste bepaling en daarna corrigeren adv weergave hoge lichten. Dus niet het histogram want die zal altijd fout zijn in dit geval. / Met weergave hoge lichten weet je ook waar de clipping plaats vind: binnen of buiten je onderwerp."
Huh? Terwijl je op een vliegfeest staat met wisselend licht en rondzoemende vliegtuigen?
En hoezo "in NEF schieten en dan in Lightroom of Aperture" schoonschoffelen?
Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.emdeklerk schreef:Beste George13,
volgens mij mis je ten enen male het punt. Een grijskaart helpt je bij de belichting, niet bij de witbalans.
.....
Met mijn methode is de belichting al zo goed mogelijk.
In de gegeven omstandigheid is de methode van George13 om de hoge lichten clipping tool te gebruiken een perfecte methode om tot goed belichte resultaten te komen. Het gaat in deze om digitale opnamen, waar je dit soort gereedschappen die daar specifiek voor bedoeld zijn, te benutten.
Dat die gereedschappen bij analoge fotografie ontbreken, maakt niet dat de methode die George13 digitaal inzet ongeldig is, integendeel zelfs.
Je geeft aan (emdeklerk) dat de door jouw gebruikte methode om de belichting te bepalen "zo goed mogelijk" is. De methode van het gebruik van de clippingtool bij digitaal is beslist "beter" in de gegeven situatie.
Contrasten tussen lucht en onderkant van een vliegtuig zijn so-wie-so groot. Wil je een evenwichtig belichte opname van zowel lucht als vliegtuig, moet je zorgen dat de de hoge lichten (in de lucht of heldere vlakken in een vliegtuig) net aan de grenzen van de clippingwaarde zitten. De meer donkere delen in het vliegtuig redden het verder wel, en kun je erna in postprocessing in een RAW-converter nog wat ophalen zodat de gehele foto perfect in zijn toonwaarden zit voor zowel vliegtuig als lucht. Of daarbij Nikon Capture NX2 als RAW-converter wordt gebruikt, of de RAW-converters van Lighroom of Aperture maakt in principe verder niks uit.
Het gebruik van een grijskaart is de uitgelezen methode om de witbalans in te stellen, als je de grijskaart maar in een lichtrichting en hoek gebruikt die "parallel" loopt / "hetzelfde is" met die van een vliegtuig in de lucht. De lichtomstandigheden buiten in open terrein (daar waar je met je camera staat) is namelijk nauwelijks anders als wat hoger in de lucht. Of je moet toevallig op een grasveld staan, waar het groen van het gras invloed kan hebben op het licht op de grijskaart "op de grond". Kantel de grijskaart (hoog vastgehouden) iets meer richting lucht en het gras heeft er al geen invloed meer op, en komt de lichtsituatie qua witbalans aardig overeen met de omstandigheden 100 meter hoger in de lucht.
Maar dat is iets anders.
