Ik heb geen dyslexie (ik ben er nooit op onderzochtBlacksheep schreef:Dat spreek vanzelf. Van iemand met één been, verwacht je ook niet dat hij de 100 m. in 10 seconden loopt.wil schreef: En voor iemand met dyslexie, gelukkig dat er spellingcontrole is uitgevonden. Hoe goed het onderwijs ook is, met dyslexie blijf je onbedoeld fouten maken.

Als ik moe ben (bijna bij voortduring) of wordt afgeleid door zaken om me heen kunnen berichten toch wat vreemd gaan lopen.
Dus medische oorzaken (en ouder worden) kunnen ook ten grondslag (gaan) liggen in een minder correct taalgebruik.
Veel schrijven en alert blijven in wat je schrijft is wel een prima oefening om je te verbeteren of op peil te blijven.
Kreeg laatst een keer een PB-tje van Patrick met de hint een bericht toch wat aan te passen in de zinsbouw, omdat hij dingen las die hij van mij niet gewend was, en of ik teveel gedronken had.

Da's de handicap als je nog iemand bent van de oude stempel.

Ik erger me dikwijls aan resultaten op scholen. Bij het lezen van geplaatste teksten van kinderen in de schoolkrant (van groep 4 of 5 of zo) heb ik eens een keer echt in het openbaar de school aangesproken, dat ik het een belediging vond tegenover de kinderen op school dat ze zo ontstellend slecht hadden leren schrijven. Met zoveel spelfouten, maar ook vooral het ontstellend belabberde handschrift wat kinderen aan de dag leggen.
Gelukkig heeft mijn dochter een wat oudere leerkracht met de taalkundige normen van vroeger (die door de jaren heen meeloopt tot groep 8 ), anders had ik misschien wel overwogen mijn dochter van school af te halen en naar een andere school te sturen. Maar ik blijf wel scherp.
Verder zij het geprezen dat mijn dochter gelukkig wel een (erg) goed gevoel voor taal heeft.