Ik hebzelf een D70s en heb toevallig een paar dagen geleden even met een D200 mogen spelen..
Wat mij opviel was vooral de zoeker Die is lekker groot en helder en je kunt zien welke iso is ingesteld.
De look en feel van de body, het is echt een stevig apparaat.Metaal v/s Kunststof.
De knoppologie en ergonomie van de body is geweldig alles is zo vanzelfsprekend geplaatst en dan natuurlijk het lekker grote scherm op de achterzijde Ik weet dat het niets te maken heeft met het maken van de foto's opzich maar toch.
Wat direct opviel aan de werking is dat de AF vooral bij oudere objectieven (die door de schroef uit de body worden versteld) wel iets sneller reageerde dan bij mijn D70s
Ik vind helaas het prijsvershil, ruim 1000 euro tussen biede cameras te groot om een werkelijk 1 op 1 vergelijk te kunnen rechtvaardigen.
Als de D200 richting de 1200 Euro gaat zal ik zeker overwegen om tot aanschaf over te gaan en de kans is groot dat dan mijn D70s ook op marktplaats terecht komt. ( Ebay prijzen voor een D200 in Hongkong liggen op het moment al rond de 1300 Euro)
Luc.
D70 vs D200
-
SPIKE
Heerlijk onderwerp. Over één ding zijn wij het eens, de D200 heeft meer toeters en bellen aan boord, heeft een steviger body, en heeft het in sommige testen zelfs gewonnen van de Canon 5D…maar de meningen zijn hier over verdeeld.
Maar goed…de pixels, hoe meer pixels met een kleinere sensor hoe meer ruis. Ik heb op een site eens gezien de grote verschillen tussen een 6Mp en een 12 Mp Dslr, EN… nagenoeg niet te zien, zoals sommige weten, bestaan er onbetaalbare camera’s met 24Mp en zelfs meer
mp-tjes aan boord, en toen pas was het verschil duidelijk te zien te zien, uitgaande van een A4 formaat.
Een goed glaswerk is alles bepalend, voor iedere spiegelreflex…..maar er zijn forum leden onder ons die het verschil niet zien, daar ben ik helmaal van overtuigd, de grote massa bekijkt een foto, wat zal ik zeggen 10 sec.???? diegene letten niet op de hoeken van een foto of andere onregelmatigheden, sterker nog, mijn eerste objectief op mijn D70 was een
28-80mm1:3,3-5,6 G, helemaal van plastic, advies opgevolgd en een 18-70Dx glaswerk gekocht, vier keer zo zwaar, de camera valt gewoon voor over….maar toen het resultaat, ik voelde mij enigszins genomen, ik zag geen verschil, ik ben terug gegaan na de winkel en ben toen gewezen op de fout(tjes) van de 28-80 mm. En ik kon daarna weer heerlijk slapen.
En zoals als gezegd, het is de persoon achter de camera, en niet de camera die het resultaat neerzet, Een goed voorbeeld was Paul Huff, niet iedere Nikon freak was fan van hem omdat hij een ander merk om zijn nek had hangen, MAAR ik heb foto’s van deze gigant gezien gemaakt met een Olympus trip, waarvan ik dacht, deze man heeft deze foto gemaakt met een dure spiegelreflex, dus groot en duur zegt niet alles.
Alle aankoop is een gevoel, en je moet je afvragen ga je alle toeters en bellen gebruiken.
Ik ga ooit een andere Dslr kopen als de sensoren zijn verbeterd, er wordt al aan gewerkt zie o.a. het laatste nummer van CHIP FOTO en VIDEO. Ook zijn er nieuwe vooruitgangen geboekt met een nieuwe soort autofocus.
Dan lees ik dat de D50 een betere chip aan boord heeft……ik ben er van overtuigd niet beter als de D200…en dan nog, ik denk alleen de sommige onder ons het verschil zien, ik zal geen namen noemen anders breng ik diegene in verlegenheid. En als ik niet op het geld hoefde te letten ging ik voor de D200, maar ik houd het nu nog bij mijn D70. En de D70 geeft het gevoel dat je een metalen body in handen hebt.
Maar goed…de pixels, hoe meer pixels met een kleinere sensor hoe meer ruis. Ik heb op een site eens gezien de grote verschillen tussen een 6Mp en een 12 Mp Dslr, EN… nagenoeg niet te zien, zoals sommige weten, bestaan er onbetaalbare camera’s met 24Mp en zelfs meer
mp-tjes aan boord, en toen pas was het verschil duidelijk te zien te zien, uitgaande van een A4 formaat.
Een goed glaswerk is alles bepalend, voor iedere spiegelreflex…..maar er zijn forum leden onder ons die het verschil niet zien, daar ben ik helmaal van overtuigd, de grote massa bekijkt een foto, wat zal ik zeggen 10 sec.???? diegene letten niet op de hoeken van een foto of andere onregelmatigheden, sterker nog, mijn eerste objectief op mijn D70 was een
28-80mm1:3,3-5,6 G, helemaal van plastic, advies opgevolgd en een 18-70Dx glaswerk gekocht, vier keer zo zwaar, de camera valt gewoon voor over….maar toen het resultaat, ik voelde mij enigszins genomen, ik zag geen verschil, ik ben terug gegaan na de winkel en ben toen gewezen op de fout(tjes) van de 28-80 mm. En ik kon daarna weer heerlijk slapen.
En zoals als gezegd, het is de persoon achter de camera, en niet de camera die het resultaat neerzet, Een goed voorbeeld was Paul Huff, niet iedere Nikon freak was fan van hem omdat hij een ander merk om zijn nek had hangen, MAAR ik heb foto’s van deze gigant gezien gemaakt met een Olympus trip, waarvan ik dacht, deze man heeft deze foto gemaakt met een dure spiegelreflex, dus groot en duur zegt niet alles.
Alle aankoop is een gevoel, en je moet je afvragen ga je alle toeters en bellen gebruiken.
Ik ga ooit een andere Dslr kopen als de sensoren zijn verbeterd, er wordt al aan gewerkt zie o.a. het laatste nummer van CHIP FOTO en VIDEO. Ook zijn er nieuwe vooruitgangen geboekt met een nieuwe soort autofocus.
Dan lees ik dat de D50 een betere chip aan boord heeft……ik ben er van overtuigd niet beter als de D200…en dan nog, ik denk alleen de sommige onder ons het verschil zien, ik zal geen namen noemen anders breng ik diegene in verlegenheid. En als ik niet op het geld hoefde te letten ging ik voor de D200, maar ik houd het nu nog bij mijn D70. En de D70 geeft het gevoel dat je een metalen body in handen hebt.
-
BUG322
-
RVK
- Clublid
- Berichten: 974
- Lid geworden op: ma mar 20 2006 2:43 pm
- Locatie: Nieuwerkerk ad IJssel
- Foto's bewerken toestaan: Ja
- Contacteer:
Wat mij opvalt in veel van deze discussies is dat er heel veel waarde wordt gelegd op de kwaliteit van het objectief en dat er niet wordt gekeken naar de combinatie van sensor en objectief, iets wat bij digitale camera’s van veel grotere invloed is dan bij film.
Gewoon een voorbeeld: Nikon D50, 2000 pixels op 15,6 mm chiphoogte geeft 128 pixels per mm. Voor een raster is per lijnenpaar 2 pixels nodig ( een voor zwarte lijn, een voor witte lijn) dus scheidend vermogen van D50 is 64 lijnenparen per mm. ( Nyquist limit)
Nu een toplens bv. de zeis 1.4-50 heeft een resolutie van 320 lpmm. Conclusie het is zinloos om deze lens op een D50 te zetten daar het resultaat niet beter is dan elke Nikkor 50 mm waarvan sommige een fractie van de prijs kost. Op de D200 geeft hij al een beter resultaat (83 lpmm) maar nog steeds niet wat het zou kunnen zijn.
Enige voordeel zijn vertekening en contrastoverdracht maar of dat al het geld waard is? (Scheidend vermogen van film is veel groter dus is lenskwaliteit daar meer bepalend bv Agfapan 100, 110 lpmm. Panatomic X, 220 lpmm.)
Astronomen “matchen†hun sensors met de gebruikte optiek om tot maximaal resultaat te komen in dit geval dus meer pixels per mm. (maar helaas die ruis)
De D50 komt dus niet verder dan 1000 lp per beeldhoogte terwijl dat met film 2640 lp-5280 lp is ( er valt nog veel te verbeteren aan onze digitale SLR camera’s bv FF zou al 1538 lp geven.)
Zoals altijd goed afstemmen geeft betere resultaten, op D200 hoort betere optiek dan op een D50.
Voor goede foto’s is dit alles natuurlijk van geen belang, die worden gemaakt door de fotograaf en niet door de camera.
Voor liefhebbers www.ropersci.com/library_enc_match.shtml voor het “matchen†en een artikel van Bob Atkins (sorry vloeken in de kerk is C gebruiker) www.bobatkins.com het artikel Digital Sensor Size-Why Size Matters
Gewoon een voorbeeld: Nikon D50, 2000 pixels op 15,6 mm chiphoogte geeft 128 pixels per mm. Voor een raster is per lijnenpaar 2 pixels nodig ( een voor zwarte lijn, een voor witte lijn) dus scheidend vermogen van D50 is 64 lijnenparen per mm. ( Nyquist limit)
Nu een toplens bv. de zeis 1.4-50 heeft een resolutie van 320 lpmm. Conclusie het is zinloos om deze lens op een D50 te zetten daar het resultaat niet beter is dan elke Nikkor 50 mm waarvan sommige een fractie van de prijs kost. Op de D200 geeft hij al een beter resultaat (83 lpmm) maar nog steeds niet wat het zou kunnen zijn.
Enige voordeel zijn vertekening en contrastoverdracht maar of dat al het geld waard is? (Scheidend vermogen van film is veel groter dus is lenskwaliteit daar meer bepalend bv Agfapan 100, 110 lpmm. Panatomic X, 220 lpmm.)
Astronomen “matchen†hun sensors met de gebruikte optiek om tot maximaal resultaat te komen in dit geval dus meer pixels per mm. (maar helaas die ruis)
De D50 komt dus niet verder dan 1000 lp per beeldhoogte terwijl dat met film 2640 lp-5280 lp is ( er valt nog veel te verbeteren aan onze digitale SLR camera’s bv FF zou al 1538 lp geven.)
Zoals altijd goed afstemmen geeft betere resultaten, op D200 hoort betere optiek dan op een D50.
Voor goede foto’s is dit alles natuurlijk van geen belang, die worden gemaakt door de fotograaf en niet door de camera.
Voor liefhebbers www.ropersci.com/library_enc_match.shtml voor het “matchen†en een artikel van Bob Atkins (sorry vloeken in de kerk is C gebruiker) www.bobatkins.com het artikel Digital Sensor Size-Why Size Matters
Luiheid is feitelijk alvast uitrusten voor eventuele toekomstige inspanning
https://robvankralingen.fotoport.nl/
https://robvankralingen.fotoport.nl/
-
SPIKE
Ik ga er van uit dat de sensor van de D200 groter is dan die van de D50, maar deze topic gaat over de D70 vs D200, en deze camera’s hebben nagenoeg qua afmetingen het zelfde formaat sensor, en ik mag hopen dat de D200 een nieuwere versie heeft. Maar het is bekend hoe kleiner de sensor en pixels, des te grotere toename van de ruis bij het verhogen van de iso.
De mate van zichtbaar detail en scherpte. Hoewel het aantal megapixels in dit aspect meespeelt, is het zeker niet bepalend. De resolutiekwaliteit wordt voornamelijk bepaald door de beeldsensor en de lens. De sensor heeft een bepaalde omvang die een vastgesteld aantal pixels kan produceren. Daarnaast heeft de lens invloed op de scherpte…
Elke foto heeft een bepaalde mate van korreligheid – bij digitaal fotograferen spreken we van ruis. In het algemeen geldt: hoe hoger de lichtgevoeligheid (ISO), des te meer ruis. En hoe minder ruis er is, des te beter de kwaliteit van het beeld. Een foto met veel ruis zorgt voor grove kleurverlopen, waarbij allerlei gekleurde pixels opduiken die er in werkelijkheid niet zijn. Het gevolg is detailverlies met minder detail.
De ruis in digitale spiegelreflexfotografie, met name bij hoge ISO-waarden zoals 800 en 1600, is de afgelopen jaren sterk verminderd. Door de korrelstructuur van film produceren analoge camera’s een minder schoon beeld dan een digitale opname, wat te vergelijken is met meer ‘ruis’. Digitaal heeft dus een streepje voor. Daarbij komt dat digitale fotografie nog lang niet uitontwikkeld is, wat wel het geval is bij film.
Kijken we sec naar digitale camera’s dan zien we dat D-SLR-camera’s (Digitale Single Lens Reflex) aanmerkelijk minder ruis produceren dan de compacte digitale camera’s. De reden hiervoor is de kleinere sensor van compactcamera’s: hoe meer pixels er op een oppervlak worden gepropt, hoe meer signaal en hitte dit genereert en des te heftiger de ruis wordt. In veel gevallen is ISO 400 bij de D-SLR vrijwel ruisloos, terwijl deze stand bij een compactcamera vrijwel onbruikbaar kan zijn.
http://www.examedia.nl/computerx/module ... =14&page=0
De mate van zichtbaar detail en scherpte. Hoewel het aantal megapixels in dit aspect meespeelt, is het zeker niet bepalend. De resolutiekwaliteit wordt voornamelijk bepaald door de beeldsensor en de lens. De sensor heeft een bepaalde omvang die een vastgesteld aantal pixels kan produceren. Daarnaast heeft de lens invloed op de scherpte…
Elke foto heeft een bepaalde mate van korreligheid – bij digitaal fotograferen spreken we van ruis. In het algemeen geldt: hoe hoger de lichtgevoeligheid (ISO), des te meer ruis. En hoe minder ruis er is, des te beter de kwaliteit van het beeld. Een foto met veel ruis zorgt voor grove kleurverlopen, waarbij allerlei gekleurde pixels opduiken die er in werkelijkheid niet zijn. Het gevolg is detailverlies met minder detail.
De ruis in digitale spiegelreflexfotografie, met name bij hoge ISO-waarden zoals 800 en 1600, is de afgelopen jaren sterk verminderd. Door de korrelstructuur van film produceren analoge camera’s een minder schoon beeld dan een digitale opname, wat te vergelijken is met meer ‘ruis’. Digitaal heeft dus een streepje voor. Daarbij komt dat digitale fotografie nog lang niet uitontwikkeld is, wat wel het geval is bij film.
Kijken we sec naar digitale camera’s dan zien we dat D-SLR-camera’s (Digitale Single Lens Reflex) aanmerkelijk minder ruis produceren dan de compacte digitale camera’s. De reden hiervoor is de kleinere sensor van compactcamera’s: hoe meer pixels er op een oppervlak worden gepropt, hoe meer signaal en hitte dit genereert en des te heftiger de ruis wordt. In veel gevallen is ISO 400 bij de D-SLR vrijwel ruisloos, terwijl deze stand bij een compactcamera vrijwel onbruikbaar kan zijn.
http://www.examedia.nl/computerx/module ... =14&page=0
-
hjanssen
-
RVK
- Clublid
- Berichten: 974
- Lid geworden op: ma mar 20 2006 2:43 pm
- Locatie: Nieuwerkerk ad IJssel
- Foto's bewerken toestaan: Ja
- Contacteer:
Inderdaad de sensors bij de Nikon camera’s zijn gelijk en in verhouding tot compact camera’s groot. Een 1/1.8 sensor meet slechts 5,3 x 7,2 mm en bevat tot wel 6 megapixels.
Ruis wordt o.a. bepaald door temperatuur, digitalisering, versterking, belichtingstijd en pixelgrootte. Er wordt wel gebruik gemaakt van software, zoals bv. Fuji doet, om de ruis te onderdrukken maar test tonen duidelijk aan dat dit weer gaat ten koste van de scherpte. Dus ruis voorkomen is beter dan genezen en de makkelijkste manier is grotere pixels.
Voor het scheidend vermogen wilde ik aangeven dat die voor de sensor bepaald wordt door het aantal pixels (Nyquist limiet) en voor de lens door de buiging (Airy schijfje) wat theoretische waarden zijn en die, zeker wat betreft de lens, niet gehaald worden.
Lenzen zoals de genoemde Zeiss lenzen zijn betrekkelijk “makkelijke “ lenzen, vast brandpunt van 50 of 85 mm. Zoomlenzen en extreme lenzen (groothoek, tele) geven een ander resultaat. Wel knap van Zeiss, ze komen dicht bij buigingsbegrensd)
Wat ik verder wilde aangeven is dat betere lenzen, meer scherpte geven echter dat dit beperkt wordt door de sensor en dat dus bij bv. de D70 op een bepaald moment geen winst meer wordt verkregen terwijl op een D2X dit nog wel van toepassing is.
Natuurlijk geldt dit niet voor dingen als vertekening, contrastoverdracht, kleurfouten, etc. daar is altijd winst te behalen met beter gecorrigeerde lenzen.
Een ander verhaal is lichtsterkte. Een F1.4 lens t.o.v. een F2.8 lens met dezelfde brandpuntsafstand is ongetwijfeld veel duurder, maar hoeft zeker niet beter te zijn, meestal zelfs slechter.
Voor wat betreft dat de DSLR beter is voor kleur ben ik het niet eens met Examedia, een kleurenfilm registreert 3 kleuren tegelijk terwijl een sensor een kleur meet en de rest erbij berekend en dat kan fout gaan. (Fuveon meet wel 3 kleuren en ook Fuji werkt aan meerlaags sensoren, dus men wil de film kopieren).
De ontwikkeling van film staat stil maar bv z/w film is al zover dat 500lp per mm. mogelijk is en reken dat eens om naar aantal pixels in een DX sensor
De ontwikkeling van digitaal gaat ongetwijfeld door en dat film uiteindelijk verdwijnt (sorry Amadeus ik zal het ook missen) is te verwachten.
Ruis wordt o.a. bepaald door temperatuur, digitalisering, versterking, belichtingstijd en pixelgrootte. Er wordt wel gebruik gemaakt van software, zoals bv. Fuji doet, om de ruis te onderdrukken maar test tonen duidelijk aan dat dit weer gaat ten koste van de scherpte. Dus ruis voorkomen is beter dan genezen en de makkelijkste manier is grotere pixels.
Voor het scheidend vermogen wilde ik aangeven dat die voor de sensor bepaald wordt door het aantal pixels (Nyquist limiet) en voor de lens door de buiging (Airy schijfje) wat theoretische waarden zijn en die, zeker wat betreft de lens, niet gehaald worden.
Lenzen zoals de genoemde Zeiss lenzen zijn betrekkelijk “makkelijke “ lenzen, vast brandpunt van 50 of 85 mm. Zoomlenzen en extreme lenzen (groothoek, tele) geven een ander resultaat. Wel knap van Zeiss, ze komen dicht bij buigingsbegrensd)
Wat ik verder wilde aangeven is dat betere lenzen, meer scherpte geven echter dat dit beperkt wordt door de sensor en dat dus bij bv. de D70 op een bepaald moment geen winst meer wordt verkregen terwijl op een D2X dit nog wel van toepassing is.
Natuurlijk geldt dit niet voor dingen als vertekening, contrastoverdracht, kleurfouten, etc. daar is altijd winst te behalen met beter gecorrigeerde lenzen.
Een ander verhaal is lichtsterkte. Een F1.4 lens t.o.v. een F2.8 lens met dezelfde brandpuntsafstand is ongetwijfeld veel duurder, maar hoeft zeker niet beter te zijn, meestal zelfs slechter.
Voor wat betreft dat de DSLR beter is voor kleur ben ik het niet eens met Examedia, een kleurenfilm registreert 3 kleuren tegelijk terwijl een sensor een kleur meet en de rest erbij berekend en dat kan fout gaan. (Fuveon meet wel 3 kleuren en ook Fuji werkt aan meerlaags sensoren, dus men wil de film kopieren).
De ontwikkeling van film staat stil maar bv z/w film is al zover dat 500lp per mm. mogelijk is en reken dat eens om naar aantal pixels in een DX sensor
De ontwikkeling van digitaal gaat ongetwijfeld door en dat film uiteindelijk verdwijnt (sorry Amadeus ik zal het ook missen) is te verwachten.
Luiheid is feitelijk alvast uitrusten voor eventuele toekomstige inspanning
https://robvankralingen.fotoport.nl/
https://robvankralingen.fotoport.nl/
-
hjanssen
-
BUG322
Het is leuk dat de D50 vaak maar wordt overgeslagen het is immers maar een instap model.
Een goede onderschatting.
Ik denk dat het qua functionaliteit voor 99% voldoet aan beginnende DSLR piloten.
De doel groep is een beetje raar want dat zijn gewoon meestal de amateurs/liefhebbers waarvoor de D70s aangeschreven staat.
Een goede onderschatting.
Ik denk dat het qua functionaliteit voor 99% voldoet aan beginnende DSLR piloten.
De doel groep is een beetje raar want dat zijn gewoon meestal de amateurs/liefhebbers waarvoor de D70s aangeschreven staat.
-
SPIKE
Beste bug,
Ik snap je kritiek niet, met je uitspraak dat de D50 vaak word overgeslagen, als je het onderwerp van deze topic leest, dan zie je duidelijk staan D70 vs D200. Ik snap ook niet wat je bedoelt met deze doelgroep is een beetje raar. Voel je eigen dan nu gediscrimineerd of zo? Ik voel me niet ook niet in mijn kuif gepikt als het over de D200 gaat or what ever.
De rede van deze topic zou kunnen zijn, dat de D70 met zijn instellingen wat dichter bij de D200 ligt i.p.v. de D50. Of je moet je uiting wat beter onderbouwen, en op dit forum zijn genoeg topic’s te vinden over de D50.
Ik snap je kritiek niet, met je uitspraak dat de D50 vaak word overgeslagen, als je het onderwerp van deze topic leest, dan zie je duidelijk staan D70 vs D200. Ik snap ook niet wat je bedoelt met deze doelgroep is een beetje raar. Voel je eigen dan nu gediscrimineerd of zo? Ik voel me niet ook niet in mijn kuif gepikt als het over de D200 gaat or what ever.
De rede van deze topic zou kunnen zijn, dat de D70 met zijn instellingen wat dichter bij de D200 ligt i.p.v. de D50. Of je moet je uiting wat beter onderbouwen, en op dit forum zijn genoeg topic’s te vinden over de D50.
-
vanson
-
Amadeus Gould
RVK schreef:
De goede film fotocamera kan een status krijgen, netzoals mechanische horloges. De eenvoud, robuustheid van deze camera's zal een speciale aantrekkingskracht krijgen. Maar dat duurt even.
De speciale uitgave van de Nikon SP en daarvoor van de S3 2000 wijzen in de richting. Er is nog wat weinig vraag, maar dat kan wel gaan komen.
Als je eenmaal zover bent als ik, dat fotograferen iets is van het plezier in het bedienen van een apparaat waarmee je een opname maakt i.p.v. het nastreven van een of andere artistieke norm...val je terug op het apparaat zelf.... en een MF camera heeft "soul". Een DSLR heeft dat niet.
Amadeus Gould
De vraag is of er nog wel veel meer digitaal te verwachten is. De ontwikkeling is tot nu toe stormachtig geweest, maar het lijkt dat de periodes tussen nieuwe camera's wat langer gaan worden. Men zit natuurlijk ook aan de grenzen van wat mogelijk is.De ontwikkeling van digitaal gaat ongetwijfeld door en dat film uiteindelijk verdwijnt (sorry Amadeus ik zal het ook missen) is te verwachten.
De goede film fotocamera kan een status krijgen, netzoals mechanische horloges. De eenvoud, robuustheid van deze camera's zal een speciale aantrekkingskracht krijgen. Maar dat duurt even.
De speciale uitgave van de Nikon SP en daarvoor van de S3 2000 wijzen in de richting. Er is nog wat weinig vraag, maar dat kan wel gaan komen.
Als je eenmaal zover bent als ik, dat fotograferen iets is van het plezier in het bedienen van een apparaat waarmee je een opname maakt i.p.v. het nastreven van een of andere artistieke norm...val je terug op het apparaat zelf.... en een MF camera heeft "soul". Een DSLR heeft dat niet.
Amadeus Gould
-
hjanssen
-
Kroko
