Een scherpstelvraag.

[Léon Obers]

Vreemd Hans dat je in je bericht wat je aanhaalt nu net het allerbelangrijkste, de clou van het geheel juist weglaat. Die laatste regel na de komma
Of je snapt het niet, of je wilt er niets van weten?

......heeft dat uitzetten van de AF natuurlijk verder hetzelfde effect als dat je de AF "locked" via de ontspanknop met de S(ingle)-scherpstelmethode of via dat AE-AF knopje..

Met AF op S(ingle)-scherpstelmethode of blokkeren via dat AE-AF knopje heb je juist helemaal geen last van pendelen op een stukje huid, want dan is de AF namelijk verijdeld, vastgezet bij die eerste scherpstelactie (met 1 scherpstelpunt in het midden van het beeld) voordat je een compositie verandert.

Maar dat is nu net kennelijk het probleem van Jettiny dat die methode bij zijn voorbeeld van een extreme compositie (kikkerperspectief) geen goed resultaat oplevert. Ook niet de methode van een juiste compositie, en dan het scherpstelpunt kiezen wat in je zoeker overeenkomt met de plaats van de ogen.


@Jettiny
Sterk overdreven met de eerste methode van scherpstellen en daarna compositie bepalen, indien de verdraaiing van de camera relatief groot is, maakt het eenmaal vastgezette scherpstelpunt sterk overdreven een boog-beweging. Terwijl een scherpstelvlak normaal gesproken "plat'" is, en op een ander punt in je compositie kan zitten dan na her-kadrering door die boog-beweging.

Andere oorzaken van een verschil kunnen liggen in beeldveldwelving van een lens, afhankelijk van het ontwerp van een lens.
Dan loopt het scherptevlak in een gebogen vlak. Het scherpstelpunt meer naar de rand van het beeld kan dan op een andere afstand zitten dan in het centrum.

Feitelijk de methode van eerst compositie bepalen, en dan het juiste scherpstelpunt kiezen, zou theoretisch gezien het meest nauwkeurig zijn. Ware het niet dat de buitenste delen van een foto de beeldkwaliteit van een lens dikwijls geplaagd wordt door een mate van chromatische aberratie en astigmatisme wat een correcte of nauwkeurige scherpstelling daarmee in de weg staan.

LiveView lijkt dan de enig correcte werkwijze.

[Hasselbox]

Bij mij staat de instelling standaard op handmatig scherpstellen. Iets minder snel maar de grootste zekerheid.
Ik mis de AF niet omdat ik in het verleden uitsluitend met div. midden formaat camera's werkte.
Kan de methode wel iedereen aanbevelen.
Zo weet ik bovendien dat het nooit aan de camera kon liggen als het fout gaat.
AF gebruik ik hoofdzakelijk voor de kiekjes zoals iedereen wel maakt bij verjaardag feestjes e.d.
Ik zie AF dan ook alleen als een extra hulpmiddel. Dat is wel zeer persoonlijk idd.
Gr H.

[jettiny]

Nou zeg ,wat een reacties allemaal, allen hartelijk dank hiervoor.
Vandaag overdag de reacties wel gevolgd, maar nu pas in de gelegenheid zelf te reageren.

Allereerst patrick bedankt voor het verplaatsen.

@Leon, je hebt exact/beter het probleem omschreven/verwoord van wat ik bedoel, dank hiervoor.
Het is toch een stuk duidelijker voor iedereen.

Hhmmmm, toch een gevalletje moeilijk als ik de diverse uiteenlopende reacties lees.

Iets exactere omschrijving van wat ik wil.
Binnenkort wil ik een model fotograferen die op een bruggetje staat, en wil haar in totaliteit fotograferen vanaf een trap die schuin onder haar ik in een sloot plaats.
Wees gerust, ik kies een elegant standpunt
De pose moet een stoere uitstraling krijgen, vandaar dat ik voor mijn gevoel een lage positie in moet nemen.
Met F4 ga ik het zeker niet redden om haar in totaal scherp te krijgen, dat begrijp ik, en zal eerder uitkomen op F11 wat tevens mijn uiterste F getal is wat ik wil gebruiken in deze vorm van fotografie.
De afstand van camera naar hoofd zal ongeveer op 2 1/2 meter a 3 meter zijn.
Manuale scherpstelling zal dan niet erg gemakkelijk meer zijn, gezien de afstand, en mijn ogen, maar ik ga het wel proberen.

De 3D-tracking lijkt mij ook wel wat, maar ik zag gisteravond dat het scherpstelveld toch rare/onwillekeurige sprongen gaat maken als je de compo veranderd.
Maar ook dit is toch iets wat ik ook zeker ga uitproberen.

Het statief kan helaas niet mee de sloot in, het is van een ander, maar anders was dat wellicht een goede optie geweest om beter manueel scherp te stellen of om b.v. twee foto's te combineren in PS.

Blijft over de Live view methode.

Ik heb daar nog totaal niet mee gewerkt, en moet daar dus nog wat ervaring mee opdoen.
Natuurlijk heb ik op advies van eerdere topics over Live view problemen van de D7000, mijn objectieven getest in de winkel waar ik de D7000 kocht, en heb er thuis mee gespeeld, maar dat was dan ook alles.
Nu dus een reden om het te gaan uitdiepen, en bekijken of hier dan het aangegeven scherpstelprobleem mee opgelost kan worden.
Ik kom hier nog op terug wanneer ik wat meer weet.

Nogmaals vriendelijk dank voor al jullie reacties en de aangedragen oplossingen.

Vrgr
Tiny

[george013]

Jettiny,
Probeer ook de getalletjes boven tafel te halen. Geeft een inzicht wat je marges zijn bij verschillende instellingen. Het is niet alleen de afstand, ook je brandpuntsafstand en je diafragma.

Leon

Sterk overdreven met de eerste methode van scherpstellen en daarna compositie bepalen, indien de verdraaiing van de camera relatief groot is, maakt het eenmaal vastgezette scherpstelpunt sterk overdreven een boog-beweging. Terwijl een scherpstelvlak normaal gesproken "plat'" is, en op een ander punt in je compositie kan zitten dan na her-kadrering door die boog-beweging.

Het platte vlak heeft dan als afstand je scherpmeting. Het probleem ligt niet in de verdraaing ann sich, maar het middelpunt. Is de verdraaing gecentreerd op het sensorvlak, dan zal de afstand niet veranderen. Ligt het middelpunt op het gewicht van mijn lichaam, noem mijn voeten, dan verandert die afstand. En ikzelf wiebel ook alle kanten op.

George

[jettiny]

Zeker ga ik de getallen met de DOF calculator nakijken George, bedankt.

vrgr
tiny

[Léon Obers]

Sterk overdreven met de eerste methode van scherpstellen en daarna compositie bepalen, indien de verdraaiing van de camera relatief groot is, maakt het eenmaal vastgezette scherpstelpunt sterk overdreven een boog-beweging. Terwijl een scherpstelvlak normaal gesproken "plat'" is, en op een ander punt in je compositie kan zitten dan na her-kadrering door die boog-beweging.

Het probleem ligt niet in de verdraaing ann sich, maar het middelpunt. Is de verdraaing gecentreerd op het sensorvlak,

Dat is niet wat ik bedoel George, het zit hem niet in het draaipunt.
Het is makkelijker voor te stellen met de situatie van een ultra groothoek. Bij een plat scherptevlak is de afstand tot het onderwerp recht voor je opgemeten korter dan de afstand binnen dat platte scherptevlak op de randen van het beeld. In het midden voor je kan het bijv.2 meter zijn, maar naar de randen 2,70 meter (?). Draai je de camera met een scherpstelling op die twee meter kom je voor de beelddelen op de rand met een verschil van 70 cm als je de camera gaat draaien. Bij draaien maakt de vaste scherptelling namelijk een "boog". In woorden moeilijker uit te drukken en te begrijpen dan even uit te tekenen.

Die afstand werkt idem in de camera zelf, centrum versus rand/hoek, en is bijv. juist de oorzaak van de natuurlijke lichtafval die lenzen hebben van centrum uit naar de randen en hoeken toe van de sensor/film. De lichtstralen van de lens uit naar de randen toe moeten een grotere afstand afleggen dan de lichtstralen pal door het midden tot het centrum van de sensor/film er pal achter.

[george013]

Een boog is een deelverzameling van een cirkel. Het is een verzameling punten die een gelijke afstand heeft tot een middelpunt. Laat je je camera draaien met als middelpunt je sensor, dan verandert die afstand niet. Het vlak waar je scherpstelpunt eerst het middelpunt van was krijgt wel een andere vertaling in afstanden, behalve dat middelpunt.
Voor mij is het belangrijk te weten dat je draaiing van de camera bij deze methode
1. niet gebeurt vanuit het middelpunt sensor
2. mijn lichaam ook beweegt
3. ik mij bewust ben van de marges en deze liefst vertaalt zie in eenheden anders als flinterdun of dergelijke. Komt weliswaar vaak ophetzelfde neer, maar ik zie liever mm of andere eenheden.

Neemt niet weg dat de camera mogelijkheden biedt om Jettinies vraag op te lossen. Hij is er mee bezig.
George

[henkk]

George,

Het punt is m.i. dat het object geen boog is maar een lijn (d.w.z. het scherpe deel van het object). Die lijn wordt ook weer als een lijn afgebeeld op de sensor. Als je dan je sensor gaat draaien, veranderen met name de uiterste randen van het object sterk in afstand tot de sensor. M.i. inderdaad met 3D-tracking proberen op te lossen. Dat het scherpstelvlak dan wat onrustig heen en weer schiet is niet erg, wacht even tot het zich heeft gesetteld en dan komt het doorgaans wel goed.
Groet, Henk.

[Léon Obers]

Schematische voorstelling van verdraaien camera volgens de gestippelde rode cirkelboog:

De harde groenen lijnen vormen de hoek van een extreme groothoeklens.
Bij scherpstellen zit het onderwerp in het midden tussen het beelveld A-B in, ter hoogte van X.
Het scherptevlak loopt na scherpstelling volgens de harde blauwe lijn op A-B.

We willen het onderwerp echter niet in het midden, maar bijv. aan de rand links, dus draaien we de camera naar rechts.
Het scherptevlak loopt bij die verdraaiing in dit voorbeeld dan volgens de lijn C-D.
Ter hoogte van het onderwerp loopt het scherptevlak nu echter denkbeeldig achter het onderwerp bij punt Y, en niet bij punt X waar het onderwerp zit.
Of het draaipunt daarbij in het sensorvlak zit, de lens of de camera, maakt daarbij niet zoveel uit. Het gaat erom hoe het scherptevlak bij het onderwerp verloopt. Hoofdzakelijk komen ter hoogte van die plek de belangrijke verschillen tot stand, en minder door een eventuele kleine beweging van de fotograaf.



Bij holvormige of bolvorige beeldvelwelving (het scherptevlak loop gebogen), is de situatie weer heel anders.

[george013]

Leon,
Je bent me net voor. Vannacht zijn mijn ogen open gegaan. Ik had eenzelfde tekening willen maken. Je stelt scherp op een vlak welke parallel loopt aan je sensorvlak.
Nu weet Jettiny waarom het scherpstelpunt altijd achter de ogen is komen te liggen.
Nu nog naar 3D, cirkel is een bol, lijn is een vlak.
Op een bierviltje gaat het toch een stuk gemakkelijker, het ontdekken en uitleggen.
George

[a vgastel]

Dus veranderd de scherptediepte.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Scherptediepte" onclick="window.open(this.href);return false;

pentax 55mm 1:2.2 op d11 s1/60 d90 met pk adapter.
Staand gemaakt uit de hand ae-l/af-l gebruikt scherpstelpunt ligt op bloem in middelste tak.
Zeer interesant dit te lezen gisteren dit eens uit geprobeerd.


ps als de foto weg moet een pb.

[george013]

De scherptediepte blijft hetzelfde. Die wordt bepaald door brandpuntsafstand en diafragma.
Wat hier gebeurt is dat door verdraaing van je camera en dus je scherptevlak, je onderwerp buiten het gebied van voldoende scherpte komt te liggen. Je zou dat scherptevlak ook 3D kunnen voorstellen, de dikte is dan je scherptediepte, een gedeelte voor en een gedeelte achter het scherpstelvlak.

George

[a vgastel]

GEORGE
Dan zou hij toch nog iets aan kunnen passen of niet.

[george013]

Ik snap niet wat je bedoelt.
George

[a vgastel]

bijv door zij diafr. aan te passen.
zijn de dof wordt dan wel dun.