Stel je maakt een foto van een vennetje met wat bos en een lucht erboven, netjes het hele histogram gevuld, niets geclipt.
Tot hier maakt het niets uit of je deze foto in RAW of JPG maakt, met een hoge kwaliteit jpg compressie zien ze er praktisch hetzelfde uit.
Maar je vind hem toch wat saai en besluit hem wat na te bewerken.
RAW file:
JPG file:
Zie je hoe lelijk de lucht geworden is bij de bewerkte JPG file, en hoeveel meer informatie de RAW file had om bij het hogere contrast nog steeds vloeiende overgangen te kunnen laten zien.
Hier een detail van de lucht
RAW file
JPG file
Zoals ik eerder al zei, al maakt dat natuurlijk weinig indruk zonder mezelf tot God van Fotografie uit te roepen en erbij te zeggen dat ik je voor veel geld mijn grote geheim vertel:
Aan een jpg moet je niets meer veranderen. Zodra je dat wel doet, als is het maar iets eenvoudigs als wat contrast toevoegen, stort het hele beeld in elkaar.
Als je nooit wat verandert aan hoe de foto's uit je camera komen dan is schieten in jpg prima. Ga je ook maar iets nabewerken gebruik dan RAW.
Ik heb de nabewerking hier overdreven om mijn punt duidelijk te maken, maar als je kritisch kijkt zul je banding, jpg blokjes en andere jpg artefacts zelfs bij relatief kleine aanpassingen zien. Subtiele overgangen in kleur en toon worden gelijk gestreken door jpg compressie. Ga je die vergroten door bv. contrast of verzadiging toe te voegen dan worden die overgangen lelijk zichtbaar.
Sta je op de Olympische spelen en moeten de vijfhonderd foto's die je net gemaakt hebt over een paar minuten op de redactie van je werkgever liggen aan de andere kant van de wereld, of bewerk je nooit foto's na, dan is jpg een goede keuze.
Ruimte op je harde schijf hoor je ook nog regelmatig als argument voor jpg want op een HD van 1TB passen maar 50.000 RAW files terwijl er een miljoen JPGs op passen. Tja
Fotograferen in RAW geeft je zo veel meer mogelijkheden om in de nabewerking alles uit je foto's te halen.